รักร้ายแสนหวาน

5

นั่นทำให้คุณนายหงส์รู้ว่าไหมแก้วขยันขันแข็งเพียงใด ไม่เคยงอมืองอเท้าแบมือขอแต่เงินลูกชายตน มีแต่ลูกชายของนางนี่แหละที่อยากยัดเยียดให้ อีกฝ่ายไม่เคยคิดขอหรืออยากได้เลย มีแต่เกรงใจแถมยังรู้จักใช้เงิน สะใภ้ของนางต้องมีคุณสมบัติเก็บเงินเก่ง ขยัน รู้จักทำมาหากิน ไม่อดตายและแถมยังรวยอีกด้วย

ไม่กี่อึดใจ ร่างของภามคุณหมอสุดหล่อก็ลงมาจากรถ พร้อมด้วยจับมือน้อยของสาวน้อยที่อยู่กินกันมาถึงสามปี ท่าทีมุ่งมั่นของลูกชายทำให้คนเป็นแม่ยิ้มหน้าบานเป็นจานเชิง ในขณะที่คนเป็นพี่หน้าเหวอ

เขารู้จักน้องชายมาตั้งแต่เด็ก ไม่น่ามองพลาดขนาดนี้ ภามเก็บอารมณ์ได้ดี เวลาอยู่ข้างนอกพบเจอกับไหมแก้วก็ไม่เห็นภามมีท่าทีอะไรเลย แต่ตอนอยู่กันเป็นส่วนตัว อันนี้เขาไม่รู้ แต่เขาคิดว่าคนที่มีหน้าตาในสังคมแบบภามน่าจะเลือกหยกมณีมากกว่าเมียเด็กจำยอมที่เขาประเคนให้เพราะต้องการเอาชนะพนันเพื่อนในตอนนั้น

“อ้าวตาภาม พาหนูไหมมาด้วยมีอะไรกันหรือเปล่าจ๊ะ” คนถามยิ้มหน้าบานเป็นจานเชิง พร้อมกับส่งยิ้มไปให้ลูกชายคนโตที่เริ่มนั่งไม่ติด

“ผมมีเรื่องสำคัญที่จะบอกกับป๊ากับม๊าครับ”

“มีอะไรเหรอจ๊ะ”

“ผมจะไม่หมั้นและแต่งงานกับหยกมณีครับ ผมจะแต่งงานกับไหมแก้วเพียงคนเดียวเท่านั้น ผมรักไหมแก้วครับ” ภามพูดอย่างมุ่งมั่น จับมือของไหมแก้วเอาไว้แนบแน่น ในขณะที่มือของไหมแก้วชื้นไปด้วยเหงื่อ

“ลูกรักหนูไหมเหรอจ๊ะ” คนเป็นแม่เอ่ยถาม นางยึดคติที่ว่าปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ปลูกอู่ตามใจผู้นอน แต่สะใภ้คนนั้นก็ต้องผ่านคุณบัติของนางก่อน

นางเคยขอให้ไหมแก้วมาที่บ้านช่วยทำอาหารรับรองแขก ทั้งคาวหวาน เด็กสาวทำได้ดี ที่สำคัญก็คือเคยให้มาช่วยจัดบ้าน ทำความสะอาดบ้าน อ้างว่าคนรับใช้ลาหยุด ว่าที่ลูกสะใภ้คนนี้ทำได้ดีไม่มีที่ติ สะอาดเรียบร้อย ทำกับข้าวเก่ง หัวอ่อน เชื่อฟัง อยู่ในโอวาท รู้จักมีสัมมาคารวะ แบบนี้แหละที่นางชอบ

ส่วนหยกมณีนั้นโหงวเฮ้งดี ลูกเถ้าแก่เจ้าของร้านทอง คนนี้ต้องเป็นสะใภ้ใหญ่เชิดหน้าชูตาวงศ์ตระกูลเท่านั้น นางก็เลยออกอุบายพนันกับลูกชายคนโตเสียเลย เพราะความมั่นใจของลูกชายคนโตที่ต้องเสียพนันให้นาง จึงทำให้นางยิงปืนนัดเดียวได้นกถึงสองตัว ได้ทั้งสะใภ้ใหญ่และสะใภ้คนเล็กพร้อมกัน ฤกษ์แต่งงานซินแสหาให้นั้นคือฤกษ์ดีในปีหน้า ก็พอดีกับที่ไหมแก้วเรียนจบพอดี เป็นอันว่าทั้งคู่จะได้แต่งงานกัน มีลูกทันใช้ อายุอานามของภพกับภามลูกชายทั้งสองของนางก็สมควรที่จะมีครอบครัวได้แล้ว

“จริงครับ”

“แล้วหนูล่ะจ๊ะ รักลูกชายของฉันจริงหรือเปล่า” คุณนายหงส์เอ่ยถามเด็กสาวที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตา เด็กคนนี้เรียบร้อยขี้อาย แต่ก็ฝีมืองานบ้านงานเรือนไม่ขาดตกบกพร่อง มีลูกมีเต้าและสามีก็จะดูแลอย่างดีไม่ต้องให้อดอยาก ส่วนหยกมณีนั้นเก่งกาจเรื่องธุรกิจ พ่อแม่ร่ำรวยทำธุรกิจหลายอย่าง เหมาะที่จะมาช่วยผ่อนแรงของภพที่ทำธุรกิจเก่งกาจเหมือนกัน ถือว่าเป็นคู่ที่เหมาะสมกันเป็นที่สุด ขานั้นจ้างคนใช้เอาก็ได้ เพราะรวยทั้งคู่ แต่นางก็ไปสืบมาแล้ว หยกมณีทำอาหารเก่ง งานบ้านงานเรือนดูแลได้อย่างเรียบร้อย แม้จะไม่ได้ลงมือทำเอง ก็สามารถควบคุมคนรับใช้ให้จัดการทุกอย่างได้เป็นอย่างดี เป็นคนมีระเบียบ หัวคิดก้าวไกล เฉลียวฉลาด ยิ้มแย้ม อัธยาศัยดี เหมาะกับการค้าขายเป็นที่สุด

