“มีอะไรหรือครับแป้ง อาหารไม่อร่อยเหรอครับ”
เธอมองเขาอยู่นานจนเขาเงยหน้าขึ้นมาเจอ รู้สึกดีใจเหลือเกินที่เธอแอบมองเขา แต่ก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เธอกำลังคิดอยู่ในตอนนี้ คืออะไรกันแน่ เพราะเธอดูเติบโตกว่าเมื่อก่อน ไม่ใช่สาวใสไร้เดียงสา ที่อ่านง่ายอีกต่อไปแล้ว
“อร่อยค่ะ”
“แล้วแป้งมองพี่ทำไมครับ”
“พี่เจนดูเปลี่ยนไปเยอะนะคะ”
“พี่ดูแก่ขึ้นขนาดนั้นเลยเหรอ”
คนหล่อยกมือลูบใบหน้าตัวเอง แม้จะรู้ดีว่าตัวเองแทบไม่เปลี่ยนไปเลยสักนิด ยังคงเป็นเจนณรงค์ที่หล่อเหลาและทำให้เธอหลงใหลได้เสมอ..แต่ในวันนี้ เขาเริ่มไม่แน่ใจในข้อนี้เสียแล้ว
“ไม่แก่หรอกค่ะ ยังหล่อเหมือนเดิม”
“หึหึ แล้วมองพี่ทำไมครับ คิดถึงหรือ”
“หลงตัวเองจังนะคะ ที่แป้งมองพี่เจน เพราะพี่เจนดูอบอุ่นมากเวลาอยู่กับน้องเกล”
“ลูกคือชีวิตของพี่ครับ แม้ว่าพี่จะทำเรื่องผิดพลาดจนมีแกเกิดมา แต่พี่ก็รักแกยิ่งกว่าอะไรในโลก”
“พี่น่าจะมีครอบครับอบอุ่น แล้วทำ
