When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
“ทันไหมเนี่ย ทำไมถึงเสร็จไม่ทัน เอาแต่อู้ใช่ไหม เร็ว ๆ อีกแค่ 2 ชั่วโมงเอง ลูกค้าโทรมาตามแล้วนะ!!!” เสียงวีนเร่งจากคุณศศิ ทำให้ฉันต้องถอนหายใจ คนจะทำงานแต่คนบั่นทอนแบบนี้แย่จริง “มาทำเองไหม!!!! ยัยป้า ฉันกับน้องนินทำมาทั้งคืน ในตอนที่ป้าเอาแต่นอน” พี่รันที่ออกมาห้องน้ำต่อว่าคุณศศิอย่างไม่พอใจจนคุณศศิหน้าเจื่อนไปเลย ไม่คิดว่าพี่รันอยู่ด้วย เพราะเราทั้งสองคน ทำงานมาตลอด 2 วัน ยังไม่ได้นอนกันเลย แต่ยังโดนว่า Rrrrrr rrrrrr เสียงโทรศัพท์ของคุณศศิที่ดังรัว ยิ่งกดดันเราเข้าไปอีก ฉันจะไม่ไหวแล้ว ร่างกายที่ไม่ได้นอน มาเกือบสองวันสองคืน ร่างกายงอแงบอกว่าจะไม่ไหวแล้ว พี่รันเองก็ไม่ไหวแล้ว ชุดเหลืออีก 3 ชุด ไม่ไหวก็ต้องไหว “น้องนิน น้องนิน ไม่ได้แล้ว พี่อยู่ช่วยต่อไม่ได้แล้ว พี่ต้องไปจัดการทางนู้น” “พี่ขับรถไหวเหรอ พี่ไม่ได้นอนมา 2 วันแล้ว” “แต่ถ้าไม่ไปผสานงาน ที่นี่โดนเล่นงานแน่ งานใหญ่นะเว้ย