ประตูห้องนอนของมิลินเปิดออก พร้อมการปรากฏตัวของชายหนุ่มและหญิงสาวที่เดินโอบไหล่กันออกมาจากในห้องนอน หญิงสาวผมเผ้ายุ่งเหยิง มือน้อยของเธอกอดเอวชายคนนั้นแน่น ผู้ชายคนนั้นคนที่เขารู้จักดีทีเดียว ทั้งคู่หัวเราะคิกคักมีความสุข แล้วชินดนัยก็ก้มหน้าลงไปจูบหน้าผากนูนนั่นเบาๆ อย่างที่เขาเคยทำ ก่อนที่ทั้งคู่จะหันมาเจอเขาที่กำลังยืนดื่มน้ำอยู่ในห้องครัว “อ้าว ธีร์ ทำไมคืนนี้อยู่ห้องได้ล่ะ ไม่ไปเที่ยวหรอ” ชินดนัยเอ่ยทักทายน้องชายคนสนิทอย่างนึกแปลกใจ ถ้าเป็นเวลาปกติจะตามหาตัวพ่อเจ้าประคุณเจอได้ก็ต้องตามผับบาร์หรือร้านประจำเท่านั้น “ไม่ละครับ เบื่อ พี่ชินมาหาผู้จัดการส่วนตัวของผมเสียค่ำมืด มีอะไรหรือเปล่าครับ” คนหล่อตวัดหางเสียงด้วยความหัวเสีย ใบหน้าบอกบุญไม่รับ แล้วปรายสายตาไปยังผู้จัดการดาราคนสวยที่ผมเผ้ายุ่งเหยิงอีกครั้ง “ไม่มีอะไรหรอก คิดถึงน่ะ ไม่ได้มาหานานแล้ว ก็นายเล่นไม่ทำตัวให้ดีขึ้นจนลิ