“งูตัวนั้นใช่นายหรือเปล่าธอน!?” สิ้นเสียงคำถามค้างคา สิ่งที่ฉันได้กลับมามันดันไม่ใช่คำตอบอย่างที่คิดไว้ หากแต่เป็นการสะดุ้งเล็กน้อยของอสรพิษบนก้านกิ่งของต้นไม้ใหญ่ ก่อนตามมาด้วยลมวูบใหญ่ ที่พัดบางอย่างร่วงลงมาจากบนกิ่งก้านสูงของต้นโอ๊คผ่านหน้าไป
ฟึ่บ! ตุบ!
ซึ่งสิ่งที่ร่วงผ่านหน้าฉันลงมาอย่างรวดเร็วและกองกันอยู่บนพื้นหญ้าบริเวณปลายเท้าอย่าอเนจอนาถนั้นก็ไม่ใช่ใครอื่นใกล้
หากแต่เป็นงูใหญ่ซึ่งถูกฉันตั้งคำถามใส่นั่นแหละ
“…”
“…”
เกิดมาฉันก็เพิ่งเคยเห็นงูตกจากต้นไม้ก็วันนี้นี่แหละ ภาพเหตุการณ์ตรงหน้าเลยทำให้ฉันชะงักไปชั่วขณะ ซึ่งการที่ฉันนิ่งไปก็ใช่ว่าธอนจะนิ่งตามไปด้วย
พญางูใหญ่ค่อยๆ ชูคอขึ้นเหนือพงหญ้านิดหน่อย นัยน์ตากลมสวยและดูมีมนต์สะกดกำลังจ้องฉัน
‘..Sss…’ จ้องนิ่งๆ ไม่พูดอะไร
“ว่ายังไงล่ะธอนที่ถามไปน่ะ” ซึ่งการที่ธอนไม่พูดอะไรมันพานให้ฉันต้องเปล่งเสียงถามออกไปเอง
‘Sss…อะไรกัน เธ
