บทที่28

1379 Words

ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการที่มึนหัวสุดๆฉันพยุงตัวเองลุกออกจากเตียงก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำแต่เอ๋….ห้องน้ำฉันหายไปไหนทำไมถึงมีโซฟามาวางอยู่ตรงนี้ล่ะ เดี๋ยวนะ ฉันมองไปรอบๆทุกอย่างในห้องนี้ดูแปลกตาไปหมด ฉันรีบหากระเป๋าเพื่อจะเอามือถือมาโทรหาใครสักคนแต่ก็นึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนฉันลืมมือถือไว้ที่ห้อง ใช่….เมื่อคืนฉันไปเที่ยวนี่ ฉันพยายามนึกให้ออกว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนที่สมองน้อยๆจะค่อยๆปะติดปะต่อได้ว่าเมื่อคืนฉันเจอไอ้โรคจิตมันตามฉันไปห้องน้ำ นี่อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนไอ้โรคจิตมันพาฉันมาที่นี่ ไม่นะ! ฉันทิ้งตัวลงที่พื้นนั่งกุมขมับพยายามตั้งสติเพื่อจะได้นึกให้ออก จริงสิ มันมีวิธีพิสูจน์ว่าพรหมจรรย์ของฉันยังอยู่ดีหรือเปล่านี่ ฉันนับหนึ่งสองสามในใจก่อนจะลองขมิบตรงนั้นของตัวเองเขาว่าครั้งแรกของผู้หญิงจะต้องรู้สึกเจ็บหรือแสบตรงนั้น อืมมม….ก็ไม่รู้สึกอะไรนิ ตามตัวของฉันก็ไม่ได้มีร่องรอยว่าจะถูกล่วงละเมิดหรือ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD