Lucky 6

CHAPTER 7

Oozing Charm and S*x Appeal (Part 2)

                              ***

                   Olivia Olivarez.

"May nangyari kasi kanina noong wala kayo ni Haven."

Sasabihin na sana ni Queenie kaya lang may isang commotion na nangyari. Sabay kaming napatingin doon and Queenie quickly rush into the scene. Sinundan ko ito. Pinagtutulak ko ang ibang estudyanteng nakaharang na then when I saw the scene ay napahawak ako sa bibig ko.

Isang estudyante ang duguan ang ulo ang mina-mouth to mouth resuscitation ngayon ng isang student.

"Sh*t what happened?" Tarantang tanong ko sa isang student sa tabi ko.

"Nag i-is-skate board 'yung girl kanina pero na out of balance kaya nahulog siya sa concrete at nauna ang ulo niya eh."

Napamura ako. Patay kami nito!

"Oh my god. What happened?" Si Haven.

"Call an ambulance!" Sigaw ni Queenie.

"I'm on it!" Sagot ko at tumakbo papasok sa living room, nandoon kasi ang telephone namin.

Nang makarating ay tarantang nag-dial ako sa telephone. After ilang ring ay thank God may sumagot din.

"911 emergency? How may I help you?"

"I need an ambulance now, right now!" Tarantang sigaw ko sa kabilang linya, tinanong lang nang girl kung saang area kami at agad ko namang sinabi ang address ng school namin at ang sorority house namin.

"Okay, we'll be there as soon as possible."

After that ay nag-end na ang call. Nanghihinang napaupo ako sa isang single sofa.

My gosh patay kami nito sa mga parents namin. First time lang may na aksidente sa mga party namin. Ano na lang ang sasapitin namin nito?

Sh*t! Nandito pa naman sina mom at dad. Sh*t! Sh*t! Sh*t! Si Dad I'm sure he will ground me, or worst ay baka patigilin ako nito sa racing career ko. And I can't let that happen. NEVER EVER!

"Livv. Pinapatawag tayo ng mga police."

Agad na napatingin ako sa tumawag sa akin, si Haven na halatang may takot sa mga mata nito.

"Bakit may mga police?" Frustrated na sigaw ko.

"They needed our statement because this is our house and our party. That's all they explain to us."

"Damn it." Gigil na pinitik ko ang daliri ko. "Haven, what if my parents will forbid me to race again?" takot na bulong ko.

"Shh. That's not going to happen. Don't worry, everything will be alright."

******

Naka suot kaming anim ng roba, habang tahimik na nakaupo rito sa long chair ng police station.

Nanginginig ako sa lamig dahil nakasuot pa kami ng mga swim suit namin at higit sa lahat ay nanginginig ako sa takot, takot sa puwedeng mangyari dahil sa party-disaster na nangyari.

We heard the phone ringing non-stop habang ang ibang mga pulis ay paroon at parito, busy-ing-busy sa trabaho nila habang kami ay silently praying na sana maging okay ang lahat.

I'm dead tired and I'm tipsy at ang gusto ko na lang gawin ngayon ay magpahinga. And I'm sure my friends felt that too.

After some kind of eternity ay may nag-martsa papasok ng police station, kaming anim ay sabay-sabay napatingin sa pinto. At ewan ko kung matutuwa ako or matatakot dahil nandito ang mga parents namin.

Agad nagsalubong ang tingin namin ni Mommy. Nakahinga ako nang maluwag nang makitang hindi niya kasama si Dad.

Napansin kong ang wala lang parents na nandito ay ang parents nila Sab at Queenie. Well inaasahan ko na 'yun dahil nasa Australia ang mga parents nila. At ewan ko na lang if anong mangyayari kapag nalaman ng mga Hartman at Castillan ang nangyari.

Kung strikto ang Dad ko, ay triple ang pagka-strict ng parents nila Sab at Queenie.

"Why did you arrest our daughters without a legal lawyer at their side?! Are you out of your goddamn mind?!" Sigaw ni Tito Richard, ang ama ni Jazmine.

Tito Richard is a lawyer, and Jazmine's family owned the biggest law firm in the country and their main law firm ay nasa England. British kasi sila Jazz at kilalang matatapang ang mga ito.

