ผมพยายามหาเหตุผลมาบอกคนดื้อครับ แต่เหมือนจะยิ่งทำให้ยิ่งสงสัยเข้าไปใหญ่ซึ่งแน่นอนผมเป็นคนโกหกไม่เก่งด้วย
“ก็เราพึ่งจะผ่าตัดมา ถ้าเกิดเฮียริวทำอะไรรุนเเรงมันจะทำให้กระเทือนได้” แล้วเหตุผลที่ผมหาก็เจอจนได้ นี่ผมว่าผมคิดผิดนะที่เล่นเกมส์นี้ตามริว
“เฮียจะบอกอัญว่า กลัวเฮียริวเอาอัญ แบบรุนแรงจนสมองกระเทือนอีกว่างั้น”
“พูดอะไรอ่ะ เป็นผู้หญิงพูดแบบนี้ได้ไง”
ผมหันหน้าหนีเลยครับ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าผมจะเขินทำไม ไม่ใช่ว่าไม่เคยทำเรื่องอย่างว่าซะหน่อย แต่น้องอัญยิ่งจ้องผมผมยิ่งหน้าแดงเข้าไปใหญ่
“นี่เฮียหน้าแดงหรอ ว้าววว เขินเมียตัวเองเหรอ”
“ขงเขินอะไรกันละ รีบกินเลยเราอ่ะ”
“อะไร เป็นไบโพล่าเหรอ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้ายเนี้ย”
น้องอัญพูดไปพรางก็ตักข้าวกินไปด้วย
แล้วพอกินข้าวเสร็จผมก็เดินเอาจานชามมาล้าง ซึ่งไม่นานผมก็สัมผัสได้ว่าน้องอัญมายืนข้างๆผมพร้อมกับเอามือมาเกาะแขนแต่มันดันรู้สึกได้ถึงหน้า
