ได้หมอเข้าตี้ล่ะ

3850 Words

''มาช้าจังวะไอเทพ'' เก่งทักเพื่อนสนิทของตน ''มึงอ่ะ..มารอกูตั้งเเต่ตอนไหน?'' เทพมองดูนาฬิกาอีกทีเพราะตนมั่นใจว่าเขามาก่อนเวลาตั้งหนึ่งนาที ''วันนี้ทำไรดี'' เก่งเดินนำออกไปจากซอกตึก ''วันนี้ต้องถึงเลเวลยี่สิบ'' เทพยิ้มมุมปากทันที ''ว่าเเต่..อืม..จริงด้วยมีคนเลเวลเท่าพวกเราเเล้ว'' เทพมองดูบอร์ดจัดอันดับเลเวลของประเทศไทยซึ่งตอนนี้อันดับหนึ่งเเละสองเลเวลสิบสี่เท่ากับทั้งคู่ส่วนท็อปสามเลเวลสิบสาม ''เเล้วก็ต้องรีบหาเงินให้ไวด้วย'' เทพลองนึกในอดีตตอนมีคนเลเวลยี่สิบสองทางเกมจัดกิจกรรมประมูลของขึ้นเป็นของระดับ S เลเวลยี่สิบถึงสามสิบห้านั่นคือเเหวนของนักเวทย์ที่มีออฟชั่นดูดเลือดคือถ้านักเวทย์คนไหนได้ไปนักเวทย์คนนั้นจะเป็นที่ต้องการกับปาร์ตี้มากๆเพราะส่วนใหญ่นักเวทย์จะตายง่ายเลยต้องมีคนมาดูเเลเเต่ถ้ามีเเหวนดูดเลือดชิ้นนี้เเทบจะอยู่โดยลำพังได้เลยก็เป็นได้ ซึ่งในอดีตพวกกิลด์ใหญ่ทั้งหลายทุ่มเงินให้กับ เเหวนวงนี้เยอะมากกระทั่งจบที่เงิน T จำนวน 430,000 ราคานี้คือสุดๆของกิลด์นั้นเเล้ว..หลังจากที่ได้ไปกิลด์นั้นก็เเทบจะไม่มีเงินทุนเหลือกันเลยเเต่เวลาผ่านไปสักพักกิลด์ก็ฟื้นฟูตนเองได้เพราะมี เเหวนวงนั้นทำให้หลายกิลด์ยอมรับเเละทำธุรกิจด้วยกัน 'ฉันจะเลเวลยี่สิบสองให้เกมจัดงานประมูลจนพวกเเกหาเงินกันไม่ทันเลยคอยดู' เทพที่คิดแผนร้ายได้ก็ยิ้มมุมปากทันที ''ส่วนตอนนี้เราควรไปเพิ่มเลเวลถึงสิบห้าเเล้วลงดันเจี้ยนกันเถอะ'' เมื่อเลเวลสิบห้าจะสามารถลงดันเจี้ยนได้เทพ ''จะเพิ่มยังไงล่ะ?'' เก่งเดินตามเทพไปที่ที่หนึ่ง ''ที่นี่เเหละ'' เทพมองดูป้ายที่ติดอยู่ข้างบนบ้าน ''อีกเเล้วเหรอ'' เก่งอ่านชื่อป้ายนั่นเเล้วส่ายหัวทันที ''สวัสดี'' เทพเดินเข้าไปในสำนักดาบเเล้วกล่าวทักศิษทั้งหลายที่กำลังฝึกดาบไม้กันอยู่ ''มันมาอีกเเล้ว!!'' ศิษที่ฝึกอยู่วิ่งไปหลบในห้องเก็บอาวุธทันทีเพราะรอบนี้เทพต้องเเข็งเเกร่งกว่า รอบที่เเล้วเป็นเเน่ด้วยชุดที่เทพใส่เเละเเรงกดดันของเลเวลนั่น ''ไอ้เด็กปีศาจนั่นมาอีกเเล้วงั้นเรอะ!?'' ผู้อาวุโสของสำนักดาบเดินออกมาจากห้องทำงานของตนทันที ''คือ..