ผัวที่ได้มาตอนเมา
1159 Words
หมายถึงเข้าห้องมาได้ยังไง” เหมือนเธอจะพึ่งได้สติ หลังจากทบทวนตัวเองตามคำพูดเขา เธอกอดเขาเองงั้นเหรอ แต่เมื่อกี้เขากอดเธออยู่นี่นา แล้วเรื่องที่สำคัญที่สุด คือเขาเข้าห้องเธอมาได้ยังไง แบบนี้มันถือเป็นอาชญากรรมเลยนะ
“คีการ์ดไง แอบหยิบไปอะ” ใบหน้าคมพูดออกมาอย่างมั่นอกมั่นใจ ถึงสีหน้าของเขาจะไม่ถูกเห็น เพราะมันมืด แต่คนที่อยู่ใกล้เขาตอนนี้ต้องรู้สึกหมั่นไส้เขามากแน่ๆ
“จะแจ้งตำรวจแล้วนะ ทำแบบนี้มันน่ากลัวรู้ไหม มันเป็นอาชญากรรม” ร่างบางลุกขึ้นเดินไปเปิดไฟ หยิบโทรศัพท์ของตัวเองมาถือไว้ พร้อมต่อสายหาตำรวจ
“เห้ย! เดี๋ยวดิ เดี๋ยว” ร่างสูงรีบไปตะครุบโทรศัพท์จากมือบาง กดวางอย่างเร็วเมื่อเห็นหน้าจอโชว์เบอร์ 191
“จะเอายังไง จะออกไปตอนนี้ หรือรอออกไปพร้อมตำรวจ” มือบางดึงโทรศัพท์กลับมา เธอกลัวนะ กลัวอะไรแบบนี้ที่สุด
“เห้อ! นี่ยา กินซะ กินตอนนี้ด้วย ไม่งั้นก็รอเลี้ยงลูกของเบลได้เลย เข้าใจใช่ไหมว่าหมายถึงอะไร” ชาเบลโยนกล่องยาขนาดเล็กลงที่เตียง หลังจากคุยกันเธอก็ทำเหมือนไม่คิดอะไร จะรู้ไหมว่าการมีอะไรแบบไม่ป้องกัน มันมีโอกาศท้องได้
“ประจำเดือนเพิ่งหมดไปเมื่อวันก่อน” เธอเคยเรียนมา และมันเป็นช่วงปลอดภัย จึงไม่ได้คิดมากเรื่องท้องไม่ท้อง เพราะเธอมีเรื่องอื่นให้คิดมากกว่านั้น
“เหอะ! ขนาดกินยาคุมทุกเดือนยังท้องเลย จะเอาอะไรกับการนับวันปลอดภัยวะ” ร่างสูงพูดอย่างหัวเสีย อะไรจะมั่นใจขนาดนั้น ขนาดเขายังไม่มั่นใจเลย ตอนทำก็พยายามคิดอยู่ตลอด ว่าจะลงไปซื้อถุงยางดีไหม แต่ก็นะมันไปไหนไม่ได้ อารมณ์ขึ้นซะขนาดนั้น
“อืม” คณิตาหยิบกล่องยามาถือไว้ในมือ เดินไปที่ห้องครัวแกะยามากิน แล้วดื่มน้ำตามจนหมด
“กินกี่เม็ด” ชาเบลถามอยู่ข้างหลัง ขมวดคิ้วมุ่น เมื่อไม่เห็นยาที่ควรเหลืออีกหนึ่งเม็ด อยู่ในกล่องที่เธอทิ้งลงขยะไป
“กินหมดเลยไง” คณิตาหันกลับมาตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย
“โอ้ย! กูอยากจะบ้าตาย นี่ไม่อ่านฉลากก่อนกินยารึไง มันให้กินเม็ดเดียว อีกหนึ่งเม็ด 12 ชั่วโมงค่อยกิน” ชาเบล นวดขมับตัวเองแรงๆ นี่เขาคิดผิดรึเปล่าที่ตกลงคบกับควีน ปกติเธอนิ่งๆ ไม่คิดว่ารู้จักลึกๆ แล้วจะเป็นคนแบบนี้
“อ่านภาษาไทยไม่ออก” คณิตาตอบนิ่งๆ เดินผ่านคนที่หงุดหงิดไปทิ้งตัวนอนลงบนเตียง ในหัวเริ่มคิดถึงผลที่ตามมาอีกครั้ง ด้วยความกลัว
“ภาษาอังกฤษก็มีป่าววะ” ชาเบลยังไม่หยุด เธอรู้รึเปล่าว่ากินยาผิดมันอันตรายแค่ไหน และเขาไม่อยากให้เธอรับผลของการกระทำนั่นอยู่คนเดียว
“ก็กินไปแล้ว จะอะไรนักหนา รำคาญ ออกไปสักที พ่อก็ไม่ใช่” คณิตาด่าออกมาเสียงดัง อยู่กับเขาแล้วคุมตัวเองไม่ได้สักที แค่นี้ก็เครียดจะตายอยู่แล้ว เอาแต่แหกปากว่าเธออยู่ได้
