“มีอะไรอยากถามพี่ไหม”
“...”
นานหลายนาทีที่ความเงียบเกิดขึ้นระหว่างพวกเรา ก่อนหน้านี้ผมเคยคิดว่าไม่จำเป็นต้องบอกเล่าเรื่องราวในอดีตให้เธอรับรู้หรอก แต่เหมือนผมจะคิด
“หนูไม่รู้จะถามอะไร พี่อยากให้หนูรู้อะไรพี่พูดมาเลยค่ะ อดีตเป็นเรื่องที่เข้าใจได้ทุกคนก็มีกันทั้งนั้น หนูเองก็มี” น้ำเสียงราบเรียบเอ่ยพร้อมกับแววตาเรียบเฉยที่คาดเดาไม่ได้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
“พี่กับปิ่นเราคบกันมาสิบปี มันเป็นระยะเวลาที่นานมากแต่ก็จบลงแค่สิบปีนั่นแหละ สิบปีนี้เราพยายามกันทั้งสองฝ่ายเพื่อที่จะประคับประคองความสัมพันธ์ให้ได้ไปต่อแต่มันก็ไม่สำเร็จ”
“ทำไมล่ะคะ สิบปีมันเลยคำว่ารักไปแล้วนะ มันควรจะเป็นความเข้าใจเป็นคู่คิดเป็นคู่ชีวิตแล้วหรือเปล่า”
“ความจริงมันก็ควรเป็นอย่างนั้นแต่รักอย่างเดียวมันไม่พอครับ เราต่างคนต่างมีหน้าที่มีหลายอย่างที่ต้องแยกกันทำ เวลาที่เคยมีให้กันมันถูกแบ่งไปใช้ตามหน้าที่ของตัวเอง จากที
