ใช้เวลาไม่นานร่างกำยำในชุดสีน้ำเงินเข้มปักลายยอดขุนเขาเทียมเมฆาก็มาถึงตำหนักของหวงกุ้ยเฟย เขายกมือขึ้นไม่ให้ขันทีส่งเสียงแจ้งคนด้านในก่อนจะเข้าไปหวังทำให้ทั้งสองตกใจ
“รอลูกนานรึไม่พ่ะย่ะค่ะเสด็จแม่” เสียงทุ้มดังระยะประชิดทำเอากายบางสะดุ้งโหยง
เพี๊ยะ!
“เจ้าลูกคนนี้ จะทำให้แม่หัวใจวายหรืออย่างไรกัน” เจ้าของตำหนักฟาดฝ่ามือลงที่ต้นแขนของบุตรชายคนโตอย่างไม่ออมแรงแต่สำหรับผู้ฝึกยุทธเช่นองค์ชายรองก็หาได้รู้สึกไม่ ถึงอย่างนั้นก็ยังส่งเสียงร้องเอาใจพระมารดา
“โอ้ย เสด็จแม่ ลูกผิดไปแล้วพ่ะย่ะค่ะ” หวงกุ้ยเฟยมองค้อนใส่ด้วยความหมั่นไส้ พระนางย่อมทราบดีว่านั่นคือการเสแสร้ง
“เสด็จแม่อย่าตีพี่ชายเลยเพคะ” อีกหนึ่งสตรีในห้องรีบออกตัว
“เจ้าเข้าข้างพี่ชายของเจ้างั้นหรืออี้เอ๋อร์” สวีโม่โฉวหันไปถามบุตรสาวด้วยท่าทางแง่งอน
“สมแล้วที่เป็นน้องสาวคนดีของพี่ เจ้าช่างรักพี่เหลือเกิน” เว่ยซีเหวินมองน้องสาวอย่างพ