ผมจะมาทดสอบระดับนรกแบบคู่'' เทพกล่าวจบผู้อาวุโสคนนั้นอ้าปากค้างทันที ''ไอ้เด็กเวรถึงเเกจะเก่งก็เถอะ-'' ''ผมรีบ'' เทพปล่อยเเรกกดดันของจิตดาบระดับปรมาจารย์ไปเล็กน้อยทำให้ผู้อาวุโสปิดปากเงียบทันที ''*けて！ *けて!!'' เมื่อเก่งได้ยินเสียงนี้เก่งวิ่งออกไปจากสำนักดาบทันที [taskete แปลว่าช่วยด้วย!!] ''หืม'' ซึ่งเทพก็เข้าใจภาษานี้เหมือนกันจึงบอกกับผู้อาวุโสในสำนักว่าเดี๋ยวกลับมา ''*けて!!'' เทพเดินไปข้างหน้าสำนักดาบทำให้เห็นหญิงสาวตัวเล็กที่กำลังวิ่งหนีอะไรบางอย่างอยู่ซึ่งเก่งกำลังวิ่งจะถึงตัวหญิงสาวคนนั้น ''だいじょうぶ?'' เก่งจับไหล่ของหญิงสาวตรงหน้าเเล้วถาม [dai iyou bu แปลว่าเป็นอะไรไหม?] 'เธอหน้าตาคุ้นๆเเฮะ' เทพมองหน้าตาของหญิงสาวที่เก่งเข้าไปช่วยไว้จากอะไร? 'อ๋อ' เทพนึกได้ทันทีเมื่อเห็นกล้องที่ลอยอยู่บนหัวของเก่งเเละหญิงสาวคนนั้น 'โฮชิ..ลูกครึ่งญี่ปุ่น-ไทย..เป็นยูทูปเบอร์ชื่อดังในญี่ปุ่นซึ่งเธอเล่นอาชีพนักบวชเเละในอดีตเธอได้ติดอันดับหนึ่งในห้าอันดับสายอาชีพนักบวชด้วย..เเต่ในกิลด์ที่เธอเข้าไปเขาเลี้ยงเธอไม่ดีเลยตกอันดับลงไปเรื่อยๆ' เทพเริ่มนึกประวัติของหญิงสาวคนนี้ อันดับสายอาชีพจะมาตอนเลเวลยี่สิบ ''สวัสดี'' เทพเดินเข้าไปทักทายหญิงสาวที่เก่งช่วยไว้ ''สวัสดีเชี่ยไรละ..เขาหนีอะไรมาก็ไม่รู้รีบไปกันก่อน'' เก่งจับมือของหญิงสาวลูกครึ่งเเล้วรีบวิ่งไปที่สำนักดาบ เทพหันขึ้นไปมองกล้องสองกล้องเเล้วอมยิ้มเล็กน้อยส่วนคนทั่วไปที่เดินอยู่ตามถนนกำลังสงสัยว่าเก่งเเละหญิงสาวเมื่อครู่เกิดอะไรขึ้นเเละพูดคุยอะไรกัน? เมื่อเทพเข้าไปในสำนักดาบก็เห็นเก่งกำลังถามเป็นภาษาญี่ปุ่นว่าหญิงสาวคนนี้หนีอะไรมา เกิดอะไรขึ้น บาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า? ''โฮชิ..สวัสดี'' เทพกล่าวทักทายเป็นภาษาไทยทำเอาเก่งหันมาหาเทพทันทีเเละกำลังจะพูดว่า 'เขาจะฟังรู้เรื่องไหมเนี่ย?' ''ฮะ..ฮ่าๆ'' หญิงสาวกลั้นหัวเราะไม่ไหวจึงหัวเราะ ออกมาเเละปรากกฎกล้องหนึ่งกล้องบนเพดานเเละอีกกล้องอยู่บริเวณลำตัวของหญิงสาว ''หา'' เก่งอ้าปากงงเกิดอะไรขึ้นเเต่สักพักเก่งก็สังเกตเห็นกล้อง ''หืม..มาถ่ายรายการหรอ?'' เก่งถามเป็นภาษาไทย ''ฉันเป็นยูทูปเบอร์'' เสียงพูดไทยของหญิงสาวเธอพูดชัดพอสมควร ''ทำไมเธอพูดชัดจัง'' เก่งถามด้วยความอาย ''ฉันเป็นลูกครึ่ง'' หญิงสาวกล่าวจบก็หันไปทางเทพทันที 'ได้หมอเข้าตี้ล่ะ'' เทพยิ้มมุมปากทำให้หญิงสาวถึงกับขนลุก 'ชายคนนี้น่ากลัวยังไงชอบกล' หญิงสาวกอดตนเอง ''โฮชิ..เธอมีปาร์ตี้ยัง?'' เทพเปิดประเด็นเพราะตนต้องการอาชีพหมอสักคนมาร่วมในปาร์ตี้เเละกิลด์เธอเป็นคนที่จงรักภักดีถึงในอดีตถึงกิลด์ที่เธอเข้าไปจะดูเเลเธอไม่ดีเเต่เธอก็ยังช่วยปกป้องกิลด์จนเสียชีวิตไปหลายครั้งซึ่งไอ้คนที่มาจัดการกิลด์ของเธอก็คือเทพนี่เเหละพอกิลด์เเยกย้ายกันไปเนื่องจากโดนเทพไล่เก็บเรียงตัวเธอก็หายจากเกมไปเลยซึ่งตอนนั้นเป็นช่วงหลังเกมเปิดไปสี่ปีเเล้ว ''ตอนนี้ฉันยังไม่มีปาร์ตี้ถาวร..มีเเต่สลับไปเรื่อยๆเพื่อเก็บเลเวล'' เมื่อโฮชิกล่าวจบเทพก็สังเกตเลเวลของเธอทันที 'หืม..พระต้นเกมเลเวลสิบ..เธอทำยังไงกันนะ' เทพมองโฮชิด้วยสายตาพิจารณา ''เออ..เเต่ทำไมต่างชาติมาเซิฟไทยได้วะ'' เก่งหันไปถามเทพด้วยความสงสัย ''ก็เพราะเธอเป็นลูกครึ่งไง..ลูกครึ่งต่างชาติสามารถเลือกประเทศที่จะไปเล่นได้เเต่ต้องเป็นสองประเทศที่มีความเกี่ยวข้องกับสัญชาติของตนเองเท่านั้น'' เทพอธิบายไปเก่งก็พยักหน้าเข้าใจไป ''เเล้วทำไมเธอมาอยู่ที่ไทยล่ะ?'' เก่งยังถามต่อ ''เพราะที่ไทยไม่ค่อยมีคนรู้จักฉันยังไงล่ะ'' คราวนี้โฮชิเป็นคนตอบเอง ''เธอสนใจเข้าร่วมปาร์ตี้ถาวรกับพวกเราไหม?'' เทพกล่าวจบก็มองไปทางกล้องทั้งสองเป็นสัญญาณว่าให้ปิดกล้องหรือยุติการถ่ายก่อน ''อืม'' โฮชิเธอเข้าใจทันทีว่าเทพต้องการให้ทำอะไรเธอจึงเปิดเมนูขึ้นมาเเล้วกดหยุดการถ่ายทำให้กล้องหายไป ''เดี๋ยวตอนเธอตัดต่อคลิปรบกวนเบลอชื่อเเละเลเวลของพวกเราหน่อยนะ'' ที่เทพกล่าวอย่างนี้เเพราะว่าถ้าเกิดมีคนเลเวลเท่ากับท็อปหนึ่งเเละสองอย่างตนเเละเก่งออกคลิปคนจะสงสัย..เพราะว่าในอันดับมีเพียงสองคนที่เลเวลสิบสี่เเต่เทพเเละเก่งไม่ได้ลงทะเบียนบอร์ดจึงไม่มีชื่อ ''โอเคร'' โฮชิพยักหน้าเข้าใจเเล้วสังเกตเลเวลของทั้งคู่ ''ห้ะ'' เธอตกใจทันทีเเล้วรีบเปิดบอร์ดอันดับหาชื่อทั้งสอง ''ไม่ต้องหาหรอก..ฉันไม่ได้ลงทะเบียนบอร์ด'' เทพสังเกตุไม้กางเขนที่มือของโฮิชิก็รู้ทันทีว่าโฮชิเปลี่ยนอาชีพมาเเล้วเพราะว่าไม้กางเขนเป็นอาวุธของนักบวช ''ถ้าอย่างนั้นฉันสนใจ'' ถ้าเธอได้อัดคลิปกับเทพเเละเก่งจะทำให้มีผู้คนสนใจทั้งตัวเธอเเละทั้งสองไม่น้อยเธอจึงเลือกที่จะอยู่ปาร์ตี้ถาวรกับทั้งสอง ''เนื่องจากเราได้หมอมา..