เพลงรักแรกพบ

คุณว่าผมเซอร์หรอ

หึ หึ กะอีแค่นางเด็กคนเดี๋ยวจะ ทำอะไรได้ แค่ให้แต่งงานเพราะเรื่องอำนาจเท่านั้นไม่จำเป็นต้องทำอะไรกับเธอมากแค่ยัดเยียดการแต่งงานให้เธอเท่านั้นแค่ยัดเยียดการแต่งงานให้เธอเท่านั้น แต่เธอเป็นคนที่ดื้อรั้นมาตั้งแต่เด็กจึงไม่ยอมอะไรง่ายๆ คุณคิดผิดหรือเปล่า

ฉันว่าไม่ ขณะที่ฉันกำลังฟังบทสนทนาของคนที่ฉันไว้ใจและรักมากที่สุดสนทนากันอย่างนั้นฉันจึงคิดว่าฉันไม่ควรจะทำดีกับพวกเขาอีกต่อไป ถ้านึกย้อนกลับไปฉันก็ โดนรังแกจากพวกเขามาอีกมากฉันไม่คิดเลยว่าฉันจะได้ยินในสิ่งที่ฉันไม่อยากได้ยินมากที่สุดณตอนนี้ควรหาทางเอาตัวรอดคงจะดีที่สุดสำหรับฉัน

เพราะฉันครุ่นคิดเสร็จฉันนั้นก็เผลอทำเสียงดังให้ผู้ใหญ่เหล่านั้นนั้นตกใจฉันจึงรีบถอยห่างแล้ววิ่งออกไป ใครกัน กล้ามาแอบฟังตอนที่พวกข้าสนทนากันอย่างนั้นหรือ แต่ฉันคิดได้ไม่นานก็ แกรนดัสเซสคะ! แกรนดัสเซสคะ!

หาอะไรหรือ? ท่านไม่ได้ยินจริงๆหรือคะที่แอนพูด เปล่าข้าแค่รู้สึกเหม่อไปนิดหน่อยน่ะ!

ตึก ตึก แอ๊ด แอนออกไปก่อนข้าจะคุย กับ

เมลาลีน! คะท่านยุค จะมาทำไมกันล่ะคะ ไม่ได้ต้องการสักหน่อย! ผมแค่เข้ามาแล้วมันจะเป็นอะไร! ใช่ค่ะเป็นแล้วเป็นมากด้วย! คุณ

ประชดผมหรอ? ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้นี่คะ ทำไมล่ะคะ! ไม่รู้สิ (แต่คนเข้ามาแล้วไม่มีอะไรจะถามก็ไม่มีอะไรจะพูดแทนที่จะออกไปยังมายืนเซอร์ๆอยู่อีก) คุณว่าผมเซอร์หรอ

ใครกันล่ะคะฉันไม่ได้พูดสักหน่อยคุณคิดไปเองหรือหูแว่วไปมากกว่านะคะ งั้นหรองั้นผมก็หูแว่ว ใช่ค่ะฉันคิดว่าคุณเซอร์ แล้วก็มากๆด้วย ถ้าคุณคิดว่าผมเซอร์งั้นคุณก็เป็นยัยบ๊องแล้วกัน นี่คุณ ทำไมหรอหรือเสียงไม่ออก

หนอย นี่คุณให้มันน้อยๆหน่อยนะ ผมต่างหากที่ต้องบอกคุณให้มันน้อยๆหน่อย ไม่ ใช่ หรอ?

งั้นผมคงจะไม่อยู่กวนคุณอย่างคุณดีกว่ากวนไปก็ปวดประสาทคุยกับคุณคงจะไม่ได้เรื่อง

อิตาขี้เก๊กน้อยมาว่าฉันอย่างนี้ คนที่หล่อตายล่ะสิพูดไปพระเอกทุกคนรึไง?! ถ้าว่าอย่างนั้นผมก็เป็นพระเอกละครก็ได้? หนอย! หนอย!

อีตาบ้าดีออน หึ ตึก ตึก แอ๊ด~ ตุ้บ เอาหม่อนโยน ท่านแกรนดัสเซสคะ! ตุ้บ แอน อึ้ย~

ไม่เป็นไร ใช่ไหม ไม่ค่าาาา

ต

ะอีแค่นางเด็กคนเดี๋ยวจะ ทำอะไรได้ แค่ให้แต่งงานเพราะเรื่องอำนาจเท่านั้นไม่จำเป็นต้องทำอะไรกับเธอมากแค่ยัดเยียดการแต่งงานให้เธอเท่านั้นแค่ยัดเยียดการแต่งงานให้เธอเท่านั้น แต่เธอเป็นคนที่ดื้อรั้นมาตั้งแต่เด็กจึงไม่ยอมอะไรง่ายๆ คุณคิดผิดหรือเปล่า

ฉันว่าไม่ ขณะที่ฉันกำลังฟังบทสนทนาของคนที่ฉันไว้ใจและรักมากที่สุดสนทนากันอย่างนั้นฉันจึงคิดว่าฉันไม่ควรจะทำดีกับพวกเขาอีกต่อไป ถ้านึกย้อนกลับไปฉันก็ โดนรังแกจากพวกเขามาอีกมากฉันไม่คิดเลยว่าฉันจะได้ยินในสิ่งที่ฉันไม่อยากได้ยินมากที่สุดณตอนนี้ควรหาทางเอาตัวรอดคงจะดีที่สุดสำหรับฉัน

เพราะฉันครุ่นคิดเสร็จฉันนั้นก็เผลอทำเสียงดังให้ผู้ใหญ่เหล่านั้นนั้นตกใจฉันจึงรีบถอยห่างแล้ววิ่งออกไป ใครกัน กล้ามาแอบฟังตอนที่พวกข้าสนทนากันอย่างนั้นหรือ แต่ฉันคิดได้ไม่นานก็ แกรนดัสเซสคะ! แกรนดัสเซสคะ!

หาอะไรหรือ? ท่านไม่ได้ยินจริงๆหรือคะที่แอนพูด เปล่าข้าแค่รู้สึกเหม่อไปนิดหน่อยน่ะ!

ตึก ตึก แอ๊ด แอนออกไปก่อนข้าจะคุย กับ

เมลาลีน! คะท่านยุค จะมาทำไมกันล่ะคะ ไม่ได้ต้องการสักหน่อย! ผมแค่เข้ามาแล้วมันจะเป็นอะไร! ใช่ค่ะเป็นแล้วเป็นมากด้วย! คุณ

ประชดผมหรอ? ไม่ต้องบอกก็น่าจะรู้นี่คะ ทำไมล่ะคะ! ไม่รู้สิ (แต่คนเข้ามาแล้วไม่มีอะไรจะถามก็ไม่มีอะไรจะพูดแทนที่จะออกไปยังมายืนเซอร์ๆอยู่อีก) คุณว่าผมเซอร์หรอ

ใครกันล่ะคะฉันไม่ได้พูดสักหน่อยคุณคิดไปเองหรือหูแว่วไปมากกว่านะคะ งั้นหรองั้นผมก็หูแว่ว ใช่ค่ะฉันคิดว่าคุณเซอร์ แล้วก็มากๆด้วย ถ้าคุณคิดว่าผมเซอร์งั้นคุณก็เป็นยัยบ๊องแล้วกัน นี่คุณ ทำไมหรอหรือเสียงไม่ออก

หนอย นี่คุณให้มันน้อยๆหน่อยนะ ผมต่างหากที่ต้องบอกคุณให้มันน้อยๆหน่อย ไม่ ใช่ หรอ?

งั้นผมคงจะไม่อยู่กวนคุณอย่างคุณดีกว่ากวนไปก็ปวดประสาทคุยกับคุณคงจะไม่ได้เรื่อง

อิตาขี้เก๊กน้อยมาว่าฉันอย่างนี้ คนที่หล่อตายล่ะสิพูดไปพระเอกทุกคนรึไง?! ถ้าว่าอย่างนั้นผมก็เป็นพระเอกละครก็ได้? หนอย! หนอย!

อีตาบ้าดีออน หึ ตึก ตึก แอ๊ด~ ตุ้บ เอาหม่อนโยน ท่านแกรนดัสเซสคะ! ตุ้บ แอน อึ้ย~

ไม่เป็นไร ใช่ไหม ไม่ค่าาาา~ แอน!