“อ้าว! หนู”
“คุณป้า”
ฉันตกใจมากที่เห็นคุณป้าที่ฉันช่วยไว้เมื่อกี้อยู่ที่นี่หรือว่าคุณป้าจะเป็นแม่ของหมอภีม ตายห่าแล้วพรีม ฉันหลุดปากไปว่าอะไรให้ลูกชายเขาบ้างเนี่ยยย!!!
“แม่รู้จักเด็กคนนี้ด้วยหรอครับ”
หมอภีมหันไปถามคุณป้า เรียกแม่ชัดขนาดนั้นชัวร์เลยค่ะเขาสองคนเป็นแม่ลูกกัน
“ก็เด็กที่แม่เล่าให้ภีมฟังเมื่อกี้ไงหนูคนนี้แหละ”
หน้าหมอภีมเหมือนจะเข้าใจขึ้นมาทันที
“อย่าบอกนะว่าคนที่หนูมาหา……คือลูกชายป้า”
“เอ่อ ค่ะ”
ฉันพยักหน้ายิ้มเจื่อนๆ พอรู้ว่าคุณป้าเป็นว่าที่แม่สามีในอนาคตความประหม่าก็มาทันที
“เข้าไปในบ้านดื่มน้ำดื่มท่าก่อนมั้ยหนู”
แต่แล้วรอยยิ้มที่ดูเป็นกันเองของคุณป้าก็ทำให้ฉันรู้สึกไม่เกร็งเหมือนทีแรก
“ผมว่าอย่าดีกว่าครับแม่เธอแค่เอาของมาคืนผมแล้วก็จะกลับเลย ใช่มั้ย”
หมอภีมหันมาขอความเห็นจากฉันค่ะแต่เรียกว่ามัดมือชกถึงจะถูกแต่คิดหรอว่าฉันจะทำตาม บอกแล้วไงว่าวันนี้ฉันมาเ
