Lesson of love ❤️ทวงรัก<1>เก้าทัพ กันต์ดนัย
1447 Words
สนามแข่งรถ PK
“พี่เก้าสู้ ๆ พี่เก้าทัพสู้ตาย กรี๊ดดดด”
“กรี๊ดดด มึงงงง พี่เก้าแซงแล้ว ๆ งื้อ ดีใจอะ”
“พี่เก้าของออมสู้เขานะคะ”
“เย่ เย่ พี่เก้าชนะแล้ว ๆ”
เสียงกรี๊ดร้องของสาว ๆ ดังขึ้นทั่วทั้งสนามเมื่อรถซูเปอร์คาร์สีดำคันสวยแล่นเข้าเส้นชัยนำคู่แข่งแบบไม่เห็นฝุ่น ไม่มีใครในที่นี้ไม่รู้จักคนที่อยู่บนรถ เพราะผู้ชายคนนี้มีชื่อเสียงเรื่องการแข่งรถเป็นที่หนึ่งไม่เคยเป็นที่สองรองจากใครทั้งนั้น ฝีมือขับรถที่ดุดันและหน้าตาที่หล่อเหลาราวกับรูปปั้นเทพบุตรที่มีชีวิตช่างมีเสน่ห์เชิญชวนให้สาว ๆ พากันมานั่งเต็มขอบสนามเพื่อชมการแข่งรถในแมตช์นี้
เอี๊ยดดด!!
เสียงล้อรถหรูบดกับพื้นถนนเสียงดังลั่นก่อนที่ประตูด้านคนขับจะเปิดออกมาร่างสูงในชุดเสื้อช็อปกางเกงยีนราคาแพงก้าวลงมาจากรถ เสียงกรี๊ดของสาว ๆ ก็ดังขึ้นอีกครั้งด้วยความตื่นเต้น สายตาเย็นชาที่กวาดมองไปยังกลุ่มสาว ๆ มันช่างไร้ความรู้สึกเสียจนสาว ๆ หลายคนต่างพากันขนานนามให้เขาว่าเทพบุตรไร้หัวใจที่ไม่เคยไร้คนข้างกาย
“เจ๋งว่ะเพื่อน ชนะแบบไม่เห็นฝุ่นเลย”
ดาร์คเดินมาหาเพื่อนรักพร้อมกับยกนิ้วโป้งให้ด้วยความชื่นชม เก้าทัพเป็นผู้ชายที่เก่งในทุก ๆ ด้าน ไม่ว่าจะเป็นการเรียน แข่งกีฬา แข่งรถหรือแม้กระทั่งเรื่องผู้หญิง เพื่อนของเขามักจะกินเงียบ ๆ โดยที่ไม่เคยมีปัญหาเรื่องผู้หญิงตามมาวุ่นวายหรือตบตีกันแย่งมันเลยสักครั้ง
“หึ เจอพวกอ่อนเลยชนะง่าย ๆ ก็เป็นเรื่องธรรมดา”
เก้าทัพกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อยบอกเพื่อนสนิทก่อนที่พอร์ชที่เดินตามมาสมทบจะส่งมวนบุหรี่มาให้ซึ่งชายหนุ่มก็ไม่รอช้าที่จะหยิบบุหรี่มาจุดสูบพ่นควันอย่างสบายอารมณ์ กิจกรรมหลังเลิกเรียนทำให้เขามีความสุขและสบายใจไม่น้อย เพราะเขาชอบแข่งรถมาตั้งแต่เด็กทั้งเขาและพี่สาวสุดที่รักอย่างพี่แก้มใสต่างชอบความเร็วและความแรงซึ่งพวกเขามองว่ามันน่าท้าทายดี
“แล้วของเดิมพันล่ะสวยใช้ได้เลยนี่”
พอร์ชเอ่ยถามเพื่อนพร้อมกับพยักเพยิดหน้าไปทางหญิงสาวร่างเพรียวระหงหน้าตาสะสวยหรือจะพูดให้ถูกก็คือสวยมากที่ยืนอยู่ข้าง ๆ นายเพื่อนต่างคณะที่มาท้าเก้าทัพแข่งรถในวันนี้
“ไม่ดีกว่าว่ะ ไม่ชอบคนที่สวยข้างนอก แต่เน่าใน”
คำพูดของเก้าทัพทำเอาดาร์คกับพอร์ชหันมาสบตากันยิ้ม ๆ เพื่อนสนิทของเขาคนนี้เป็นคนที่พูดทุกประโยคที่คิด โดยที่ไม่คิดจะไว้หน้าใครเลยสักนิด แต่เขาก็เห็นด้วยกับคำพูดของมันที่ว่าผู้หญิงที่กำลังเดินควงแขนไอ้นายมา สวยนอกเน่าใจจริง ๆ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ส้มหวานเป็นของเดิมพัน หากแต่เธอเป็นมานับครั้งไม่ถ้วนต่างหาก
ส้มหวานลูกนี้ดูท่าจะเป็นส้มเน่าตามที่เก้าทัพพูดเอาไว้ไม่มีผิด
“หึ เก่งสมคำเล่าลือจริง ๆ ถือว่าครั้งนี้มาเช็กฝีมือก่อนก็แล้วกัน ครั้งหน้าฉันไม่ยอมแพ้นายแน่นอนเก้าทัพ อะ นี่เช็คเงินสดหนึ่งล้านกับผู้หญิงตามข้อตกลง”
มือหนึ่งยื่นเช็คให้เก้าทัพส่วนอีกมือก็ปล่อยมือส้มหวานแล้วผลักสาวสวยที่ยืนเคียงข้างกายมาด้านหน้า เก้าทัพมองเช็คเงินสดในมือนายสลับกับมองส้มหวานก่อนที่มุมปากจะกระตุกขึ้นเล็กน้อย มือใหญ่ยื่นมือไปหยิบเพียงแค่เช็คเท่านั้น เขาจงใจไม่คว้าตัวส้มหวานมาด้วย ทำเอาใบหน้าสวยตวัดสายตามองเก้าทัพด้วยความไม่พอใจที่เขาเมินตนเพราะส้มหวานคิดเสมอว่าเธอสวยขนาดนี้ไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าปฏิเสธเธอแน่ ยกเว้นผู้ชายคนนี้
เก้าทัพ กันต์ดนัย พิสิฐกุลวัตรดิลก
นายเลิกคิ้วมองเก้าทัพที่รับเช็คไป แต่เขาไม่แม้แต่จะดึงมือของส้มหวานคู่ขาของเขาไปเลยด้วยซ้ำ มุมปากยกยิ้มด้วยความพอใจกับความตรงไปตรงมาของอีกฝ่ายที่ปฏิเสธสาวสวยอย่างไม่ไว้หน้าเลยสักนิด
ครืด ครืด ครืด
ก่อนที่ส้มหวานจะเอ่ยปากเหวี่ยงด้วยความไม่พอใจตามนิสัยของเธอเสียงโทรศัพท์โทรศัพท์ของเก้าทัพก็ดังขึ้นก่อน เขารีบล้วงกระเป๋ากางเกงหยิบโทรศัพท์ออกมากดรับสายทันทีเมื่อหน้าจอโชว์ชื่อบุคคลที่เขารักสุดหัวใจ รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฏต่อหน้าใครหลายคนที่จ้องมองรอยยิ้มของเก้าทัพด้วยความรู้สึกที่แตกต่างกันออกไป เพราะน้อยคนนักที่จะเห็นรอยยิ้มของผู้ชายที่แสนเย็นชาคนนี้