เพราะฉะนั้นเราจะลงระดับนรกขุมสุดท้ายกัน'' เทพหันไปกล่าวกับผู้อาวุโสของสำนักดาบ ''ห้ะ!!'' ทั้งศิษทั้งผู้อาวุโสเเละโฮชิห้ะพร้อมกัน ''นาย/เเก/ไอ้เด็กเวร/เอาจริงหรอ!?'' บุคคลที่อยู่ในสำนักดาบถามพร้อมกัน ''โฮชิ..ก่อนที่ฉันจะชวนเธอเข้าปาร์ตี้..ขอบอกไว้ก่อนว่า..เชื่อใจฉัน'' เมื่อเทพกล่าวจบโฮชิก็หันไปหาเก่งทันทีส่วนเก่งที่เห็นโฮชิหันมาหาต้นเพื่อต้องการคำตอบตนก็พยักหน้าไปสามทีเป็นความหมายว่ามั่นใจที่สุดเทพจึงกดชวนปาร์ตี้กับโฮชิเเละโฮชิก็รับคำชวนในทันที ''ทราบ'' โฮชิตะเบ๊ะใส่เทพเเล้วหลับตายิ้มบาง ''คาวาอี้~'' ถึงเก่งมันจะพูดเสียงเบาเเต่เทพก็ได้ยินจึงหันไปมองเก่งด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ 'เพื่อจะได้เเฟนเเล้วว้อยย..เเล้วตูละ..หยางเหมย'' เทพนึกถึงชื่อหญิงจีนลูกครึ่งไทยคนหนึ่ง 'เอ๊ะ..ลูกครึ่ง..เธอเลือกมาไทยหรือเปล่า!?' เเต่ก่อนเทพจะคิดถึงขั้นนั้นต้องคิดก่อนว่าเธอเล่นเกมส์นี้หรือเปล่าเทพจึงทำหน้าหงอยไปสักพัก ''เอาล่ะ..เธออัพสกิลฮิลหรือยัง?'' เทพหันไปถามโฮชิเด็กใหม่ของปาร์ตี้ ''อัพเเล้ว..โพชั่นมานาก็พร้อม'' เมื่อเก่งได้ยินคำว่าขวดมานาก็หันไปทางเทพทันที ''เอาโพชั่นมานาของฉันไปสิ'' เทพเปิดกระเป๋า มิติเเล้วหยิบขวดมานาที่ตนไม่ใช้ยื่นให้โฮชิถึงจะเห็นว่าเป็นการยื่นเเค่ขวดเดียวเเต่เทพนั้นใส่จำนวนไปถึงสองร้อยขวดเพราะนอกจากตนจะได้มันมาจากการฆ่าบอสยังได้จากเควสจำนวนมากอีกด้วยเเละที่ตนต้องให้เธอก็เพราะว่าอาชีพหมอนั้นใช้มานาเปลืองพอสมควรเพราะมีทั้งสกิลบัฟเเละเพิ่มเลือด ''ขอบคุณนะ'' เมื่อโฮชิรับไปก็ตกใจถึงเลขจำนวนเล็กน้อยถึงจะเป็นโพชั่นเลเวลหนึ่งมันก็มีราคาพอสมควรอยู่เหมือนกัน ''หน้าที่ของเธอก็คือ..ยืนอยู่ข้างเก่ง..อ่อใช่..ลืมเเนะนำตัว..ฉันชื่อเทพ'' เทพกล่าวจบก็หันไปทางเก่งส่วนเก่งเมื่อเทพหันมาก็เเนะนำชื่อตนเองออกไปทันที ''ฉันชื่อเก่ง'' เก่งกะพริบตาข้างเดียวให้โฮชิ ''ส่วนฉันชื่อโฮชิแปลว่าดวงดาว..อายุสิบเก้าปี'' เธอเเนะนำทั้งชื่อเเละอายุทำเอาเก่งหงอยไปเลย เพราะหญิงสาวที่ตนชอบเเก่กว่าตนปีนึง ''อายุเป็นเพียงตัวเลข'' เทพเดินเข้าไปกอดคอเก่งเเล้วกล่าวเบาๆ ''เอาล่ะมาต่อ..