EP.2 สนใจ
1290 Words
@AA SuperCLUB
ตึก ตึก ตึก ~
เสียงส้นสูงขนาด 5 นิ้ว กระทบกับพื้นกระเบื้องภายในผับ ดังขึ้นเป็นจังหวะเดียวกับเสียงดนตรีที่หยุดลง ทำให้เธอกลายเป็นจุดรวมสายตาของทุกคนในร้านหญิงสาวร่างบางเดินเชิ่ดหน้าอันเรียวเล็ก ในชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำรัดรูป ตัดกับผิวขาวของเธอให้ดูสว่างมีออร่า
พรึบ !
"คอสโม"สาวสวยเลือกมานั้งที่เคาน์เตอร์บาร์ ซึ่งบ่งบอกว่าค่ำคืนนี้เธอมาเพียงลำพัง ไม่ได้นัดหมายเพื่อสังสรรค์กับใคร ริมฝีปากเรียวบางแต่อวบอิ่ม เอ่ยสั่งเครื่องดื่มที่ต้องการกับบาร์เทนเดอร์หนุ่มหล่อตรงหน้า
ไม่นานเครื่องดื่มที่สั่งก็ถูกเสิร์ฟลงด้านหน้า นิ้วเรียวสวยค่อยๆ บรรจงยกขึ้นหาริมฝีปากบาง ค่อยๆ จิบลงคอระหงอย่างช้าๆ
เวลาที่ล่วงเลยผ่านไปพร้อมกับบรรยากาศที่เริ่มแปรเปลี่ยน จากผู้คนที่เริ่มทยอยเข้ามาในร้านดั่งตอนต้น ตอนนี้ได้กลายเป็นหนาแน่น แต่กับคึกครื้นเสียยิ่งกว่าเก่า
จากแก้วแล้วแก้วเล่า จนบัดนี้หากสังเกตดีๆ ใบหน้าสะสวยของหญิงสาว เกิดเป็นสีแดงระเรื่อ พอจะบ่งบอกได้เป็นอย่างดีว่าแอลกอฮอล์ที่เธอดื่มเข้าไปนั้นได้เริ่มทำหน้าที่ของมันแล้ว
"เที่ยวที่นี้ครั้งแรก ใช่ไหมครับ" บาร์เทนเดอร์หนุ่มเอ่ยถาม พลางวางแก้วเครื่องดื่มที่หญิงสาวสั่งเพิ่มไว้ตรงหน้าเธอ
"ใช่ค่ะ " หญิงสาวช้อนตามองบาร์เทนเดอร์หนุ่ม พร้อมตอบคำถามจากชายตรงหน้า
"คุณดูเป็นจุดสนใจ ในค่ำคืนนี้ไม่น้อยเลยนะครับ" บาร์เทนเดอร์ก้มกระชิบข้างหูเธอพร้อมเงยหน้าขึ้นส่งสายตาเชื้อเชิญ ให้หญิงสาวมองไปยังด้านหลัง
เมื่อเธอเอี้ยวคอหันไปมองก็พบกับ บรรดาหนุ่มๆ ที่นั้งอยู่ทั้งโซนธรรมดา และโซน VIP จับจ้องมาที่เธอเป็นตาเดียว บางคนก็โบกมือ บางคนก็ยกแก้วเพื่อทักทาย หญิงสาวแค่เพียงพยักหน้าเล็กน้อยและแสดงยิ้มที่มุมปาก ตลอดเวลาที่นั้งอยู่ก็มีหนุ่มๆ เข้ามาชนแก้วเป็นระยะๆ ไม่ขาดสาย
แต่ทำได้แค่เพียงชนแก้วก็เท่านั้น ไม่ได้พูดคุยหรือสานต่ออะไรกันมากมาย อาจเพราะเธอมีนิสัยไม่ชอบคนที่เข้ามาหาก่อน และหนุ่มๆ เหล่านั้นก็ยังไม่เข้าตาสักเท่าไหร่ จะชอบก็ต่อเมื่อเธอเป็นฝ่ายสนใจเองเท่านั้น
ครืดด ~ ครืดด~
ติ๊ด
"เป็นไงบ้างแก~" เสียงเล็กแหลม ดังออกมาจากโทรศัพท์เครื่องหรู ฟังจากเสียงแล้วบ่งบอกได้ดีว่าคนในสายกำลังตื่นเต้นสุดขีด กับอะไรบางอย่าง
"ก็..อืมมม" หญิงสาวจงใจแกล้งคนปลายสาย โดยการคิดหาคำตอบให้ซีสเค้ก เพื่อนของเธอนาน ๆ
"โอ้ยยยย! นี้อย่าแกล้งคิดนานสิ.. เป็นไงบ้าง หนุ่มๆแถวที่ทำงานใหม่แก งานดีจริงอย่างที่เค้าว่ากันรึเปล่า เออๆ ละที่เค้าบอกมาว่ามีแต่หมอหน้าตาดีๆ ไปเที่ยวที่นั้นจริงไหมอ่าแก~ อร้ายยย แค่คิดก็อยากโดนตรวจภายในแล้วอ่า.." ไม่รอให้อีกฝ่ายได้แกล้งนาน ซีสเค้ก ก็จัดการถามถึงสิ่งที่อยากรู้ออกมาหมด แถมยังรู้สึกดี๊ด๊า ตื่นเต้นกว่าคนที่อยู่ในสถานที่จริงซะอีก
เป็นเพราะผับนี้ใกล้กับโรงพยาบาลชื่อดัง มีทั้งนักศึกษาแพทย์ หมอ พยาบาล ที่จัดได้ว่ามีหน้าตาดีติดอันดับท็อปๆ ของประเทศ และผับนี้ก็เป็นสถานที่เที่ยวยอดฮิตเลยก็ว่าได้
"นี้ๆ หยุดมะโน แล้วฟัง! ผู้ที่นี้งานดีเริ่ดมากก คอนเฟริม ส่วนคำถามที่สอง ฉันจะไปรู้ได้ไงเล่าใครมีอาชีพเป็นอะไร" ก็ใครจะไปตอบได้ เมื่อฉันมาถึงฉันก็เอาแต่นั้งประจำที่เคาเตอร์บาร์นี้ และหมอที่ไหนจะใส่เสื้อกาวน์มาเข้าผับถูกไหม
"ก็จริงแหะ!.... ถ้ามีแต่ผู้งานดีอย่างที่แกว่าจริงๆ คราวหน้าฉันไม่พลาดอีกแน่..งั้นวันนี้ก็ขอให้โชคดีได้ผู้หิ้วกลับคอนโดละกัน อุ๊ย ๆ!! แค่นี้ก่อนนะพอดีมีคนโทรเข้ามาอ่ะ..บายยย"
ติ๊ด
ริมฝีปากบางยิ้มออกมาอย่างนึกขำให้กับเพื่อนของเธอ ตั้งแต่เข้ามหาลัยจนจบมีงานทำก็มีแต่ยัยซีสเค้กนี้แหละเป็นเพื่อนที่สนิทมากที่สุด เธอไม่เหลือใครเลย ตั้งแต่พ่อและแม่ของเธอเสียไปด้วยอุบัติเหตุ
"พอๆ เลิกคิดฟุ่งซ้าน" หญิงสาวพึมพำกับตัวเองเมื่อเผลอนึกถึงอดีตที่แสนเจ็บปวด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาสนใจบาร์เทนเดอร์หนุ่ม เธอพอสังเกตุได้ว่าคนตรงหน้าเธอนั้น น่าจะเป็นบาร์เทนดี้มากกว่าบาร์เทนเดอร์ซ้ะอีก เธอเป็นคนที่มองคนออกโดยเฉพาะเพศที่สาม เพราะตอนมหาลัยเธอก็มีเพื่อนแบบนี้ค่อนข้างเยอะ จากกิริยาท่าทางเหมื่อนเกร็งๆ และดูกั๊กอะไรไว้อยู่ก็พอจะรู้ หลังจากที่นั้งสังเกตมานาน
