"พวกมึงสองตัวไปนอนห้องตัวเองก็จบ มาทะเลาะกันอยู่ได้"
"ไม่/ไม่"
"พี่ราม" เสียงของหญิงสาวได้พูดขึ้นมาเบาๆ
"ว่าไงยัยตัวเล็ก" ผมลูบหัวเธอเบาๆ
"มิราเวียนหัว"
"จะอ้วกหรอ ป่ะพี่พาไปห้องน้ำ" ผมพยุงเธอลุกขึ้นมานั่ง แล้วค่อยๆให้เธอลงไปจากเตียงนอน
"ฮือๆ" เธอส่ายหัวไปมา งอแงเป็นเด็กเลยยัยตัวเล็ก
"ลุกไหวมั๊ย หรือให้พี่อุ้ม" หญิงสาวได้ยกแขนทั้งสองข้างขึ้น บ่งบอกว่าตอนนี้ร่างกายเธอไม่ไหว และอยากให้เขาอุ้มไป ผมได้อุ้มเธอไปที่ห้องน้ำ ไปหยุดอยู่ที่โถ ปล่อยให้เธออ้วกอยู่แบบนั้น รามได้แต่ลูบหลังเธอเบาๆ หลังจากนั้นเธอก็ดีขึ้น เริ่มมีสติมากขึ้น เธออาบน้ำเตรียมตัวพร้อมที่จะนอน ผมที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องน้ำรอเธอ พอเสร็จกิจทุกอย่างเธอก็เดินออกมา เดินมาก็ยังเจอสองพี่น้องยังอยู่ คนนึงนั่งเล่นตรงโซฟา คนนึงนั่งอยู่หน้ากระจก
"ยัง ยังไม่กลับกันอีก" ผมพูดด้วยน้ำเสียงห้วนๆ
"กลับ??" หญิงสาวได้หันหน้ามามองผม
"เปล่า
