ทะเลอ้อนรัก

อลิชากลับถึงบ้านในช่วงตีสาม บ้านที่เป็นรังรักของเธอกับแฟนหนุ่มที่คบหากันมาเป็นเวลาเจ็ดปี เธอค่อย ๆ เปิดประตูรั้ว ก้าวเดินอย่างเงียบเฉียบ ด้วยเกรงจะรบกวนข้างบ้าน และคนรักที่คงจะหลับไปแล้ว ใจคิดไว้ว่าเมื่อถึงห้องนอน จะเข้าไปนอนกอดให้หายคิดถึง หลังเดินทางกลับจากทำงานที่ต่างจังหวัดเร็วกว่าที่บอกเขาไว้ถึงสองวัน ทว่าหน้าทางเข้าบ้าน... มีรองเท้าส้นสูงคู่สวยถอดเอาไว้ มองเท่าไหร่ก็ไม่คุ้นว่าตัวเองเป็นเจ้าของ เมื่อเปิดประตูบ้านพร้อมความสงสัยปนหวาดระแวงว่าเรื่องไม่คาดคิดจะเกิดขึ้น เสียงเสียวจากชั้นบนก็แว่วดังกระทบหูยืนยันว่าสิ่งที่กลัวนั้นเป็นจริง “อาห์... แทนขา แรงอีกค่ะ” อลิชาไม่รู้ว่าเจ้าของเสียงสุดเสน่หาที่กำลังเรียกชื่อแฟนตัวเองอยู่นั้นเป็นใคร ทั้งคู่คงเข้าด้ายเข้าเข็มกันอยู่ เสียงลำกายกระทบโพรงสวาทดังตับ ๆ คงไม่พ้นกำลังร่วมรักกันอยู่แน่นอน ว่าแล้วก็ตั้งสติ เดินขึ้นบันไดให้เบาที่สุด สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะหยุดยืนอยู่หน้าประตูห้องนอนที่เปิดแง้มเอาไว้ “ผิง... ทำไมฟิตขนาดนี้ ผมเสียวจะแย่อยู่แล้ว” “ผิงเสียวเหมือนกันค่ะ เสียวที่สุดเลย” อลิชายกมือปิดปากด้วยความตกใจ หวังว่า ‘ผิง’ ที่ว่า คงไม่ใช่เพื่อนรักที่คบกันมาครึ่งชีวิต “แทนขา... ผิงสวยกว่าลิชาไหมคะ” “สวยกว่าสิครับ สวยมาก ถ้าลิชาไปทำงานที่อื่นอีก เรามานอนด้วยกันอีกนะผิง” “จะดีเหรอคะแทน ถ้าลิชารู้ว่าเรามีอะไรกันคงไม่ดีนะ แทนไม่กลัวเหรอ” “ไม่ต้องกลัว ผมรู้ว่าผิงชอบ ชอบที่เราได้ทำอะไรแบบนี้” เขาพูดจบก็ก้มจูบหญิงสาวอย่างเร้าร้อน ก่อนจะโอนอ่อนในเวลาต่อมา “แล้ว... ผิงเด็ดกว่าลิชาไหมคะ เซ็กซี่กว่าลิชาไหม” “เซ็กซี่มากเลย... ผมเบื่อลิชาจะแย่อยู่แล้ว” “งั้นเอาผิงแรง ๆ เลยนะคะ เอาให้ลืมลิชาไปเลย” “ยั่วขนาดนี้ อย่าบอกให้ผมหยุดนะผิง” “ค่ะ แรงกว่านี้ก็รับไหว” อลิชาน้ำตาไหล อดกลั้นไม่ให้เสียงสะอื้นดังจนทั้งคู่ตกใจ แม้จะทรมานแค่ไหนก็อยากเห็นให้เต็มตาว่ากำลังถูกหักหลัง รวบรวมความกล้าเดินต่อมาเปิดไฟไฟตรงสวิตซ์ที่คุ้นเคย “ลิชา!” แทนคุณตกใจที่อยู่ดี ๆ ไฟในห้องก็สว่าง และตกใจที่สุดคือเห็นคนรักมองตรงมาบนเตียงที่นอนด้วยกันทุกเมื่อเชื่อวัน “อย่าเพิ่งเอาออกนะคะแทนขา...” พินารีจับสะโพกเขาไว้ รอวันนี้มานานเหลือเกิน วันที่จะได้เห็นสีหน้าของอลิชา