เสียงนาฬิกาปลุกดังเข้าโสตประสาท ทำให้หนุ่มสาวที่หลับใหลไปด้วยความเพลียรู้สึกตัวตื่น
สาวสวยที่นอนตะแคงหันหลังให้กับร่างใหญ่ที่กอดกระชับตัวเธอไว้แน่นๆ ทั้งคืน ขยับตัวอย่างเมื่อยขบแล้วยื่นมือไปปิดเสียงที่น่ารำคาญนั้น
คนตัวโตที่นอนกอดเธออยู่ด้านหลังจูบเบาๆ ที่บ่าบอบบางขาวผ่อง
“อรุณสวัสดิ์ครับ”
“ตอนออกไประวังอย่าให้มีคนเห็นนะ”
ความงัวเงียทำให้เธอไม่มีเรี่ยวแรงต่อล้อต่อเถียงกับเขาอีก จึงเปล่งเสียงออกมาแผ่วเบาในขณะที่ยังไม่ยอมลืมตาสักนิด
“ขี้เซาจัง ตื่นได้แล้วครับ”
“รู้แล้วน่า ฉันเหนื่อย ขอนอนอีกแป๊บ นายออกไปได้แล้ว”
“ครับ เดี๋ยวเจอกันนะ”
พูดจบก็จูบลงที่บ่าบอบบางของเธออีกครั้ง แล้วลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าที่ถอดแขวนเอาไว้อย่างดี ก่อนจะออกจากห้องไปด้วยความระมัดระวังที่สุด
ถึงแม้เขาจะเอาเรื่องความสัมพันธ์ของเขากับเธอมาข่มขู่ว่าจะป่าวประกาศให้คนอื่นรู้ แต่เอาเข้าจริงเขาก็ไม่ได้อยากให้ใครมารับรู้
