ถ้าโป๊ก็ดูไง
1266 Words
"ไม่ ถ้าฉันเมา ฉันคงไม่มานั่งตอบนาย แบบนี้หรอกทามไทม์ นายจะกลับก็กลับเหอะ ขอบคุณนะที่มาส่ง" ฉันนั่งกอดอกตัวเองแล้วหันหน้าไปทางอื่น ก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าจะงอนเขาทำไม แค่เขาไม่จูบต่อเพราะเขาจะกลับแค่นี้งอนเขา ยัยมิราเอ้ย
"นี่พี่งอนผมหรอ งอนผมเรื่องอะไร"
"ฉันจะไปงอนนายทำไม อยากจะกลับก็รีบกลับไปเลย จะไปหาใครก็รีบไป บ้าเอ้ยนี่ฉันเป็นอะไร ฮือๆ" อยู่ดีๆน้ำตามันก็ไหลออกมาสะอย่างงั้น ไอ้คนที่ยืนอยู่นั้นงงใหญ่ แล้วอยู่ดีๆเขาก็ยิ้มและหัวเราะออกมาๆ
"ฮ่าๆพี่มิรา ไหนบอกว่าไม่ได้เมา" อยู่ดีๆฉันก็นึกได้ ลุกไปหยิบโทรศัพท์กดโทรหาแทนไทม์ทันที ไม่นานปลายสายก็รับ
"ว่าไงคะคนสวย โทรมาสะดึกเลย"
"แทน น้องนายรังแกฉัน ฮือๆ"คนข้างๆฉัน ก็ได้พยายามแย่งโทรศัพท์ออกจากมือฉัน
"....."
"นายมาที่ห้องฉันหน่อยสิ ฮือ....เอาคืนมานะ"
"แทน ว่าที่เมียนายเมาหนักช่วยมาดูด้วย ฉันจะกลับไปนอนพรุ่งนี้มีเรียนเช้า" ฉันจะแย่งคืนมาแต่กลับเซทุลักทุเล มันทำให้ทามไทม์หันมารับฉัน และล้มลงบนเตียงนอนของฉัน
"ทำอะไรกันน่ะ" เสียงชายคนนึงที่เปิดประตู มาเจอฉากที่ทามไทม์ล้มลงกับฉันลงบนเตียง มันเป็นท่าที่จะดูไม่ดีสักเท่าไหร่ ทามไทม์หันไปมองชายคนนั้น และเขาได้รีบลุกออกจากตัวฉันทันที
"พี่ราม อึก ทามรังแกฉัน ฮือๆ" ฉันได้ชี้ไปทางทามไทม์
"เปล่านะเฮีย พี่มิราเขาเมา ผมจะกลับบ้านก็ไม่ให้ผมกลับ" ทามไทม์รีบอธิบายทันที
"......" พี่รามได้หันมามองฉันอย่างสงสัย เพราะปกติไม่เคยปล่อยให้ตัวเอง ได้เมาขนาดนี้ งอแงจะจูบอย่างกับเด็ก
"ทามนายกลับไปพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวฉันดูแลเอง" พี่รามพูดจบ ก็ได้เดินมาหาฉันก้มมาดูหน้าฉัน แล้วเช็ดน้ำตาให้ และหนุ่มน้อยของฉันก็ได้เดินออกจากห้องไป
"มิรา เธอไม่เคยปล่อยให้ตัวเองเมาขนาดนี้เลยนะ ถ้าเกิดไม่มีพวกฉันดูแลเธอ เธอจะดูแลตัวเองยังไง"
"ฮือๆ ฉันไม่ได้เมานะ แต่ทาม....." ฉันไม่กล้าพูดคำว่าจูบออกไป กลัวพี่รามจะไปทำร้ายทามเพราะเขาหวงฉันมาก
"ทามอะไร ทามมันทำอะไรเธอ" เขาจับฉันหันซ้ายหัวขวาดูว่ามีแผลอะไรรึเปล่า
"เอ่อคือ....." ฉันจะพูดออกไปดีมั๊ยนะ
"พูดมา" พี่รามทำหน้าจริงจังใส่ฉัน ทำหน้าดูใส่ด้วย
"เปล่า ไม่มีอะไรหรอก"
"จะพูดดีๆหรือจะพูดทั้งน้ำตา" ทำไมต้องบังคับฉันพูดด้วย
"ทาม..." ฉันกำลังจะตอบอยู่ๆประตูก็เปิดออก แทนไทม์ได้เดินมาหาฉันแบบหอบเหนื่อย ถอนหายใจฮึกใหญ่
"ไอ้ทามมันทำอะไรเธอ" แทนไทม์ ได้ถามคำเดียวกันกับพี่รามไม่มีผิด ก็ก่อนหน้านั้นฉันเป็นคนโทรให้เขามาเองไม่ใช่หรอ
"ทำไมพวกนายต้องรุมฉันด้วย ฮือๆ" น้ำตาฉันไหลมาอีกแล้ว ไม่รู้จะน้อยใจเรื่องที่ไม่ได้จูบต่อ หรือพี่รามกับแทนไทม์ถามแบบนี้กันนะ ฉันเห็นพี่รามส่ายหัวให้กับฉันอย่างเหนื่อยใจ
"เธอโตขนาดนี้แล้วนะมิรา มีอะไรก็พูดมา" พี่รามถามฉันพร้อมกับเช็ดน้ำตาให้
"ถ้ามันทำอะไรมิดีมิร้าย ผมจะจัดการน้องชายผม มิราพูดมาเถอะ"
"ฮือๆ ทามก็แค่" ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย หยุดร้องไห้ไม่ได้เลย
"ก็แค่อะไรก็พูดมาสิ มัวแต่อ้ำอึ้งอยู่ได้" พี่รามพูดขึ้น
"ก็แค่จูบฉันแล้วก็บอกจะกลับบ้าน ฮือๆ" พี่รามกับแทนไทม์หันไปมองหน้ากัน
"จูบ/จูบ" แล้วชายสองคน ก็พูดขึ้นพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย
"มันแค่จูบใช่ไหม หรือมันทำอย่างอื่นด้วย" แทนไทม์ถามฉันด้วยสายตาดูเศร้าๆ
"ไม่ได้ทำ ก็แค่จูบแล้วอยู่ๆก็บอกจะกลับ"
"แล้วไป ก็นึกว่าโดนมันสอยไปส่ะแล้ว ฮ่าๆ" พี่รามพูดไปหัวเราะไป
"ไม่มีอะไรแล้วกูกลับแล้วนะมึงไอ้ราม มิราคะผมกลับก่อนนะ พักผ่อนเยอะๆนะ" แทนไทม์ได้เดินมาลูบหัวฉันเบาๆ พี่รามก็จัดแจงที่นอน ให้ฉันได้นอนส่ะที แต่กว่าจะนอนได้พี่รามก็บ่นเป็นนานสองนาน
เช้าวันต่อมา
แสงอาทิตย์ส่องผ่านกระจกใสบานใหญ่ ที่ดูวิวอันสวยงามของเมือง บ่งบอกเวลาว่าตอนนี้คือเช้าแล้ว หญิงสาวรู้สึกตัวตื่นด้วยความงัวเงีย โลกช่างดูหมุนเร็วเกินไป เหวี่ยงซ้ายไปทีขาวไปที
"โอ๊ย ปวดหัวจัง หนักหัวเป็นบ้าเลย" ฉันได้พยายามลุก ออกจากที่นอนอันแสนนุ่ม เพื่อไปอาบน้ำแต่งตัว วันนี้ต้องไปซ้อมแข่งรถ ที่จะมีในอีกไม่กี่วันข้างหน้า
30 นาทีต่อมา
"คนที่คิดค้นในการทำของใช้ต่างๆ ให้เป็นกลิ่นเดียวกันเนี่ย คงสวยมากเลยเนาะ คิคิ" ฉันนั่งมองตัวเอง อยู่กระจกบานใหญ่เพื่อแต่งหน้าทำผม อย่างหัวเราะชอบใจ แต่หารู้ว่าไม่มีชายหนุ่มหล่อมานั่งบนโซฟารอเธอในห้องนอนนานแล้ว
"จ้า สวยจ้ะสวย/อ๊ายยยยยย" ฉันตกใจร้องเสียงดังลั่นห้อง เมื่ออยู่ๆก็มีเสียงผู้ชายพูดขึ้น
"นี่มิรา เธอจะแหกปากโวยวายทำไม ฉันตกใจนะ" ชายดังกล่าวทำท่าลูบหน้าอกตัวเอง ตกใจจริงๆนั่นแหละ อยู่ดีๆก็ร้องขึ้น พ่อหัวใจจะวายโถ่ร้องมาได้
"ก็ตกใจนายไงวินเนอร์ เข้ามาห้องฉันได้ไงเนี่ย ฉันเป็นผู้หญิง ถ้าเกิดฉันโป๊อยู่จะทำยังไง" โกรธฉันโกรธนายมากวินเนอร์ ไอ้เพื่อนบ้า
"ถ้าโป๊ก็ดูไง" ยัง ยังจะมาพูดลอยหน้าลอยตาอีกอีบ้าวินเนอร์
"ตอบไม่ตรงคำถาม วินเนอร์ฉันจริงจัง" ฉันทำหน้าดูใส่วินเนอร์ แต่เขากลับยิ้มหัวเราะชอบใจ เป็นโรคจิตรึยังไงกัน
"เคาะแล้วแต่เธอไม่ตอบ แถมห้องเธอมันไม่ได้ล็อกไว้หนิ ฉันก็เข้ามาดูว่าเธออยู่รึเปล่าก็แค่นั้น" ก็คงจะใช่มั้งมื้อคืนเมากลับยังไงก็ไม่รู้เลยเนี่ย จำอะไรก็ไม่ได้
"แล้วทำไมไม่รอข้างนอกล่ะ ไปเลยนายออกไปเลย" ฉันเดินไปหาเพื่อนชาย เพื่อไล่ให้เค้าออกจากห้องไป ทั้งๆที่ตัวเองยังใส่ชุดคลุมอาบน้ำอยู่
"ฉันให้เวลาเธอแต่งตัวแค่ 10 นาที" เขาพูดเมื่อเขาออกไปจากห้องฉันเสร็จ
"อีตาบ้าวินเนอร์" ฉันตะโกนว่าคนที่อยู่ด้านนอก
"ฉันได้ยินนะ" เสียงจากด้านนอกได้ตอบกลับมา อุ้ยสงสัยจะอินแรงไปนิดนึง
"อีเพื่อนบ้า" รอบนี้ฉันด่าแบบไม่มีเสียง ออกมาสักนิด ฝากไว้ก่อนเถอะ ถ้าไม่ได้สนิทและเล่นด้วยกันตั้งแต่เด็กนะ นายตายไปแล้ววินเนอร์
- Writer
