ตอนที่ 3
1001 Words
กำนันสอดแขนรัดเอวคอด มือที่เหลืออีกข้างรีบตะล่อมล้วงเข้าใต้ลำตัว บีบขยำเต้านมสาวอวบใหญ่ เหวี่ยงไหวอยู่ใต้ลำตัวของจอยขณะโดนกระเด้า
“ฮึ่ก… อีกนิด… จะถึงแล้ว”
สองมือของจอยเกร็งเกาะขอบหน้าต่างเอาไว้แน่น แอ่นตูดสู้ หล่อนยอมรับว่าทั้งเจ็บ ทั้งเสียว ทั้งมัน ความรู้สึกหลากหลายปะปนกันอย่างสับสนอยู่ในอารมณ์มืดดำ หากความเสียวที่มีมากกว่าเจ็บ ก็ทำให้หล่อนกระแทกบั้นท้าย แลกน้ำแลกเนื้อกับท่อนเอ็นอวบใหญ่ได้อย่างไม่เกรงกลัว
“ยัดเข้ามา… อัดเข้ามาลึกๆ จ้ะ… ”
เสียงที่ได้ยินทำให้กำนันกระแทกไม่ยั้ง รุนแรงจนน้ำหล่อลื่นสาดทะลักออกมาชุ่มโชกช่องทางแห่งความสุขของจอย บางส่วนไหลเลอะอาบเลื่อมแก่นกายของแกที่ตั้งหน้าตั้งตากระแทกเข้ามาไม่ยั้ง กระทั่งความอึดทนในระลอกสุดท้ายของกำนันหินสามารถส่งจอยไปถึงอาการออกัสซั่มได้พร้อมๆ กัน
“อ่า… เสียวเหลือเกิน ป๋าเอาเก่งที่สุด”
จอยพริ้มตาร้องครวญคราง ยังแอ่นก้นกระดกรับความรู้สึกที่ตัวเองโหยหา แรงกระแทกของกำนันหินบ้าพลัง ส่งความเสียวกระสันแผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์กายของหล่อน
“มันสุดๆ… วันหลังป๋าจะเรียกหนูสองคนมาอีก”
กำนันหินกระซิบเสียงกระเส่าข้างหู จอยไม่ตอบอะไร หล่อนเอาแต่หอบหายใจแรง หลังจากโดนจัดหนักจนหมดเรี่ยวหมดแรง ถึงกับอ่อนล้าแข้งขาสั่นพลั่บๆ จนแทบจะหลับคาเตียงกันเลยทีเดียว
อีกสัปดาห์ต่อมา
“แม่… นั่นรถใครจ๊ะ”
‘คนางค์’ หญิงสาวหน้าตาสะสวย ผิวขาว ตาคม นมใหญ่ ลูกสาวป้ามะลิ ได้ยินเสียงรถดังแว่วมาจากหน้าบ้าน เมื่อชะโงกใบหน้าผ่านช่องหน้าต่างออกมามอง ก็เห็นรถกระบะขับเคลื่อนสี่ล้อสีดำคันใหญ่ กำลังแล่นเข้ามาจอดในบ้าน สุนัขที่เลี้ยงไว้สองตัวส่งเสียงเห่าพอให้รู้ว่ามีคนมา
“คุ้นๆ ว่าเป็นรถกำนันหินนะ… ว่าแต่มาทำไม”
ป้ามะลิบอกกับลูกสาว ตามองรถของผู้มาเยือน ก่อนจะพากันลงมาต้อนรับกำนันศิลากับลูกชาย
“สวัสดีจ้ะพี่กำนันสุดหล่อ… วันนี้ลมอะไรพัดพี่กำนันมาถึงบ้านฉันได้”
ป้ามะลิถามเสียงหวาน ยิ้มหวาน จ้องมองร่างสูงใหญ่สุดองอาจของกำนันศิลา เขาช่างหล่อเหลาสะดุดตา ผู้หญิงคนไหนได้เห็นใบหน้านี้เป็นต้องใจละลาย หล่อวัวตายควายล้ม
“ลมสวาทมั้ง”
กำนันตอบเสียงหวาน ก็ป้ามะลิยังสวย ทรวดทรงยังเซ็กซี่สะดุดตา ความสวยไม่แพ้ลูกสาว หล่อนเป็นกระดังงาลนไฟที่ผู้ชายในหมู่บ้านต่างหมายปอง จ้องจะเสียบแทนสามีหล่อนที่ตายจากไปหลายปี
“ยังปากหวานเหมือนเดิมนะพี่กำนัน… ว่าแต่วันนี้มีธุระอะไรหรือจ๊ะ”