ตอนรู้ว่าตัวเองถูกทรยศ และเธอไม่ยื้อเขาไว้เปล่า ๆ งัดกลเม็ดเด็ดพิชิตใจชาย รวบรวมแรงทั้งหมดที่มี ผลักคนที่กำลังตกอยู่ในอาการอึ้งอย่างแทนคุณให้เป็นฝ่ายอยู่เบื้องล่าง ร่อนสะโพกยั่วยวนเป็นดาวโป๊ โดยไม่สนใจว่าเพื่อนจะรู้สึกเช่นไร “ลิชา...” เขาไม่รู้จะทำยังไง ตัวกำลังสุขสม แก่นกายไม่มีความสำนึกว่าควรจะหดตัวแต่อย่างใด เขาทั้งเมามันกับเซ็กซ์และเป็นห่วงแฟนสาว แต่จะหักห้ามเกมรัก พินารีก็คอยยื้อไม่ให้ไป “ยืนมองอยู่ทำไมล่ะลิชา มาเล่นบทสามผัวเมียกันเถอะ” พินารีก้มลงเลียยอดอกแทนคุณจนเขาทำหน้าเหยเก เพราะร่างกายทั้งล่างและบน สุดจะต้านทานความเร่าร้อนของอิสตรี ผู้มีราคีมหาศาล แน่นอนว่าไม่มีทางที่อลิชาจะลดตัวลงไปทำเรื่องอย่างว่า นี่เป็นคำเชิญชวนที่ไร้ซึ่งยางอายที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมา เธอทำเพียงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายวิดีโอ โดยคนรักแสนชั่วช้าหยิบหมอนมาปิดหน้า ส่วนอีตัวดีปรายตามองกล้อง ยิ้มเย้ยหยันอย่างผู้ชนะ “ขอให้เอากันให้สนุกจนถึงสวรรค์ชั้นเจ็ดเลยนะ” “ขอบใจจ้ะ” พินารีส่งยิ้มขอบคุณ ก่อนจะกวนประสาทด้วยการโน้มเอาหน้าอกใหญ่ไปวนเวียนอยู่บนตัวแทนคุณ แทนคุณได้ยินอลิชากำลังเดินจากไป พร้อมกับที่ความสำนึกผิดเพิ่งเอาชนะความต้องการทางเพศได้ เขาผลักพินารีออกจากตัว วิ่งไปรั้งคนรักที่น้ำตานองหน้า ทั้งที่ตัวเองเปลือยเปล่าและแก่นกายยังแข็งขันเต็มกำลัง “ลิชา... ผมขอโทษ” เธอใจอ่อนยวบยาบขึ้นมาทันทีที่มือเขาสัมผัสลงบนแขน แต่เมื่อเห็นว่าลำกายของเขาไม่มีถุงยางอนามัยป้องกัน ใจก็แตกสลายอีกครั้ง “กับฉัน... คุณป้องกันทุกครั้งเพราะกลัวพลาด แต่กับเพื่อนทรยศอย่างผิง คุณคงไม่กลัวพลาดเลยสินะ” “ลิชา... ผม...” “ไม่ต้องแก้ตัว เก็บของออกไปจากบ้านฉันซะ” “ลิชา! ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น อย่าไล่ผมเลยนะ ผมรักคุณ” อลิชาไม่ตอบ ผละตัวเองออกจากเขาอย่างรังเกียจ ชอกช้ำเป็นทวีคูณเมื่อมองข้ามไหล่แทนคุณไปเห็นพินารียืนพิงประตูมองอย่างไม่อาย ผ้าขนหนูก็ไม่คิดจะเอามาคลุมกาย ทุเรศสิ้นดี “เก็บของที่คุณซื้อด้วยเงินตัวเองออกไปจากบ้านฉัน ฉันให้เวลาคุณหนึ่งวัน เพราะของที่คุณซื้อเอง แทบไม่มีอยู่ในบ้านหลังนี้เลย ฉันเสียใจนะที่ถูกทรยศ แต่ดีใจกว่าที่ในที่สุดปลิงอย่างคุณได้หลุดออกไปจากขาฉันสักที