"ใช่ ใช่ไหม!" หญิงสาวส่งเสียงน่ารัก เสียงเล็กเสียงน้อยให้บุคคลตรงหน้า และจ้องตาเพื่อแค้นคำตอบ
"อุ๊ย!! รู้ด้วยหรอ ฮ่า ๆ ๆ" คนตรงหน้าใช้มือปิดปากพร้อมหัวเราะขบขันในความเฉลียวของเธอ แต่ไม่ได้แสดงกิริยาอะไรมากมายเพราะยังคงทำงานอยู่
"เนียนนะ แสดงเก่งเราอ่ะ ฮ่า ๆ ๆ" พริ้นซ์พูดให้กับคนตรงหน้า แบงค์ก็เหมื่อนผู้ชายทั่วไป หล่อเหลา หน้าตาดี หากเพียงแต่เธอดูออกว่าเขามีความสนใจในเพศเดียวกัน ความเฟรนลี่และความน่ารักของหญิงสาว ทำให้ทั้งคู่สนิทกันภายในเวลาอันรวดเร็ว ทั้งหัวเราะพูดคุยกันไปมา อย่างกับคนสนิทสนมกันมานาน
"น่ารักว่ะ" พีทพูดขึ้นพร้อมยกแก้วขึ้นจิบ สายตาจดจ้องไปยังหญิงสาวที่กำลังพูดคุย หัวเราะสนุกสนานกับลูกน้องของเขาอยู่
"ไง สนใจหรอว่ะ?" ติณย์ เอ่ยถามเพื่อนนึกสงสัย
"น่ารักดี" พีท ไม่ได้ตอบคำถามจากเพื่อนเขา แต่พูดในสิ่งที่เขาคิดออกมาต่างหาก
"โครตๆ เลยละ จัดดิ เธอคือ 2 ใน 10 เลยนะเว้ย" ติณย์ก็ยังยืนยันในความคิดของเขา
"สนใจ ? หึ!" เซนเค้นเสียงในลำคออย่างเอือมระอา เพราะเค้ารู้นิสัยเพื่อนของตัวเองดีว่าเสือผู้หญิงแค่ไหน ถ้าเกิดได้สนใจใครแล้วละก็ คงไม่พ้นลากไปจบที่เตียง
"หรือมึงจะบอกว่า..ไม่?" ติณย์เอ่ยถามเพื่อนของเขาที่นั้งเหมื่อนจะดูเบื่อหน่ายกับชีวิตยังไงอย่างงั้น หากว่าวันนี้เค้าไม่ไปดักรอที่หน้าโรงพยาบาลเพื่อนตัวดีก็คงไม่มานั้งดื่มด้วยกันแบบนี้ เขาคงไม่สนใจอะไรนอกจากคนไข้จริง ๆ นั้นแหละ
"..." ไม่มีคำตอบใดๆ เล็ดลอดออกมา มีเพียงสายตาจ้องมองไปยังหญิงสาวที่ถูกพูดถึงตลอดการสนทนาตั้งแต่เขาได้มานั้งอยู่ตรงนี้ เพราะต้องการหาคำตอบว่าเธอนั้นน่ารัก น่าสนใจจริงหรือเปล่า
"มองไม่ละสายตากูว่ามึงมีคู่แข่งว่ะ" ติณย์หันไปพูดกับพีท สายตาทั้งคู่จับจ้องไปที่ใบหน้าหล่อเหลาของเพื่อนตัวเอง สายตาคมจ้องมองหญิงสาวด้านล่างไม่วางตา เหมื่อนเขากำลังคิดอะไรบางอย่างอยู่ พลางจิบน้ำสีอำพันลงสู่ลำคอแกร่ง
"มึงสะ.."
"สนใจ!"
____________________________________________
- Writer