ทำไมตอนเอากันไม่ใส่ถุงยางอนามัยก็ไม่รู้ ทั้งๆ ที่เขาก็น่าจะมี เพราะเขาพาผู้หญิงมานอนด้วยบ่อยๆ แต่ตอนเธอเก็บห้อง เธอไม่เจอเศษซากถุงยางอนามัยเลย ทั้งที่เขาควรใช้มัน
เธอจำอะไรไม่ได้เลยสักอย่าง แต่รู้แน่ๆ ว่าเธอเสียตัวไปแล้ว ไม่อยากมาโวยวาย หาสาเหตุของเรื่องที่เกิด แต่เธอก็พยายามจะหาวิธีมารับมือ กับเรื่องที่น่าจะเกิดในอนาคตอยู่นี่ไง เธอก็ไม่รู้นี่น่า ว่ามันจะเป็นแบบนี้
“ไม่ใช่พ่อแต่เป็นผัวไงควีน พูดดีๆ นะ” ชาเบลเดินมาทิ้งตัวลงบนที่นอนกว้าง พลิกตัวตะแคงข้างหันมามองคนที่นั่งอยู่นิ่งๆ
“ผัวที่ได้มาตอนเมา ควีนไม่ดีใจหรอกนะ แล้วคำว่าผัวเขาเอาไว้ใช้กับคนที่แต่งงานแล้วไม่ใช่รึไง อย่ามาเรียกแบบนี้กับควีน ควีนไม่ชอบ” ใบหน้าสวยมองคนที่นอนอยู่บนเตียงนิ่งๆ ไม่ใช่เจ้าของห้องสักนิด แต่นอนเต็มที่นอนแบบนี้ มันน่าถีบตกเตียงที่สุด
“งั้นได้กันตอนนี้ดีไหมละ ไม่เมา และมันส์ด้วย” หมอนที่คณิตาหยิบมาด้วยความเร็ว ฟาดลงตรงหน้าคนที่ทำท่าทางทะเล้นใส่เธอ เธอไม่ชอบเขาเพราะแบบนี้ เขาดูไม่จริงจัง เมื่อกี้เป็นอีกคน ตอนนี้เป็นอีกคน จนเธอไม่รู้จะเชื่อได้ยังไง
“พรุ่งนี้มีงาน ออกไป ควีนจะนอน” คณิตาถอนหายใจแรงๆ เธอพูดยังไม่จบเลย คนที่นอนอยู่บนที่นอนเธอ ก็ดึงผ้าห่มมาคลุมตัวเองจนหมด เล่นอะไรก็ไม่รู้
“สวัสดีค่ะ 191 ใช่ไหมคะ” คณิตากดโทรศัพท์ที่อยู่ข้างตัว อย่างรวดเร็ว รอไม่นานปลายสายก็รับ เธอจึงพูดเร็วๆ ส่วนคนที่คลุมโปรงอยู่ ก็รีบโผล่หน้าออกมาทันที
“พอดีมีโจรแอบเข้าห้องค่ะ คอนโดxx รีบมานะคะ” คณิตายังคงพูดต่อด้วยใบหน้าเรียบเฉย สายตามองคนที่นั่งมองเธออย่างท้าทาย
“เห้อ! หิวเหรอ ไม่เนียนเลย” ชาเบลไม่ได้ตั้งใจมองหน้าเธอ เขามองหน้าจอที่แนบอยู่ใกล้ใบหน้าเธอต่างหาก เบอร์ที่เธอโทรออก คือ 1150 เบอร์ร้านพิชช่า อวดเก่งแต่ไม่เนียนเลยสักนิด
“เห้อ! จะเอายังไง ควีนเหนื่อยที่สุดเลยตอนนี้ อย่ามาเอาแต่ใจให้มันมากมายนะชาเบล ถ้าความอดทนควีนหมด ควีนนี่แหละที่จะเป็นคนพูดเรื่องนี้เอง ต่อให้งานควีนต้องพัง แต่ถ้าควีนไม่เอาเบลแล้ว ก็คือไม่เอา ออกไป ตั้งแต่ตอนที่ควีนยังพูดดีด้วยนะ” คณิตาพูดอย่างหงุดหงิด เสียเวลานอนมาหลายนาทีแล้ว พรุ่งนี้เธอมีงาน เธอต้องการพัก ไม่อยากให้งานมีปัญหา
“แม่งเอ้ย!” ชาเบลสบท ด้วยความหงุดหงิด เดินออกไปโดยทิ้งคีการ์ดไว้บนเตียง ก็ได้นะควีน ถ้าต้องการแบบนี้ เขาจะไม่ยุ่งกับเธอเลย
คณิตาหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน พลิกตัวไปมาบนเตียงกว้างเพราะนอนไม่หลับ ใจหนึ่งก็ยังหวาดกลัว แต่อีกใจก็รู้สึกโล่ง เมื่อมองเห็นสิ่งที่ใช้เปิดห้องของเธอ วางแน่นิ่งอยู่บนเตียง เมื่อตระหนักได้ว่าเธอมีงานพรุ่งนี้แต่เช้า จึงบังคับตัวเองให้หลับอีกครั้ง ด้วยความยากลำบาก
- Writer
