“แล้วพี่เบลคิดว่าเกรซกลัวเหรอคะ”
เธอกุมทุกอย่างไว้ในมือ ทั้งอำนาจ เงินทอง รวมทั้งคนด้วย เธอไม่ต้องทำอะไร แค่สั่งงานง่ายๆ ขี้คร้านจะมีคนถวายตัวเข้าคุกแทนเธอทั้งนั้น เธอไม่กลัว และไม่คิดจะหยุด เขาต้องเป็นของเธอ
“งั้นมาลองดูกันสักยกก็ได้ พี่ชอบนะ อะไรแบบนี้ สนุกดี”
ชาเบลมองยิ้มๆ ตามปกติ แต่คนตรงหน้ารู้ดี ว่ามันไม่ใช่รอยยิ้มขี้เล่นอย่างที่เขามี เขาพร้อมจะเล่นกับเธอแล้ว และเธอก็อยากจะเล่นกับเขาเหมือนกัน
“ก็ดีค่ะ เกมส์นี้พีอาจจะไม่แพ้ก็ได้ แต่เกรซเชื่อว่ายังไงเกมส์นี้ต้องมีคนแพ้ และคนๆ นั้นจะไม่ใช่เกรซแน่นอน”
เกศรินลุกขึ้นยืนบ้าง เอื้อมมือไปข้างหน้า แล้วจับใบหน้าของคนที่เธอรักไว้เบาๆ
“พี่เป็นคนสัญญาเอง ว่าโตขึ้นจะแต่งงานกับเกรซ ผูกเกรซไว้กับคำรักงี่เง่าของพี่ ถ้าพี่รู้จักที่จะจริงจังกับคนอื่นมากกว่านี้ เกรซจะปล่อยพี่ไป แต่โตมาพี่ก็ยังเหมือนเดิม หลอกคนอื่นด้วยคำรักหวานหู หลอกให้คนรัก แล้วท
