ข้านี่แหล่ะ ฮูหยินของท่านแม่ทัพ
บทที่ 17. สู่ชะตากรรมใหม่ที่ต้องเผชิญ
เยว่ซือก้าวเดินไปตามเส้นทาง ที่สองข้างทางเต็มไปด้วยป่ารกชัฏ จากการที่ได้ออกจากจวนพร้อมกับหยางเฟยฉีอยู่บ่อยครั้ง ทำให้นางพอจะรู้เส้นทางเพียงคร่าว ๆ แต่ถึงกระนั้นเยว่ซือก็ไม่คิดที่จะหวนกลับไปเผชิญกับความทุกข์ระทมอีก
ระหว่างทางบังเอิญผ่านลำธาร เยว่ซือจึงหยุดพักแล้วฉวยเอากระเพาะสัตว์ที่ตรียมไว้ห้าถึงหกถุงมากรอกน้ำจนเต็ม ขณะนั้นมีเสียงหวีดร้องดังขึ้นไม่ไกลจากที่นางอยู่มากนัก เยว่ซือสะดุ้งสุดตัวและตัดสินใจออกตามหาที่มาของเสียงทันที
ไม่ช้าร่างสองร่างที่กำลังต่อสู้กันก็ปรากฏแก่สายตา เยว่ซือใจหายวาบเมื่อเห็นถนัดว่ามีแม่นางผู้หนึ่งกำลังถูกกระทำย่ำยี่ โดยไม่รีรอเยว่ซือรีบคว้าผ้าคลุมหน้ามาพันขดเป็นเกลียวแล้ววิ่งตรงไปยังเป้าหมาย ก่อนจะใช้ผ้าพันที่คอของชายชั่ว และกระชากสุดแรงเพื่อให้ผละออกห่างจากร่างเล็ก
แม่นางผู้ที่เกือบจะกลายเป