I heard the police and our parents debate loudly, halos mabingi kami sa ingay nila.

Then after a while ay sabay-sabay na kaming lumabas ng police station at ang mga parents namin ay agad kaming pinapasok sa nakahandang limousine at bukas na lang daw kami mag-uusap-usap.

Habang nag-ba-byahe pabalik sa school ay naunang nagsalita ang halatang-halatang pagod na si Jazmine.

"Wew I don't know what I'm gonna feel right now that they let us pass this tonight."

Jazmine's accent was radiating inside the limo.

"Well technically, it's midnight now."

Sinamaan namin ng tingin si Haven.

"What? I was just trying to lighten up the mood. Come on." Paliwanag pa niya.

I just rolled my eyes at her. "Just shut up dude."

"Psh no fun."

"Haven that's enough!"

Napaigtad ako sa sigaw ni Queenie. Halatang galit at frustrated ito.

"This is not the time to joke around."

"Okay, okay. I'm sorry, geez." saad nito at itinaas pa ang dalawang kamay sa ere.

Ilang minutong katahimikan ang bumalot sa loob ng limo. But all of a sudden, we heard a loud and long fart.

"God dammit! Haven! Ang baho!"

Lahat kami ay humagalpak nang tawa habang takip-takip ang ilong namin.

"Bakit? Nakaamoy na ba kayo ng mabangong utot? Ang yayabang niyo ah?"

Natatawa ko itong binatukan. Tang*nang baliw talaga ito kahit kailan. That's why we love her eh. Dahil kahit gaano kabigat ang problema namin ay napapatawa niya pa rin kami.

******

(SUNDAY MORNING)

Nasa may roof top kami at dito nag-be-breakfast, nakasuot kami ng puting robe habang mukhang nalugi lahat ng mga mukha namin.

"Girls sa tingin niyo ano kayang consequences ipapagawa ng mga parents natin sa atin?" Sierra spoke sadly.

Napabuga nalamang ako nang malalim na buntong hininga.

"Honestly hindi ko alam," saad ko at iniisip ang mga possibities na ipagawa sa akin ni Dad. And yes si Dad lang. Spoiled kasi ako kay mom. Si Dad lang talaga ang kontra bida sa buhay ko.

Then a loud ring of cellphones heard in the air. Nagkatinginan kaming anim.

"Looks like our parents are calling for us now girls." saad ni Queenie habang ang tingin ay nasa screen ng phone nito na nasa table.

I looked at my iPhone and yeah she's right 'cause I saw my Dad's picture flashing through the screen.

Lahat kami ay nag-excuse para sagutin ang tawag ng mga parents namin. Lumayo ako nang kaunti bago sinagot ang tawag ni Dad.

"Olivia, umuwi ka ngayon din sa Hacienda. May pag-uusapan tayo, no need to bring your car. Nandiyan na sa ibaba ang sundo mo."

Then the call ended. Pagod na bumuntong hininga ako at ngani-ngani ko nang ibato ang phone ko sa sobrang inis.

Nakasimangot akong bumalik sa table namin. Nandoon na rin ang pawang inis na itchura ng lima.

"I need to go girls, nasa ibaba na 'yung sundo ko."

Malungkot na tumango lang silang lima.

"Kami rin." They all said in unison.

Sabay-sabay na kaming bumaba sa mga kwarto namin at nagpalit bago bumaba sa may harapan ng bahay, nandoon lahat ng sundo naming anim.

Nagbeso lang ako sa kanilang lima at mabigat ang paang pumasok na sa aming black SUV.

Habang nasa byahe ay nakasandal lang ako sa headboard dito sa back seat, iniisip kung paano ko ba malulusutan ang gusot na ito.

Nang tumigil ang kotse ay doon naman nagsimulang mag-drum ang puso ko sa kaba. Feeling ko kasi may masamang mangyayari ngayon.

Pero sana 'wag naman. Pinagbuksan ako ng pinto ng driver ni Dad, hindi ko na ito pinansin at dumaretso na lang ng lakad papasok ng mansion at sa naghihintay kong Ama sa study room nito.

Lumunok ako ng tatlong beses bago kumatok sa pinto ng study room. Sabi kasi ng kasambahay ay nandito raw ang parents ko.

"Come in," sabi ng baritong boses.