ป้ามะลิเรียกกำนันหินว่า ‘พี่’ ด้วยเขามีอายุมากกว่าหล่อน ตอนนี้ศิลาอายุย่างสี่สิบเก้า ส่วนป้ามะลิเพิ่งสี่สิบกว่า รูปร่างหน้าตาและทรวดทรงยังสวยพริ้งอะร้าอร่าม ถ้าเดินไปกับลูกสาวคนที่ไม่รู้จักก็มักจะคิดว่าสองคนนี้เป็นพี่กับน้องยังไงยังงั้น
“จะมาขอสาว… ”
กำนันหินเปรยยิ้มๆ บอกเป็นนัยให้สาวใหญ่อย่างป้ามะลิตื่นเต้น ตกใจกับเรื่องเซอร์ไพรส์ของตน
“ว้าว… อย่าบอกนะว่าพี่กำนันจะมาขอแต่งฉันไปเป็นเมีย”
ป้ามะลิยิ้มกรุ้มกริ่ม เห็นหน้ากำนันหินแล้วรู้สึกมีอารมณ์ทางเพศ ส่งสายตาเจ้าชู้วาวประกาย ตามประสาแม่ม่ายไฟแรงสูง ด้วยทุกวันนี้กำนันหินก็เป็นพ่อม่ายเนื้อหอมที่บรรดาสาวน้อยสาวใหญ่ในหมู่บ้านล้วนพากันหมายปอง อยากได้กำนันหินมาเป็นผัวด้วยกันทั้งนั้น
“นั่นแน่ะ… แซวกันแบบนี้เดี๋ยวก็ได้เรื่อง”
กำนันหินเจ้าชู้ไวไฟ ตอบที่เล่นทีจริง ก่อนจะตรงเข้าประเด็นที่ทำให้ตนต้องเดินทางมาถึงบ้านป้ามะลิ
“ฉันจะมาขอคนางค์ลูกสาวเอ็งให้ลูกชายฉัน”
กำนันหินกล่าวไม่อ้อม แนะนำชายหนุ่มรูปหล่อ ใบหน้าสำอาง รูปร่างบอบบางผอมเพรียวที่ยืนอยู่ข้างๆ
“อุ๊ย… พูดจริงใช่ไหมจ๊ะ”
ป้ามะลิดีใจจนเก็บอาการไม่ไหว ก็ใครบ้างล่ะจะไม่อยากเกี่ยวดองกับกำนันศิลา ไร่นาแกมีเป็นพันไร่ บ้านเรือนก็ใหญ่โตกว้างขวาง ผู้ชายคนนี้แหละเศรษฐีภูธรของแท้
“จริงสิ… เรื่องแบบนี้ใครเขาพูดเล่นกันล่ะ… ว่าแต่แม่มะลิมีอะไรขัดข้องหรือเปล่า”
“ไม่จ้ะ… ฉันไม่ขัดข้อง”
ป้ามะลิละล่ำละลักตอบ
“แล้วลูกสาวเอ็งล่ะ… ขัดข้องหรือเปล่า”
กำนันหินถาม ป้ามะลิรีบตะโกนเรียกลูกสาว เพียงอึดใจสั้นๆ คนางค์ก็เดินนวยนาดออกมาจากเรือน วันนี้หล่อนเพิ่งมีโอกาสได้เห็นกำนันหินใกล้ๆ ผู้ชายคนนี้ตัวใหญ่ บึกบึน หน้าตาคมคร้ามหล่อเหลามาก ผิวสีน้ำตาลคร้ามแดดยิ่งเสริมความคมเข้ม แผงหนวดหนาเป็นแพเหนือริมฝีปากทำเอาคนางค์สยิว บุคลิกลักษณะมีความเป็นชายชาตรีในทุกกระเบียดนิ้ว แทนที่หล่อนจะปิ๊งลูกชาย เหมือนโชคชะตาเล่นตลก… เมื่อคนางค์รู้สึกว่าหล่อนตกหลุมรักคนเป็นพ่อเข้าอย่างจัง
“สวัสดีจ้ะกำนัน”
มือเรียวของคนางค์กระพุ่มไหว้อ่อนหวาน กิริยาท่าทางแช่มช้อย ใบหน้าสะสวยสะดุดตากำนัน คนางค์จ้องมองแต่กำนันหิน ราศีรัศมีความหล่อเหลาและหุ่นบึกบึนของผู้เป็นพ่อ ทำเอาลูกชายที่ยืนอยู่ใกล้ถึงกับหมอง กลายเป็นพระรองไปทันที
“ไหว้พระเถอะแม่คุณ”
กำนันหินรับไหว้หญิงสาว เหลือบตาขึ้นมองใบหน้าหมดจดงดงามของหล่อน วันนี้คนางค์สวยเหลือเกิน เสื้อสีบานเย็นที่หล่อนสวมใส่ช่วยขับผิวพรรณขาวผ่องให้ยิ่งผุดผาดบาดตา ทรวงอกอวบใหญ่ดุนดันอยู่ใต้เสื้อบางๆ
“กำนันเค้ามาสู่ขอเอ็งให้ลูกชาย”
- Writer