ที่ฉันวางแผนตอนนี้ก็เพราะว่าเมื่อเข้าไปในดันจะมีการจับเวลาด้วยเราจะทำเวลาให้น้อยที่สุดกัน'' เทพนึกถึงอนาคตเมื่อเมื่อคนรู้จักที่นี่เเละมาเจอสถิติของพวกเขาจะเป็นอย่างไร ''เเล้วแผนการต่อสู่ล่ะ..นายจะทำยังไง?'' โฮชิถามด้วยความสงสัยเพราะมากันเเค่สามคนจะเอาอะไรไปชนะระดับยากที่สุด ''ต้องบอกก่อนว่า..นี่เป็นระดับนรกขุมสุดท้ายซึ่งเลเวลของดันเจี้ยนดันนี้เลเวลเพียงเเค่สิบ'' เมื่อเทพกล่าวจบโฮชิก็พยักหน้าเข้าใจทันที ''เเต่ว่าถึงจะเป็นเลเวลสิบก็เถอะเเต่ระดับยากสุดเลยนะ'' โฮชิยังคงถามต่อ ''ฉันบอกเธอก่อนจะกดชวนปาร์ตี้ว่าอะไร?'' เทพกล่าวตัดบทเนื่อจากโฮชิจะถามถึงความมั่นใจในการเอาชนะดันเจี้ยนนี้มากไปเเล้ว ''ก่อนที่จะพูดถึงเเผนต้องกระตุ้นกันก่อน'' เทพเปิดรางวัลดันเจี้ยนให้ทั้งคู่ดู ''โฟกัสเพียงเเค่ระดับ S ก็พอ'' เทพกล่าวจบทั้งคู่ก็เริ่มสังเกตรางวัล ''ดาบคาตานะระดับ SS เลเวลสิบถึงยี่สิบ..มีดสั้นระดับ S เลเวลสิบถึงยี่สิบ..เสื้อ Keikogi..กางเกง Hakama(เสื้อเเละกางเกงฝึกดาบญี่ปุ่น ระดับ S)'' ''เเถมยังได้เงินถึงหนึ่งหมื่นในกรณีที่มาเป็นปาร์ตี้เเละปาร์ตี้นั้นมีห้าคนเเต่ถ้าขาดไปสองคนเหมือนปาร์ตี้พวกเรา..จะได้คนละสามหมื่น'' ที่เงินรางวัลเยอะขนาดนี้เพราะว่าในดันเจี้ยนนั้นยากมากจริงๆในอดีตกว่าจะมีคนพบสำนักดาบนี้ก็ปากันไปเลเวลสิบห้าสิบหกกันเเล้วเเถมตอนมาเข้าทดสอบในดันเจี้ยนยังได้เเค่ระดับยากกันอยู่เลยกว่าจะถึงระดับนรกก็ปาไปเลเวลยี่สิบกว่าๆกันเเล้ว เเต่ว่าความยากของดันเจี้ยนพวกนี้จะใช้กับเทพได้จริงๆเหรอ..เพราะเทพได้รับรู้เเละทดลองเกี่ยวกับสกิลของมอนส์เตอร์เเละบอสในเเต่ละดันเจี้ยนมาหมดทุกดันเจี้ยนเเล้วเเถมเทพยังจำระยะเวลา คูลดาวน์สกิลเเละทางลับหรือทริคต่างๆในดันเจี้ยนได้ดีอีกด้วย ''สามหมื่น!!'' ทั้งสองตกใจถึงรางวัลมาก ''ยังไม่จบ..เเถมค่าประสบการณ์อีกสองเเสน'' เทพชี้นิ้วไปที่ตัวเลขของค่าประสบการณ์ที่จะได้รับหลังจากผ่านดันเจี้ยน ''นี่มันเกินไปจริงๆ'' โฮชิยังคงสงสัยเทพจะเอาชนะดันเจี้ยนระดับนี้ได้ยังไงเพียงเเค่สามคน ''มาถึงเรื่องมอนส์เตอร์เเละบอสของดันเจี้ยนกัน'' เทพปิดหน้าต่างรางวัลของดันเจี้ยนซึ่งดันเจี้ยนระดับนรกขึ้นไปจะไม่สามารถดูสกิลเเละความสามารถของมอนส์เตอร์เเละบอสได้ ''ก่อนจะถึงเรื่องนั้นฉันอยากรู้ว่า..มีคนรู้จักที่นี่รึยัง?'' โฮชิยกมือถาม ''ฉันคิดว่าน่าจะมีคนรู้เเล้วเพราะว่าตอน CBT เกมเปิดไปถึงสามวัน'' เทพกล่าวถึงความเป็นไปได้ ''เอาล่ะเข้าเรื่องกันสักที..มอนส์เตอร์ในระดับนรกขุมสุดท้ายจะมีอยู่ 5 ชนิดเเต่ละชนิดมีถึงห้าสิบตัวเเถมเลเวลน่าจะประมาณสิบเอ็ดถึงสิบสี่กันทั้งนั้นส่วนบอสจะเลเวลสิบห้า..'' เทพได้อธิบายสกิลของมอนส์เตอร์ทั้งห้าชนิดเเละบอสเเถมยังบอกหน้าที่เเต่ละคนว่าต้องทำอะไรบ้าง ''นายคิดว่า..เขาจะพาเราชนะไหม?'' โฮชิกระซิบถามเก่งในขณะที่เทพเดินไปคุยกับผู้อาวุโส ''ถ้าเขาจะทำอะไรเขาจะมั่นใจก่อนว่าจะทำมันได้ถึงจะทำ'' เก่งตอบอ้อมๆเเล้วมองหญิงสาวที่ขี้สงสัย ''นายตอบไม่ตรงคำถาม'' โฮชิผลักเก่งให้เซไปเล็กน้อยส่วนเก่งเมื่อตั้งตัวได้ก็หันมายิ้มให้กับโฮชิ 'อีตานี่..ฉันผลักเเกนะทำไมถึงยิ้ม'' โฮชิทำเเก้มป่อง ''หึ'' เทพหัวเราะในรำคอเมื่อหันไปมองดูทั้งสองเล่นกัน ก่อนจะกล่าวถามว่า ''พร้อมกันไหม?'' ทั้งสองพยักหน้าทันที ''เอาล่ะ..ลุย'' เมื่อเทพกดเริ่มต้นดันเจี้ยนทั้งสามก็วูบไปปรากฏที่ดันเจี้ยนทันที ''มอนส์เตอร์ห้องที่หนึ่ง..นักดาบไม้ฝึกหัด..สกิลของมันคือตัดผ่านร่างกาย'' ก็คือการฟันฉับเดียวเราตายเเต่มันไม่ใช่กับเทพเเละเก่งเพราะทั้งสองมีเกราะป้องกันที่ดี..อาจจะใช้ถึงสองฉับในการฆ่าทั้งสองถึงในระดับนรกขุมสุดท้ายพลังโจมตีของมอนส์เตอร์เเละบอสในดันเจี้ยนจะมากก็เถอะ เมื่อเทพกล่าวจบก็เดินเข้ามาในห้องที่หนึ่งทันทีห้องเป็นเหมือนห้องฝึกดาบทั่วไปพื้นไม้ผนังไม้เพดานไม้ ''3..2..1'' เวลานับถอยหลังจบก็ปรากฎนักดาบไม้ทั้งห้าสิบคนทันที ''ทั้งสองทำตามที่บอก'' เทพกล่าวจบโฮชิเเละเก่งก็เดินถอยหลังไปชิดกำเเพงทันที โฮชิใส่บัฟให้เทพเเละเก่งเป็นบัฟรีเจนเลือด..ส่วนเก่งก็เริ่มร่ายสกิลเกราะมานาให้กับเทพเเละเทพก็ตั้งสมาธิเเล้วหยิบดาบระดับ A ของตนขึ้นมาทันทีเเล้วใช้สกิลฟันดาบตรงเป็นการเดินไปข้างหน้าเเล้วฟันดาบตรงไปทันทีทำให้นักดาบไม้ที่ถูกโจมตีถูกลดเลือดไปถึงครึ่งหลอด ''ถึกจริงอะไรจริง'' เทพกล่าวจบก็ตั้งสมาธิปลดปล่อยจิตดาบระดับปรมาจารย์ออกมาทันทีทำให้นักดาบไม้ห้าสิบตนตรงหน้ากระเด็นไปนอนกองรวมกันเเละเทพก็ได้พุ่งเข้าไปใช้สกิลฟันดาบตรงอีกครั้งสกิลนี้จะคูลดาวน์เพียงเเค่สามวินาทีในระหว่างนั้นนักดาบไม้ก็ได้ถูกจัดการไปถึงห้าตัว ''อ่า'' เทพถอนหายใจออกมาด้วยความเซ็ง ''ฉันคงจะออมมือไม่ได้เเล้ว'' เทพกล่าวกับตนเองจบก็เปิดใช้จิตระดับปรมาจารย์อีกครั้งเเต่คราวนี้จะคงจิตไว้จนกว่าพวกมันจะถูกกำจัดจนหมดเเละจิตที่เทพปลดปล่อยออกมานี้ทำให้พวกมอนส์เตอร์นักดาบหยุดนิ่งอยู่กับที่เเละลดพลังโจมตีไปถึงห้าสิบเปอร์เซ็นต์ 'ดีนะที่เราย้อนกลับมาเริ่มต้นใหม่เเล้วจิตนี่ไม่หาย' เทพยิ้มมุมปากทันทีเเล้วก็เริ่มใช้สกิลฟันดาบตรงจัดการพวกมัน ผ่านไป 5 นาที ''เเฮ่กๆๆ'' ตอนนี้เทพได้จัดการพวกมันจนหมดเเละอาจจะได้รับความช่วยเหลือจากเก่งที่ยิงมานาจัดการพวกมันไปด้วย 'การเปิดใช้จิตนานเกินไปเป็นผลเสียกับเราตอนนี้มาก..เพราะถึงจิตจะยังคงอยู่เเต่ร่างกายของเรานั้นยังอ่อนเเอ' เทพกล่าวจบก็นั่งพักลงบนพื้นไม้ ''เมื่อกี้คืออะไร..นายทำได้ยังไง'' เมื่อเทพจัดการพวกมอนส์เตอร์จนหมดโฮชิก็เดินมาถามทันที ''มันคือจิต..หลังจากจบดันเจี้ยนนี่..ฉันจะสอนพวกนาย'' เทพเข้าใจว่าในเมื่อโฮชิยังสงสัยเเล้วทำไมเพื่อนสนิทของตนถึงไม่สงสัยเเต่ที่เก่งมันไม่ถามก็เพราะว่าเก่งเชื่อว่ายังไงเทพก็ต้องบอกตนอยู่ดีเมื่อเวลามาถึง ''ส่วนตอนนี้..ต้องรีบเคลียดันเจี้ยนให้ได้เสียก่อน'' เทพกล่าวจบก็ลุกขึ้นเเล้วดื่มโพชั่นสีเหลืองที่ตนซื้อมาหนึ่งร้อยห้าสิบขวดเข้าไปถึงห้าขวดโพชั่นสีเหลืองคือยาฟื้นฟูพลังกาย ''อ่า..ไปกันเถอะ'' เมื่อเทพดื่มโพชั่นสีเหลืองขวดที่ห้าหมดก็เดินนำไปสู่ห้องถัดไป ''นักดาบฝึกหัด..เปลี่ยนจากไม้เป็นดาบ..สกิลของมันคือตัดผ่านร่างกายII'' สกิลตัดผ่านร่างกายนี้จะเป็นระดับสองซึ่งเเรงกว่าระดับเเรกสองเท่า ''รอบนี้ก็เหมือนเดิม'' เทพกล่าวจบก็ตั้งท่าพร้อมสมาธิทันที หลังจากเวลานับถอยหลังจบลงเทพก็ปลดปล่อยจิตระดับเซียนออกมาหลังจากที่พวกมอนส์เตอร์ปรากฏทำให้พวกมอนส์เตอร์ที่ปรากฏตัวออกมากระเด็นไปกองรวมกันที่มุมซ้ายของห้องฝึกเเละที่พวกมันไม่สามารถรับจิตระดับนี้ได้ก็เพราะพวกมันยังเพียงเเค่จิตดาบเริ่มต้นกันอยู่เลยทำให้เเพ้ทางจิตถึงจะชนะทางกายก็ตาม เทพได้ใช้วิธีนี้จนถึงด่านบอสซึ่งเทพได้หมดโพชั่นสีเหลืองไปถึงเจ็ดสิบห้าขวดเพราะเเต่ละด่านมอนส์เตอร์มันก็จะเเกร่งขึ้นเทพจึงต้องเพิ่มความเข้มข้นของเเรงกดดันทางจิตเข้าไปอีกทำให้ตอนนี้ถึงเทพจะได้รับโพชั่นสีเหลืองช่วยฟื้นฟูก็ตามเเต่ตนก็ยังเหนื่อยจนเหมือนจะหมดสติได้ทุกเมื่ออยู่ดี ''เรา..ต้อง..รีบจัดการมัน'' เทพเดินเซไปเซมาเพราะตนฝืนตัวเองมากไปจริงๆเเต่ว่าเพื่ออนาคตที่สดใสย่อมทำได้อยู่เเล้ว ''นายไหวนะ'' โฮชิหันไปถามเทพที่อยู่ตรงกลางระหว่างเก่งเเละตน ''ไหว'' เทพตอบเเต่หน้าเทพนั้นซีดมาก ''ตอนนี้เวลาดันเจี้ยนอยู่ที่สี่สิบสองนาทีนายพักสักห้านาทีเถอะ..ฉันเชื่อว่าต่อให้พวกปาร์ตี้อื่นมาเคลียร์ตามเราเวลาอย่างน้อยก็ต้องห้าสิบนาทีขึ้นไปกว่าจะถึงห้องบอส''เก่งกอดคอเทพเเล้วกดให้นังพัก ''อ่า..'' เทพถอนหายใจเเล้วนอนฟุบลงไป 'เราอาจจะรีบเกินไป?' 'ตอนนี้เก่งที่เป็นนักเวทย์ยังไม่มีสกิลโจมตีหมู่' 'เเละร่างกายฉันก็ยังรับพลังจิตไม่ได้เยอะขนาดระดับเซียน' 'เเต่ถึงอย่างนั้นก็เถอะ..'' เทพลืมตาขึ้นมาอีกครั้งพบกับตัวเลขบนอากาศสี่สิบเจ็ดนาที ''ทำไมไม่เตือนฉันไหนบอกว่าสามนาที'' เทพลุกขึ้นมานั่งเเล้วหันไปกล่าวกับสมาชิกในปาร์ตี้ ''นายไม่ต้องรีบฝืนไปหรอก..ถึงยังไงอนาคตเราก็สามารถกลับมาเเก้มือได้'' โฮชิกล่าวปลอบใจเทพ ''อืม..เเต่ฉันอยากลองทำให้ดีที่สุดดูก่อน'' เทพลุกขึ้นยืนเเล้วสอดหายใจเข้าออกสองครั้งก่อนจะเดินไปที่ห้องบอส [บอสโอดะ ระดับนรกขุมสุดท้าย เลเวลสิบห้า!!] เมื่อเทพเดินเข้ามาในห้องบอสเสียงเเจ้งเตือนก็ปรากฏขึ้นทันทีเเละยังมีชายที่สวมชุดฝึกดาบเเละถืออาวุธเป็นดาบคาตานะเเถมร่างกายของบอสโอดะจะใหญ่กว่ามอนส์เตอร์ที่ผ่านมาถึงสามเท่าเเถมยังสูงมากด้วย ''บอสโอดะ..ดาบคาตานะ..สกิลคมจันทราสังหาร..สกิลของมันเเรงมากๆ'' เทพกล่าวจบก็เริ่มตั้งสมาธิทันที ''ถ้าอย่างนั้น...ขอทุ่มสุดตัวละนะ'' เทพปลดปล่อยจิตตำนานเเห่งดาบออกมาทำให้โอดะกระเด็นไปชนกับผนังห้องทันทีตามด้วยเทพที่พุ่งเข้าไปฟันดาบทั้งสกิลเเละใช้ทั้งหมัดเเละเท้าในการโจมตีอีกด้วย ''เเก..เเก..เเก!'' บอสโดอะเหมือนจะโมโหมากเมื่องตั้งตัวได้จึงใช้สกิลคมดาบจันทราทันที ''เสียใจ'' เทพกล่าวจบก็ถีบร่างของโอดะทันทีทำให้ตนพุ่งถอยหลังไปอยู่หน้าของทั้งสองสมาชิกในปาร์ตี้ ''นายไหวไหม?'' โฮชิถามเทพด้วยความเป็นห่วงโดยที่เก่งกำลังยืนยิงเวทย์มานาออกไปเพื่อถ่วงเวลาให้เทพฟื้นฟูตนเอง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more