ลินิน Say ::
เจ้าสาวเจ้าบ่าวที่ใส่ชุดที่ฉันออกแบบเดินขึ้นเวที มันช่างเป็นภาพที่สวยงาม ความระยิบระยับจากเพชรที่ปักลงไปบนชุด พอมันกระทบกับไฟ สวยจังเลย คุณพัชชาสวยจังเลยวันนี้ หน้าตาของเธอดูมีความสุขมากเลย แค่นี้ก็พอใจแล้ว ที่อดหลับอดนอน แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว
“ภูมิใจไหม” คำถามจากพ่อเจ้าสาวทำให้ฉันสะดุ้ง ฉันลืมไปเลยว่าตัวเองโดนคุมตัวเอาไว้ แยกกับหลาน ๆ แยกกับทุกคน มันเป็นอะไรที่อึดอัดและน่ากลัวสุด ๆ เมื่อรู้ว่าผู้ชายที่ฉันเคยเจอมาแล้วคนนี้เป็นใคร
“ภูมิใจค่ะ ภูมิใจมากเลย ฉันอยากเห็นคนที่ใส่เสื้อผ้าชอบมัน มีความสุขเวลาที่ใส่” ฉันตอบออกไปตามความจริง ฉันคิดว่าตัวเองไม่รู้จะมีโอกาสนี้อีกไหม แต่ตอนนี้คนนับพัน จับจ้องไปที่ชุดที่ฉันเป็นคนออกแบบ สายตาทุกคู่ไม่อาจจะละสายตาจากชุดของฉันได้
“จดจำความรู้สึกนี้ไว้ ความรู้สึกที่ตัวฉันทำมันหายไปนานมาก จำไว้ให้แม่น แล้วเธอจะเป็นดีไซเนอร์ที่สมบูรณ์แบบ เมียฉัน
