เคลิบเคลิ้ม...2

679 Words

เช้าวันต่อมา... ตวิษาก็เดินลงมาด้านหลัง วันนี้เธอเหนื่อยทั้งกายเหนื่อยทั้งใจ ทำให้เธอหลับเพลิน และพอตื่นขึ้นมาก็ไม่เห็นหน้าแดนไทย เธอจึงรู้สึกโล่งใจเป็นอย่างมาก เธอพยายามท่องอยู่ในใจว่าอดทนไว้ เพราะพรุ่งนี้ก็เป็นวันที่เธอจะได้เริ่มงานที่ใหม่ เธอคงจะเหนื่อยจนไม่มีเวลาคิดอะไรฟุ้งซ่านแบบนี้อีก แต่พอตวิษาเดินลงบันไดลงมาเท่านั้น เสียงหัวเราะของคนสองคนที่กำลังหยอกเอินกันอย่างมีความสุขทำให้หญิงสาวปวดใจเหลือเกิน กลางคืนอยู่กับเธอ กลางวันอยู่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง เขาทำได้ยังไง ตอนนี้เขาไม่เหลือเค้าพี่ชายที่แสนดีของเธอ เขาเป็นเหมือนคนที่เธอไม่เคยรู้จักเลยด้วยซ้ำ ตวิษาได้แต่เลือกที่จะไม่สนใจ แต่เหมือนว่าทั้งคู่จะรับรู้ว่ามีคนจ้องมองพวกเขาอยู่ เขาจึงหันมามองที่เธอ ก่อนที่มารอยจะส่งยิ้มหวานให้ตวิษา ซึ่งหญิงสาวก็ยิ้มรับเจื่อนๆ “โทษทีนะคะน้องตาวพี่ยืมสามีน้องตาวมาตั้งแต่เช้าเลย” มารินเอ่ยเสียงหวาน ในข

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD