วิษรุจหัวเราะออกมาเบา ๆ พร้อมกับรอยยิ้มของผู้แพ้ เขายกมือขึ้นกอบกุมใบหน้าของเธอ แล้วเช็ดน้ำตาให้
“อย่าร้องไห้เลยนะ ต่อจากนี้ไป พี่ควรกล่าวคำยินดีกับนิ้งอย่างจริงใจ ขอให้น้องสาวที่พี่รักที่สุด ได้ครองคู่กับเขา สร้างครอบครัวที่อบอุ่น และมีลูกน้อยที่น่ารัก ๆ ออกมาให้ลุงคนนี้ช่วยเลี้ยง”
กุหลาบแก้วจับมือของวิษรุจไว้แน่น แนบใบหน้าลงไปมือหนานั้น ยิ้มทั้งน้ำตา
“งั้นคุณลุงก็ต้องหยุดดื่ม หยุดเป็นขี้เมา แล้วกลับไปช่วยนิ้งทำงานได้แล้วนะคะ คุณพ่อก็บ่นใหญ่ คิดถึงพี่ อยากจะเจอพี่รุจด้วยค่ะ” เธอเอ่ยไปถึงคุณพ่อของเธอด้วย
“พี่มันแย่จริง ๆ คิดถึงแต่ตัวเอง ไม่ได้คิดถึงคนอื่นเขาเลย คุณอายิ่งไม่สบาย แล้วพี่ยังทำเรื่องไม่สบายใจให้อีก”
“นั่นนะสิคะ พี่รุจต้องรีบหาย บำรุงตัวเองเยอะ ๆ นะคะ” เธอดีใจที่เห็นวิษรุจกลับมาเป็นคนเดิม
“กินอะไรสักหน่อยนะคะ นิ้งให้ป้านอมตุ๋นไก่ดำยาจีนบำรุงร่างกายมาให้พี่ด้วย เดี๋ยวนิ้งป
