เห็บเหา

588 Words

เช้าวันต่อมา... ตวิษาตื่นขึ้นมาด้วยความปวดร้าวไปทั่วทั้งส่วนล่างของตน แน่นอนว่าคืนเข้าหอมันไม่ได้จบลงแค่ครั้งเดียว เขายังคงหาความสุขจากร่างของเธออีกหลายต่อหลายครั้ง และสุดท้ายก็จบลงที่ร่างทั้งสองร่างนอนหมดแรงอยู่ข้างๆ กัน ดังนั้นตอนเช้าตวิษาจึงรีบตื่นเพราะไม่อยากเจอหน้าเขา สิ่งที่เกิดขึ้นมันยังไม่ชิน และความเฉยชาที่เขามอบให้ มันทำให้เธอปวดใจเป็นอย่างมาก เธอยังรักเขาในฐานะพี่ชาย แต่เมื่อเขาก้าวผ่านคำว่าพี่ชายไปไกลมากแล้ว จะให้เธอมองหน้าเขาอย่างเดิมได้ยังไง เธอทำได้เพียงใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ต่อไป ภายใต้คำครหาที่เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะแก้ตัวเลยสักนิด ในส่วนของแดนไทยนั้น หลังจากที่เขาตื่นขึ้นมา เขาก็นึกถึงเรื่องราวเมื่อคืน แน่นอนว่าทั้งหมดเขาทำไปด้วยความไม่พอใจ แต่ความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับการมีสัมพันธ์เมื่อคืนมันกลับทำให้เขามีความสุขอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ยังไงเสีย เขาจะทำให้ตวิษามีความสุขและได้ในสิ่ง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD