“อรื้อ ปวดหัว..”
“คุณถูกสารระเหยชนิดพิเศษอีฟลิน มันจะมีผลต่อระบบประสาทยาวนาน ยากจะรักษาสภาพสติให้ดี ถ้าได้รับมันติดต่อกันเป็นเวลานาน”
อีฟลินเบลอ ๆ พยักหน้าให้อังเดรน้อย ๆ อังเดรยิ้มและค่อย ๆ ดึงเข็มฉีดยาออกมาช้า ๆ ไล่อากาศออกและฉีดลงเบาๆที่แขนของอีฟลิน
“อื้อ เจ็บ”
“หึ หึ นึกว่าจะไม่ร้องซะอีก ผมว่าคุณน่ะ ไม่เหมาะจะเป็นสปายเลยนะอีฟลิน คุณเหมาะกับลุคฮันนี่ควีนมากกว่านะยาหยี”
อีฟลินตาเบลอ ๆ และดึงมือของอังเดรแน่น
“อย่าไปนะ อย่าไป”
อังเดรยิ้มบาง ๆ และจุมพิตที่หน้าผากของอีฟลิน กระซิบที่ข้างหูเบา ๆ ทำเสียงอย่างนุ่มนวลอ่อนหวาน แต่ฟังแล้วไม่เข้าหูเอาซะเลย
“คุณต้องจ่ายค่าเสียหายที่ทำให้ผมต้องหยุดงานในวันนี้นะอีฟลิน เมกะโปรเจคเชียวนะ หึ หึ”
อังเดรนั่งจับมืออีฟลินและกอดนอนในอกอุ่น มือข้างหนึ่งก็กดรีโมตทีวีเชื่อมต่อคอนเฟอร์เรนซ์เสียบหูฟังหน้าตาเฉย ใบหน้าอังเดรสดชื่นและโผล่ไปจอยคอนเฟอร์เรนซ์กั
