ฉันเตรียมข้าวของใส่กระเป๋าเป้อยู่บนห้องนอน อีกตั้งครึ่งชั่วโมงกว่าจะถึงเวลาที่พี่สิงห์เหนือจะมารับกลับมหาวิทยาลัยด้วยกัน
เมื่อคืนพี่สิงห์เหนือแชทคุยกับฉันทั้งคืน ทั้งเรื่องอาจารย์ที่สอนแต่ละวิชา วิชานี้ควรเตรียมตัวยังไง รุ่นพี่คนไหนนิสัยใจคอเป็นยังไง โดยเฉพาะพี่ออกัสที่สั่งห้ามเด็ดขาดไม่ให้ฉันคุยด้วย
จัดกระเป๋าเสร็จ ฉันก็ลงมาหยอกกับมิวตั้นให้หายคิดถึง แต่กลับเจอพี่สิงห์เหนือนั่งบนโซฟารับแขกกับพ่อแม่ของฉัน โดยมีมิวตั้นนั่งบนตัก
“อ้าว น้องลงมาพอดี” แม่ฉันบอกพี่สิงห์เหนือ ทำให้พี่สิงห์เหนือหันมามองที่ฉัน
มิวตั้นกระโดดลงจากตักพี่สิงห์เหนือ วิ่งเข้ามากอดขาฉัน แล้วเอาหน้าถูขาไปมา
“ตั้นม่ายห้ายแม่มิ้มไป”
“แม่มิ้มต้องกลับไปเรียน มิวตั้นอยู่กับย่ากับปู่นะครับ แม่มิ้มจะพยายามกลับบ้านบ่อยๆ”
“ม่าย ตั้นคิดจึ๋ง” แล้วน้ำตาคลอ
ฉันกอดมิวตั้น น้ำตาพานจะไหลทุกทีที่หลานมาอ้อนทั้งน้ำตาแบบนี้
พี่สิงห
