บทที่ 10. ชิบหายแล้ว!

1524 Words

ออกจากเตียงไป ทีแรกเขาคิดว่าบัวชมพูไปเข้าห้องน้ำ เขาลอบมองร่างเปลือยเปล่าเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าค้นหาผ้าขนหนูได้ก็ใช้มันพันรอบกาย เขากลั้นหัวเราะแต่พอเห็นเธอลงไปนั่งกับพื้น ก็รีบลุกพรวดขึ้นมาทันที          “คุณใหญ่!” บัวชมพูร้องอย่างตกใจ “คุณใหญ่ไม่ได้หลับอยู่หรือคะ”          “เธอขยับตัวขยุกขยิกจนฉันตื่นไงเล่า” เขาจับไหล่เธอเบาๆ “เป็นอะไร เจ็บตรงไหน”          “เอ่อ...เจ็บ...เจ็บนิดหน่อยค่ะ”          คราวนี้อลังการเข้าใจแล้ว เขาอุ้มร่างหญิงสาวกลับมาที่เตียง จะเอ่ยปากขอโทษที่ทำรุนแรงไปก็เขินอาย ทั้งที่รู้ว่าเป็นครั้งแรกของหญิงสาว แต่เพราะความหอมหวานเร้าอารมณ์นั้นทำให้เขาหักห้ามใจตัวเองไม่ได้ กลืนกินไปสองรอบยังไม่อิ่ม แต่เห็นว่าหญิงสาวเพลียมากแล้วจึงได้แต่นอนกอดไว้จนผล็อยหลับไป          บัวชมพูเขินอาย รู้สึกเหมือนมีบางอย่างไหลออกมาจนเปื้อนหว่างขา หญิงสาวหนีบขาแล้วงอตัวด้วยไม่รู้ว่าจะทำอย่า

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD