One night stand | เผลอรักยัยตัวแสบ

EP.7 สืบ

@The ZZ Condo

04 : 35 AM

ฉันลืมตาขึ้นมาอย่างสลึมสลือ มองสำรวจไปรอบๆ ห้อง ฉันยังจำได้ทุกอย่าง ไม่ลืมว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้าง ตั้งแต่เข้าห้องมาและเราก็.....อร๊ายยย เขิน คนที่เป็นคนแรกของฉันคือคนที่นอนอยู่ข้างๆ ฉันในตอนนี้ เขาหล่อ~ กล้ามแน่น แข็งแรง ผิวขาวเนียนผ่อง ลีลาเด็ด แซ่บซี้ด~ โอ๊ยย..อยากจะกรี้ดดด ดังๆ ครั้งแรกมันก็เจ็บแต่ช่วงแรกๆ หลังจากนั้นฟิน~ สุดๆ

ควับ!

คิดละสิ!ว่าฉันจะตื่นมาแล้วจะอยู่ในอ้อมกอดของเขา หน้าที่ซุกอยู่ตรงแผงอกเนียนนุ่มเต็มไปด้วยมัดกล้ามละก็เหอะคิดผิดจ้ะ เรานอนห่างกันมาก แถมยังมีหมอนข้างมากั้นอีกเอาสิ! ในความเป็นจริงกับในละครช่างแตกต่างกันนะ เห้ออ... คงฝันเยอะไปสินะ นี้แหละ one night stand ของจริง

"กลับห้องดีกว่าเรา" หญิงสาวจำได้ว่าคอนโดนี้ก็คือคอนโดเดียวกับที่เธอเพิ่งย้ายมาอยู่ เมื่อมองเห็นนาฬิกาตรงหัวเตียงบอกเวลาเกือบจะตีห้าแล้ว และไม่เห็นว่าจะมีความจำเป็นว่าต้องรอให้อีกฝ่ายตื่น เธอจึงคิดได้ว่าควรกลับห้องของตัวเองจะดีกว่า คิดอย่างนั้นแล้วก็ค่อยๆ ก้าวขาเพื่อลงจากเตียง

ตุ๊บ!

"อุ๊ป!" ทันทีที่เท้าเหยียบพื้นขาก็เกิดอาการสั่นพับๆ ไม่มีแรงเอาเสียดื้อๆ แต่ก็ดีที่ยังพอมีสติและยังจำได้จากเหตุการณ์เมื่อคืน จึงเอาฝ่ามือปิดปากไว้ได้ทัน และอีกข้างค้ำยันตัวไว้ที่พื้น

"เกือบก้นจั้มเบ้า ปล่อยโป๊ะแล้วเรา" หญิงสาวพึมพำกับตัวเองถ้าเผลอทำเสียงดังขึ้นมามีหวังชายหนุ่มที่นอนอยู่ด้านบนคงรู้สึกตัวตื่นแน่ๆ ซึ่งเธอไม่ต้องการให้เป็นแบบนั้น

เมื่อมองสำรวจตัวเอง ตอนนี้ใส่แค่เสื้อเซิ๊ตตัวโคร่งที่เขานำมาให้ และค่อยๆ พยุงตัวเองลุกขึ้น เดินย่องตามเก็บเสื้อผ้าที่อยู่ภายในห้องนอนนี้อย่างเบาฝีเท้าที่สุด

"เดี่ยวนะ! เราอยู่คนโดเดียวกันนี้นา..." หญิงสาวฉุกคิดเธอและเขาอยู่ที่เดียวกันแบบนี้ยังไงก็ต้องได้เจอกันเข้าสักวัน

"ถ้าวันหนึ่งเขาเห็นฉัน เขาจะทักเราไหม? แล้วฉันต้องทำหน้ายังไง? " ถ้าจะอยู่รอจนชายหนุ่มตื่นเพื่อจะตกลงกันก็ไม่กล้าแม้แต่จะเจอหน้า หรือมองหน้าเขาเลย เพราะภาพเหตุการณ์เมื่อคืนมันยังฉายวนซ้ำๆอยู่ในหัวไม่หายไปสักที

"โอ้ยย!! ทำไงดีเรา เพราะความเหงา ความอยากและความหล่อ ความตรงสเปกของเขาแท้ๆ" หญิงสาวพึมพำกับตัวเองมาจนถึงตอนนี้ เธอก็ยังมองเขาด้วยความรู้สึกที่ไม่แตกต่างจากเมื่อคืน

"ทำไมนายมีอิทธิพลต่อหัวใจของฉันจังเลย" หญิงสาวมองหน้าตาอันหล่อเหลาด้วยหัวใจที่กำลังเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ แม้จะอยู่ในช่วงหลับ ก็ไม่สามารถลดเสน่ห์ของเขาไปได้เลย

เพราะเขาคืนคนที่ตรงใจ ถูกใจที่สุด แต่เพราะความที่เราเจอกันในที่แบบนั้นและเขาเป็นคนขอความสัมพันธ์แบบนี้เอง ก็ขอให้มันจบแค่นี้ละกัน

"โน๊ตไว้ดีกว่า" คิดได้ดังนั้นจึงเดินไปที่โต๊ะทำงานและลงเมื่อเขียนโน๊ต

ขอให้มันเป็นแค่ one night stand

อย่างที่เราตกลงกันไว้นะคะ

และไม่ต้องกังวลว่าฉันจะท้อง

ฉันทานยาคุมรายเดือนเป็นประจำอยู่แล้ว

สุดท้ายถ้าหากเราบังเอิญเจอกันอีก

ขออย่าทัก และฉันก็จะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด

และหวังว่าคุณก็จะทำแบบนั้นเช่นกัน

หญิงสาวแป๊ะไว้ที่นาฬิกา เพื่อป้องกันไว้หากแป๊ะวางไว้ที่อื่นกลัวเขาจะไม่ทันสังเกต ยังไงเขาต้องตื่นมาดูนาฬิกาอยู่แล้ว

ไม่นานเธอก็เดินออกมา และตรงไปหยิบกระเป๋า กับชุดเดรส ที่เห็นว่าวางอยู่ประตูทางเข้า

"ฉันไม่ควรเอาอะไรกลับไปทั้งนั้น" หญิงสาวคิดได้ดังนั้นจึงถอดเสื้อเซิ๊ตและสวมใส่ชุดเดิมที่เธอใส่มา คืนเสื้อของเขาวางไว้ที่พนักพิงโซฟา เธอจะไม่เอาของๆ ชายหนุ่มกลับไปแม้แต่ชิ้นเดียว เพื่อจะได้ไม่มีอะไรผูกพันและค้างคากัน

ในจังหวะที่เธอกำลังจะหันหลังเดินไปนั้น ก็มีแสงหนึ่งแวบเข้าหางตาของเธอ มันมาจากสิ่งของที่วางอยู่บนโต๊ะกระจกนั้น เมื่อเธอเดินเข้าไปใกล้ๆก็พบว่ามันคือกล่องใส่นามบัตร

"นามบัตรหรอ"

นพ. เซน บริลักษณ์วิไลเลิศ

นายแพทย์อายุรกรรม

DD HOTPITAL

"แบบนี้ นี้เอง" เธอจำได้แล้วที่เขาให้เธอเรียกแทนชื่อเขาว่าหมอ

"เป็นหมอนี้เองสินะ" ถึงแม้ว่าเธอก็จะเคยได้ยินแบงค์เรียกเขาว่าหมอ อาจจะเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ จึงทำให้เธอจำอะไรได้แค่เลือนลาง

'ผมคิดว่าเรายังไม่สนิทกันมากพอ ผมไม่ชอบให้ใครเรียกชื่อถ้ายังไม่สนิทกันขนาดนั้น' ตั้งแต่หญิงสาวกลับเข้าห้องมาคำๆ นี้มันก้องอยู่ในโสตประสาทของเธอตลอดเวลา

"สนิทของเขานี้หมายถึง...เรื่องSex งั้นหรอ"เธอจำได้ว่าเขาเป็นคนบอกไม่ให้เธอเรียกชื่อเขาเองแท้ๆ แต่ทำไมตอนนั้นที่มีSexกันกับต้องการให้เรียกชื่อเขา เธอจึงคิดไปว่าที่เขาบอกว่า 'สนิท' มันต้องเป็นสนิทแบบนี้ๆเอง

