"ซื่อจื่อ ท่านมาทำอะไรเจ้าคะ" ทันทีที่ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ใบหน้าเกลี้ยงเกลาของห้านหลินซื่อจื่อก็รีบมองไปยังต้นเสียงทันที
ร่างของซูเม่ยเดินตรงเข้ามายังหน้าจวนที่มีห้านหลินซื่อจื่อและน้องสาวอย่างซูลี่ยืนอยู่ไม่ไกลกัน เกิดความคิดแปลกประหลาดว่าทำไมถึงมายืนกันที่หน้าจวน
"เสี่ยวเม่ยเจ้ามาแล้ว ข้ามีเรื่องจะถามกับเจ้า"
"เรื่องอะไรหรือเจ้าคะ เชิญซื่อจื่อเข้าด้านในกับพวกข้าเถอะเจ้าค่ะ" ดูท่าคงมายืนเป็นเวลาแล้ว คงเป็นเพราะซูลี่ไม่ให้เข้าจวนเพราะกลัวโดนคำครหา แต่ในตอนนี้ไม่มีอะไรที่ดูจะเสียหายแล้ว หากไม่เชิญเข้าจวนก็ดูจะเป็นการเสียมารยาทกับซื่อจื่อ
หลังเข้าจวนมาทั้งหมด ก็เชิญซื่อจื่อไปนั่งคุยกันที่สวนและให้อี๋นั่วไปนำน้ำชาและขนมมาให้ เมื่ออยู่กันเพียงสองคนห้านหลินซื่อจื่อก็เอ่ยถาม
"เสี่ยวเม่ย ข้าได้ยินมาว่าเจ้าถูกบังคับให้แต่งงานเป็นเรื่องจริงหรือ"
"ซื่อจื่อท่านรู้ได้อย่างไรเจ้าคะ" เขาคงให้คนต
