“ที่นี่บ้านเช่าไว้เหรอ” ฉันถามผัวที่ตอนนี้นั่งกดโทรศัพท์ระหว่างรอฉันกินข้าว
“ถ้าบอกว่าเรือนหอจะเชื่อไหม” ไอ้หมายิมมันพูดโดยที่ไม่ได้มองหน้าฉันหรอกค่ะ
“ถามจริง”
“อืม แม่สร้างไว้ให้เป็นเรือนหอกูกับเมีย” ตอนนั้นเมียคนไหนไม่รู้ที่ป้าอันหวัง แต่ตอนนี้อีแจงเป็นเมียจ้า เมียที่ถูกต้องตามกฎหมายด้วยนะคะ
ไม่อยากจะคุย เดี๋ยวจะหาว่าขี้อวด แต่มันก็คือเองจริงนั่นแหละ
ฉันได้ไอ้ยิมมาเป็นผัวแล้ว หลังจากที่แอบรักมานานมาก ๆ
“งั้นเราจะอยู่ที่นี่เหรอ แล้วร้านล่ะ ทำยังไง”
“มึงอยากอยู่ไหมล่ะที่นี่ ถ้าอยากอยู่กูก็อยู่ได้ มึงอยู่ที่ไหนกูก็อยู่ที่นั่น กูง่าย ๆ ตามใจมึงอยู่แล้วอีเมีย” ไอ้หมายิมมันเงยหน้าขึ้นมาพูด แล้วก็ก้มลงไปกดโทรศัพท์ต่อ
“งั้นยังไม่อยู่ดีกว่า เอาไว้เวลาเบื่อ ๆ ค่อยมาเที่ยว” ฉันก้มหน้าก้มตากินข้าว ซึ่งไอ้ผัวมันก็ก้มหน้าก้มตากดมือถืออยู่ได้
คุยอะไรกับใครนักวะ เห็นแล้วรำคาญตา
แต่จะถามก็จะดู
