ตติยะมองเท่านี้ก็มองออกว่าทุกอย่างมันเป็นแผน แต่ร่างบางที่ก้มหน้านิ่งมองมือตัวเองอยู่นี่สิ จะอยู่ในแผนด้วยหรือเปล่า... “นี่” เขาเรียกหล่อน พรีมพริมาไม่เงยหน้าขึ้นมาสนใจเขาเลย... “อย่ามาทำตัวเรียกร้องความสนใจ เงยหน้าขึ้นมาพูดกันเดี๋ยวนี้นะ” ตติยะเริ่มออกคำสั่งเพราะโมโหที่หล่อนทำหูทวนลม “คุณเรียกใครไม่ทราบ ฉันไม่ได้ชื่อนี่” พรีมพริมาตอบเสียงสั่นๆ แม้ว่าหล่อนจะอยู่ในภาวะที่ใจไม่แข็งแรงนักแต่หล่อนก็ยังมิวายแขวะเขา แน่หล่ะความรักที่หล่อนมีให้เขามากมายแต่เขากับโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี ตอนนี้หล่อนก็เปลี่ยนมาเป็นเกลียดเขาได้อย่างไม่ยากเย็น “ไม่ต้องเล่นลิ้น หรือว่าที่ไม่กล้าพูดอะไรเพราะว่าวางแผนกับสองคนนั่น” “แผนอะไรฉันไม่เข้าใจ” “ก็แผนที่จะกลับมาคืนดีกับผมไงผมเองก็รู้หรอกนะว่าการที่เรามาพบกันครั้งนี้มันเป็นจุดประสงค์ของใครบางคน ซึ่งผมก็ไม่แน่ใจว่าเป็นคุณหรือเปล่า” “อย่ามากล่าวหาฉันนะ ถ้าฟ้าไม่