EP. 12
สายลมยังคงพัดระเรื่อย พาให้เงาตุงชัยซึ่งประดับอยู่ตามมุมเสาของคุ้มเจ้านางไหวยวบไปด้วย โคมไฟน้อยใหญ่ซึ่งประดับประดาแทรกแซมก็ส่องแสงไฟสว่างอย่างสวยงาม
กลิ่นกำยานผสมกับกลิ่นของไม้ดอกนานาชนิดยังคงลอยวน มะปิงหยัดกายลุกขึ้นแล้วเดินหายออกไปชั่วขณะ ก่อนจะเดินกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับพานใส่ดอกพุดซ้อนซึ่งเพิ่งได้ไปเก็บเอาไว้เมื่อตอนเย็น กลิ่นหอมของมันกระจายไปทั่วบริเวณ ในยามที่สาวน้อยมะปิงเดินมาถึง
“เจ้านางน้อยเจ้า ดอกเก็ตถวาที่เจ้านางสั่งมาแล้วเจ้า บ่แลงนี้ข้าเจ้าเพิ่งไปเก็บจากต้น กลิ่นของมันยังหอม หอมขนาด”
ว่าพร้อมกับยื่นพานให้กับเจ้าจันทร์งาม ในครั้งที่เจ้านางน้อยหันกลับมาด้วยรอยยิ้มที่พึงใจ
“หอม...หอมแต้ๆ”
เสียงหวานเอื้อนเอ่ย ก่อนมือนางจะเอื้อมไปหยิบไม้ดอกสีขาวขึ้นมา แล้วเอาเสียดแซมลงตรงซอกหูและเส้นผมยาวซึ่งมัดเกล้าเอาไว้ด้านบนของศีรษะ
“ข้าเจ้าว่า ผมของเจ้านางจะต้องหอมขนาดนักเจ้า มี
