“อะไร จะลางานอีกแล้ว!!! ช่วงนี้ลาบ่อยไปไหม!!!!” คุณศศิตะโกนออกมาอย่างอารมณ์เสีย เพราะฉันขอลางานเพื่อไปงานรับปริญญาของผู้หญิงที่ชื่อมาริยะ นี่เจ้านายหรือเจ้าชีวิต ฉันลางานยังไม่ครบที่กรมแรงงานกำหนดด้วยซ้ำ เจ้านายฉันไม่เข้าใจคำว่าลากิจเหรอ??????
“ไปงานรับปริญญาคนรู้จักค่ะ ฉันรับปากไปแล้ว”
“ไม่ให้ลา ในวันนั้นไอ้สองมันขาดคนช่วยจัดงาน งานใหญ่ใกล้เข้ามาแล้ว ถ้ายังลาบ่อยแบบนี้ ฉันจะหักเงินเดือน แรก ๆ ก็ดี ๆ พอมีแฟนลาบ่อยเชียวนะ ไปทำงาน ไม่อนุญาตให้ลา!!!! ถ้างานมันว่างมากนัก ก็ไปงานเวดดิ้งแฟร์กับสองพรุ่งนี้!!!!” เสียงดังฟังชัด ปวดหัวใจ ฉันจะมีแฟนแล้วมันไปหนักส่วนไหนของเจ้ไม่ทราบ ฉันจะต้องอยู่ขึ้นคานแบบเจ้ รึไง
บางทีฉันอาจจะต้องหางานใหม่รอเอาไว้แล้วสิ ฉันจะฟ้องกรมแรงงาน เอกสารจ้างงานแจ้งชัดเจนว่าฉันพักร้อนได้ 15 วันนะยะ ฉันกลับมานั่งทำงาน โดยมีพี่รันหันมองอย่างเป็นห่วง เป็นใย อยากใส่ใจเรื่องของฉ