ส่วนภามเป็นหมอทำงานเหนื่อย กลับมาได้มีภรรยาปรนนิบัติพัดวีเอาใจก็จะได้มีความสุขหายเหนื่อยจากงาน

“หนูรักคุณภามค่ะ” เธอตอบอย่างมั่นใจ แต่ก็มีท่าทีหวาดหวั่นเพราะเกรงว่าตัวเองจะไม่คู่ควรเหมาะสม

“ถ้ารักกันจริงก็ดี ปีหน้าหนูเรียนจบฉันจะจัดงานแต่งงานให้ เรื่องการทาบทามสู่ขอเจรจาเรื่องการหมั้นหมายและแต่งงาน ฉันกับพ่อของตาภามจะไปคุยกับยายของเธอเอง” ประโยคของมารดาทำให้ภามดีใจเป็นอันมาก มันง่ายขนาดนี้เชียวหรือ ที่เขาจะได้แต่งงานกับเธออย่างง่ายดาย

“เรื่องหยกมณีผมจะไปขอโทษทางโน้นเองครับ” เขาเป็นลูกผู้ชายพอ ควงเธอไปไหนมาไหนให้เสียหายเขาก็ต้องไปขอโทษฝั่งโน้นด้วยตัวเอง

“ไม่ต้องหรอกจ้ะ” คุณนายหงส์ตอบด้วยรอยยิ้ม

“ทำไมล่ะครับ” ภามเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“เพราะถ้าลูกไม่แต่งงานกับหนูหยก พี่เขาก็ต้องแต่งแทน ม๊าไปพูดคุยกับป๊าม๊าหนูหยกเอาไว้ว่าอยากได้มาเป็นสะใภ้ แต่ยังไม่ได้บอกว่าจะให้แต่งงานกับคนไหน ถ้าลูกแต่งกับหนูไหม ตาภพก็ต้องแต่งกับหนูหยก” คราวนี้ภพหน้าเหวอเพราะตัวเองแพ้พนันแถมยังต้องแต่งงานกับยายหน้าขาวหยกมณีอีก

เขาชอบผู้หญิงผิวสีน้ำผึ้ง มีน้ำมีนวลไม่ใช่ผิวขาวซีดยังกับกระดาษและหน้าหมวย ๆ อย่างหยกมณี

“ผมไปไหนมาไหนกับเขา จะเสียหายไหมครับ” ภามเอ่ยถามด้วยความสงสัย

“ไม่หรอกจ้ะ ลูกกับหนูหยกรู้จักกันมาแต่เด็ก ไปไหนมาไหนในฐานะว่าที่พี่สะใภ้ ช่วยดูแลแทนพี่ชายไม่เป็นไรหรอกจ้ะ” ปัญหาทุกอย่างหายห่วง ทำให้ภามกับไหมแก้วยิ้มให้กัน ในขณะที่คนเป็นพี่นั่งหน้าเครียดอยู่อีกด้าน

ลูกชายคนเล็กกับว่าที่สะใภ้คนเล็กกลับไปแล้ว คุณนายก็โบกพัดในมือไปมา หันไปคุยกับลูกชายคนโตด้วยรอยยิ้มกว้างขวาง

“เราแพ้พนันม๊า พรุ่งนี้เริ่มตามจีบหนูหยกได้เลย ม๊าจะไปคุยกับป๊าม๊าหนูหยกเรื่องหมั้นและแต่งงานของเรา”

“ม๊าใจเย็นๆ ก่อนครับขอผมศึกษานิสัยใจคอหนูหยกอะไรของม๊าก่อน”

“ศึกษาอะไรกัน เราก็รู้จักกับหนูหยกแต่เด็กไม่ใช่เหรอ ยังจะไปศึกษานิสัยใจคออะไรกันอีก”

“รู้จักแต่เด็ก แต่ผมไม่เคยคิดอะไรกับยายกระดาษขาวซีดนั่นเลยครับ”

“เราจะบิดพลิ้วกับม๊าเหรอตาภพ” คุณนายหงส์รวบพัดฉับ มองอย่างเอาเรื่อง ในบ้านนางใหญ่สุด ลูกผัวไม่มีใครกล้าหรือสักคน

“ผมเปล่าครับ”

“ไม่แต่งคือผิดคำพูด เราแพ้พนัน แต่ถ้ายังขืนไม่แต่งอีก ม๊าจะยึดทรัพย์เจ็ดชั่วโคตร”

“โธ่คุณม๊า” ภพโอดครวญ แต่มารดาเดินหนีไปเสียแล้ว หันไปหาบิดา อีกฝ่ายก็ตบบ่าให้กำลังใจก่อนจะเดินตามเมียต้อย ๆ

ทางด้านภามนั้นเขามีความสุขแทบลอยได้เมื่อทุกอย่างผ่านฉลุย เขาพาเธอกลับมายังคอนโดฯ ส่วนตัวที่เขาซื้อให้เธอ อันเป็นรังรักของเขา

“ฉันจะดูแลน้องชายของเธอกับยายของเธออย่างดีฉันสัญญา” ภามบอกด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พลางจุมพิตเธออย่างดูดดื่ม