When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ลินิน Say :: “ชอบธีมนี้ค่ะ คุณหนูกับบรรดาคนใช้ทั้งหลาย ฮ่ะ ๆ ให้คุณศศิจัดการไม่ผิดหวังจริง ๆ ชุดเจ้าสาว ขอให้ฟันนี่ นิดนึงนะคะ จะเข้ากับเพื่อน ๆ” “ปรับชุดเจ้าสาว ให้เข้ากับชุดเพื่อนเจ้าสาวเหรอคะ ทำไมไม่ปรับชุดเพื่อนเจ้าสาวล่ะคะ” “ก็ชุดเพื่อนเจ้าสาวได้แล้วนี่คะ นี่ชุดอาร์ฟเตอร์ปาร์ตี้ค่ะ ไม่ต้องทางการมาก ส่วนชุดเจ้าสาวที่เมนหลัก ก็ผ่านแล้ว ฉันอยากสนุกกับเพื่อน ๆ ในงานนี้อ่าค่ะ” หูฉันอื้อไปหมด ไม่ได้ฟังที่ลูกค้าพูดเลย ในหัวคิดแต่เรื่องของฟอง ทำไมฟองถึงโดดเรียน ทำไมฟองถึงทรยศความไว้ใจของฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า วันนี้ฉันจะต้องตีหลาน เอาให้หลาบจำจะได้ไม่ทำอีก ฟองเคยน่ารักกว่านี้ ต้องเป็นแบบนี้เพราะพวกเพื่อน ๆ แน่ ๆ ฉันยืนใจลอย รู้ตัวอีกทีลูกค้าก็กลับแล้ว ไม่ได้ฟังที่ลูกค้าพูดเลย “ขอบคุณนะคะ สำหรับชุดเพื่อนเจ้าสาว คุณทำให้ฉันกับเพื่อน ๆ และสามีได้นึกถึงตอนที่แสดงละครเวทีด้วยกัน” มือเย็น ๆ ของลู