เชิญไปดูดเลือดคนอื่นต่อแล้วกันนะ แต่ฉันจะบอกให้เอาบุญว่าคงดูดได้ไม่นาน เพราะชีวิตผู้หญิงที่ยืนหน้าด้านอยู่ตรงนั้นไม่มีอะไรเลย ทำตัวไฮโซไปวัน ๆ ปลอมแม้กระทั่งความจริงใจที่มีให้ฉัน จากที่ชีวิตไม่มีความเจริญอยู่แล้ว ต่อไปก็คงจะจมดินเข้าไปอีก” “อีลิชา!” “หยุดนะผิง!” แทนคุณรีบเข้ามาขวางพินารี กล้าดียังไงจะมาทำร้ายคนรัก “ผู้ชายมันชอบเธอตอนอยู่บนเตียงเท่านั้นแหละ เห็นไหมล่ะว่าเขาเลือกจะปกป้องใคร” อลิชาพูดจบก็วิ่งลงบันได ไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ไม่สนใจเสียงร้องขอให้หยุดของเขา ออกจากบ้านมาพร้อมกับความทรมานสุดขั้วหัวใจ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มาส่งข้อความหาใครบางคน “พี่ทรายคะ ช่าตกลงไปช่วยงานที่โรงแรมพี่ทรายนะคะ” อีกฝากหนึ่งของท้องฟ้า ชายหนุ่มลูกครึ่งไทย-อังกฤษ คนหนึ่งรีบตรงดิ่งมายังโรงแรมติดทะเลที่ตัวเองเป็นเจ้าของ หลังจากลูกพี่ลูกน้อง ผู้ทำหน้าที่เป็นผู้จัดการบอกว่ามีเรื่องจะแจ้งให้ทราบและขอคำปรึกษา “ดีน” “มีอะไรด่วนเหรอครับพี่ทราย ทำไมโทรหาผมแต่เช้าเลย?” ดีแลนถามสบาย ๆ คงไม่พ้นเรื่องงาน แต่คงไม่วุ่นวายเท่าไหร่ ไม่เช่นนั้นคงบอกตอนคุยโทรศัพท์กันก่อนหน้านี้ “พี่จะบอกว่า พี่ได้ผู้จัดการฝ่ายการตลาดคนใหม่แล้วนะ” “ใครเหรอครับ” “เธอชื่ออลิชา เป็นรุ่นน้องที่มหาวิทยาลัย สวย เก่ง ทำงานดีมากเลยนะ พี่รับประกัน” “ใช่คนที่ทรายบอกว่าตามจีบให้มาทำงานด้วยตั้งแต่หลายเดือนก่อนหรือเปล่าครับ” “ใช่แล้ว คนนี้แหละ เดือนก่อนเธอก็มาเยี่ยมพี่ที่โรงแรม แต่พี่ไม่แน่ใจว่าดีนได้เจอหรือเปล่า” “อ๋อ...” เขาตอบรับสั้น ๆ คนฟังจึงไม่รู้ว่าได้เจอหรือไม่ได้เจอ แต่มันไม่ใช่เรื่องสำคัญจึงข้ามไป “ถ้าดีนโอเค พี่จะให้เริ่มงานอาทิตย์เดือนหน้าเลยนะ” “ครับ ผมโอเค” ดีแลนตอบรับสั้น ๆ ส่งยิ้มน้อย ๆ เพื่อยันยืนว่ายินดีและไว้ใจที่จะร่วมงานกับคนที่พี่สาวเลือก ก่อนจะเดินไปตามทางที่คุ้นเคย เพื่อลงไปเดินเล่นบนชายหาดที่คุ้นตา ทอดสายตามองท้องฟ้าแสนสดใส “ต้องเป็นการทำงานที่สนุกแน่” เมื่อสิ้นสุดการคาดเดาเรื่องราวที่จะเกิดขึ้นในอนาคต เขาก็เม้มปากห้ามไม่ให้ตัวเองคิดถึงรสจูบที่เคยเกิดขึ้นกับเพื่อนร่วมงานคนใหม่ ยกมือจับรอยแผลจาง ๆ บนหน้าผาก ที่เธอฝากเอาไว้ให้คิดถึงและยากที่จะลืมได้ลง