Pinagpawisan tuloy ako nang malamig. I took a step inside then closed the door behind me. Sinalubong ako nang masamang tingin ng tatay ko, habang may simpatsa naman sa mukha ni Mommy.

"Sit." Dad coldly gesture the chair beside his table.

Umupo ako roon at nang makaharap ang isang babae ay duon ko lang narealize na hindi lang pala kami ang nandito.

The cowboy outfit girl was also here, silently sitting in front of me.

Kunot noong tiningnan ko lang si Dad.

"What is she doing here?" Taas kilay na turo ko roon sa girl. Dad cleared his throat causing me to look at him.

"As far as you know, this is your consequences sa ginawa niyong gulo kagabi ng mga friends mo. Don't worry, I won't forbid you to race or cut you out of this family, even if how much I wanted to do that because of this."

Kahit hindi ko aminin ay talagang nasaktan ako roon sa sinabi ni Dad.

"Fernando, that's enough." Suway ni Mom.

Nagtiim bagang ako.

"Christy, don't. Kaya na i-i-spoiled iyang anak mo dahil kinakampihan mo siya palagi,"

"Okay whatever, can you already say my consequences now?"

Sinamaan ako ng tingin ni Dad.

"Watch your language," Galit na turan nito.

Inisnaban ko lang ito at hinawi ang straight kong buhok. Dad cleared his throat again.

"Your consequences are, no more party in one month."

"And?" Inip na turan ko. Okay, I can lived with that but for only one month though. Thank God!

"And I want you to learn every details of how to handle the Hacienda."

Kunot noong winagayway ko ang kamay ko sa ere. "Wa-wa-wait. You? Want me to handle the Hacienda? I've already told you, I'm not interested in--"

Dad cut me off immediately. "That's your consequences. Deal with it."

"Saka sandali, anong kinalaman nito rito?" tanong ko ulit at mainit ang ulong tinuro ang girl sa harapan ko. Tahimik lang naman itong nakamasid sa amin.

"She's the one who will teach you the ways here in Hacienda."

"NO WAY."

"Excuse me?" saad ni Dad.

"No I won't do this. Aalis na ako rito. Wala namang patutunguhan ang pag-uusap na ito." Padabog na tumayo ako sa kinauupuan ko.

Hahakbang pa lang ako palayo nang dumagundong ang boses ni Dad sa apat na sulok ng kwarto.

"Sit down, Olivia!"

Napakuyom ako.

"What else do you want from me? Can you just leave me alone? Why don't you just give the Hacienda to this girl? Why me?!" Galit na sigaw ko rito at pigil na pigil na 'wag maiyak sa harapan nila.

"Dahil ikaw lang ang nag-iisang anak ko, Olivia. Whether you like it or not, you will handle the Hacienda."

Mabigat ang bawat paghingang binibitawan ko at pilit na kinakalma ang sarili ko.

"Tasha will teach you every weekends."

"Fine," walang nagawang sagot ko. Aalis na sana ako nang magsalita ulit ito.

"She will also study at Hartfield, at inaatasan ko siya bilang maging personal assistant mo for one month. She will report to me what you're doing at kapag nakarinig ako na may ginawa ka na namang kalokohan ay ipapatanggal kita sa lahat ng meron ka ngayon, you understand young lady?"

Napamura ako nang paulit-ulit sa isipan ko.

"I don't need a babysitter." Malamig na saad ko.

"She's not your babysitter, she will just watch you and your moves. And one more thing..."

Oh my f*cking gosh! Please stop!

"Ano na naman?" Gigil na turan ko.

"She's an outstanding match maker, after one month, she will start on her job to match you with different eligible bachelors in the country. I'm not getting any younger and besides, I need you to produce an heir after you graduated College."

"You can't do that." Umiiling-iling na tugon ko.

Tumaas ang makapal na kilay ni Dad sa akin. "And why not?"

"Because you can control me on handling your effin business even if I don't want to. But you can't control me on whoever I want to be with for the rest of my life!" Galit na sigaw ko at nag-walk out. Hindi ko na kaya pang magtagal any minute nor second in that f*cking room.

Because If I ever stayed one more second ay baka magwala na ako sa sobrang galit na nararamdaman ko.

Ugh! I hate them, I hate Dad, and most of all I hate that b*tch!

******