When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก เมื่อเช้าฉันตั้งใจจะไปหาโรสคอนโด ฉันไปจนถึงหน้าห้องเธอแล้ว แต่ในจังหวะที่ฉันจะเคาะห้องของเธอ ฉันกลับได้ยินเสียงของผู้ชายที่คุ้นเคย ที่กำลังออกมาจากห้องของโรส ฉันเลยต้องไปหาที่แอบ ในความโชคดีคือห้องของโรสติดกับทางหนีไฟ ฉันเลยมีที่แอบ เสียงประตูที่เปิดออกมา มันดังมาพร้อมกับเสียงหญิงสาวที่หัวเราะคิกคักมีความสุข “ไปทำงานพร้อมกันแบบนี้ก็ดีนะ เหมือนเราได้เป็นแฟนกัน ต้น โรสรักต้นมากนะ สัญญา ว่าต่อจากนี้จะไม่งี่เง่า ไม่เรียกร้องความสนใจแล้ว” เสียงเพื่อนที่คุ้นเคยมันฟังดูมีความสุขเหลือเกิน “เราคบกันไหม” “แล้วผิงล่ะ ผิงจะเสียใจนะ” อย่างนอยแกก็ยังนึกถึงใจฉันได้บ้าง “แต่ต้นรู้ใจตัวเองแล้วว่ารักโรส รักมาตลอด รักมาตลอด 2 ปีเลย” เสียงที่ค่อยๆเบาลงของคนที่เดินห่างออกไป มันเหมือนมีดกรีดกลางใจฉัน ฉันเอง ฉันเองที่เป็นคนมาที่หลัง คนที่เลวไม่ใช่โรส แต่เป็นเพื่อนอย่างฉันเอง .