"พอ! เลิกคิดได้แล้ว ผู้ชายมันก็เจ้าเลห์แบบนี้แหละ จะรู้สึกนอยด์ไปทำไม เห้ออ..." เพียงแค่คิดว่าเขาก็ใช้แผนแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นๆ ด้วย ใจเธอก็รู้สึกนอยด์เขาอย่างบอกไม่ถูก

"อาจจะเพราะคนแรกแหละ มันเลยรู้สึกพิเศษแต่ท่องเอาไว้นะพริ้นซ์ แค่คืนเดียว ครั้งเดียว จบแล้วแยกทาง ไม่มีผูกมัด ฉันไม่เสียใจ และไม่คิดมากอะไรทั้งนั้น" คงจะด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เมื่อคืนเธอกล้าที่จะทำอะไรแบบนั้นลงไป แต่เมื่อมันเกิดขึ้นแล้วก็ควรยอมรับผลของมันและยอมรับในการกระทำของตัวเอง

@AA SuperCLUB

06 : 00 PM

ปัง!

"กูขอดูกล้องวงจรปิดร้านมึงหน่อย" ทันทีที่ผมเดินเข้ามาก็พบกับไอ้พีทที่นั้งอยู่ที่โต๊ะทำงาน

"มึงไม่คิดจะทักทายกูก่อนหรอ" มันเงยหน้ามามองและถามผม

"เออ! ดี" ผมตอบกลับแบบขอไปที ไม่อยากจะเสวนาอะไรมากในตอนนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเธอคนนั้นคงไม่มาที่นี้หรอก

แกร๊ก ~

ควับ !

เมื่อได้ยินเสียงลูกบิดประตูผมกับไอ้พีทก็หันไปเจอกับไอ้ติณห์ สงสัยจะเพิ่งเลิกงาน เหอะ! บอกแล้วไอ้นี้มันมาประจำทุกวันจะไม่มาก็วันร้านปิดแหละมันอ่ะ

"อ้าวเห้ย! ไอ้หมอมาด้วยหรอว่ะ" มันคงคิดว่าที่ผมมาเพื่อมาสังสรรค์กับมันละสิ!

"จะดู ก็มาดู" ได้ยินดังนั้นผมจึงเดินไปที่โต๊ะทำงานของมัน

ตอนนี้ผมกับไอ้พีทกำลังจ้องอยู่หน้าคอมพิวเตอร์มันเปลี่ยนให้ผมเป็นคนจับเมาส์แทน จากนั้นก็จัดการเลือกวันเวลาที่น่าจะใช่

"สุ่มหัวอะไรกันว่ะ! ไม่สนใจกูเลยสัส" ผมไม่ตอบมันเพราะผมกำลังจ้องมองหาผู้หญิงคนนั้นอยู่ ถ้าเธอขับรถมาจริงๆ อย่างที่พูดไว้ก็ควรกลับมาที่นี้

"สรุปมึงหาอะไร อมไว้อยู่นั้นแหละ" แล้วก็เป็นไอ้พีทที่ถามผมขึ้นมา ดูท่าแล้วมันคงหงุดหงิดแหละที่ผมไม่ยอมบอก แต่เดี่ยวบอกละกัน

"ดูที่ลาน B หน่อย" ไม่มีที่ลาน A ก็ลาน B นี้แหละ เป็นลานสุดท้าย เธอบอกว่าขับรถมา หรือตอนนั้นเธอแค่พูดอ่อยว่ะ? แล้วทำไมผมต้องมาตามสืบหารถเธอด้วยว่ะเนี้ยะ ตั้งแต่ตื่นก็ยังไม่เข้าใจตัวเองเหมื่อนกัน เธอทำให้ผมเกิดคำถามในตัวเธอมากมาย

"เวลา?"

"ตีสี่"

"เห้ย! เดี่ยวๆ นี้มัน..." ภาพที่เห็นตรงหน้าคือผู้หญิงคนหนึ่งกำลังเดินมาที่รถเพื่อจะขับออกไป ไอ้ติณย์มันคงจะจำได้สินะ

"ซูม ตรงนี้!"