แต่เมื่อได้เห็นทุกคนกลับรู้สึกว่าช่างมีเสน่ห์เกินต้านทานแม้กระทั่งนายที่เป็นผู้ชายยังต้องยอมรับว่าเก้าทัพเป็นผู้ชายที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตรที่ลงมาจุติยังโลกมนุษย์ เครื่องหน้าทุกชิ้นบนใบหน้าหล่อเหลาราวกับว่าพระเจ้าบรรจงปั้นออกมาให้ดูดีอย่างไร้ที่ติ เขาไม่แปลกใจเลยที่ส้มหวานคู่นอนของเขาจะยอมเสนอตัวเองเป็นของเดิมพันอย่างง่ายดายเพียงแค่ได้นอนกับผู้ชายคนนี้
“ครับแม่”
น้ำเสียงที่แสนอ่อนโยนอย่างที่ไม่เคยกล่าวกับใครมาก่อนยกเว้นใครบางคนในความทรงจำที่เก้าทัพเคยพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน เพราะรู้สึกเอ็นดูในความน่ารักสดใสของเด็กสาวคนนั้นคนที่เลือนรางเหลือเกินในความทรงจำของเขา แต่ในทางกลับกันเก้าทัพกลับตราตรึงอยู่ในความทรงจำของเด็กสาวคนนั้นไม่เคยลืมเลือน
(น้องเก้าเมื่อไรจะกลับบ้าน แม่ทำมื้อเย็นของชอบของลูกเอาไว้เยอะเลย)
น้ำเสียงหวานละมุนของที่รักผู้เป็นมารดาทำให้รอยยิ้มของเก้าทัพยิ่งกว้างมากขึ้นกว่าเดิม ทำเอาส้มหวานที่กำลังทำหน้าเหวี่ยงวีนด้วยความไม่พอใจพลันชะงักไปนึกรู้สึกหลงรักรอยยิ้มนั้นโดยไม่รู้ตัวก่อนที่น้ำเสียงนุ่มละมุนจะเอื้อนเอ่ยตอบปลายสาย
“ครับแม่ เก้ากำลังจะกลับแล้วคิดถึงแม่จะแย่”
เด็กติดแม่ที่อ้อนมารดาต่อหน้าคนมากมายโดยที่ไม่แคร์ใครเลยสักนิดเรียกรอยยิ้มจากเพื่อนและผู้คนรอบข้างได้เป็นอย่างดี ไม่เคยมีใครเห็นมุมที่อ่อนโยนของเก้าทัพมาก่อนนอกจากดาร์คกับพอร์ช เพราะส่วนใหญ่แล้วมุมที่ทุกคนรู้จักและมักจะพบเห็นเป็นประจำคือใบหน้าหล่อเหลาที่นิ่งเรียบไร้ความรู้สึก ไร้รอยยิ้ม และน้ำเสียงที่ติดจะเย็นชาไม่ว่าจะพูดกับใครก็ตาม
สงสัยมารดาคงเป็นข้อยกเว้นของเก้าทัพเพราะการกระทำที่เป็นไปโดยธรรมชาติมันดูน่ารักมากในสายตาของทุกคนที่ยืนอยู่บริเวณนี้
(แม่ก็คิดถึงน้องเก้านะครับ วันนี้พี่หมอกับพี่แก้มแล้วก็หลาน ๆ จะมาทานมื้อเย็นด้วย แม่รอน้องเก้านะขับรถดี ๆ ล่ะ)
ที่รักพูดจบก็วางสายไปก่อนที่เก้าทัพจะยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีแล้วยัดโทรศัพท์ลงกระเป๋ากางเกงก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมองทุกคน รอยยิ้มที่แสนอ่อนโยนพลันเลือนหายไปทันทีเหลือเพียงใบหน้าที่แสนเย็นชาเฉกเช่นเดิมก่อนที่เขาจะยกเช็คเงินล้านขึ้นมาแล้วกล่าวขอบคุณนาย
“ขอบใจนะสำหรับเงินส่วนผู้หญิงนายเก็บเอาไว้เล่นเองเถอะ ฉันไม่ค่อยชอบผู้หญิงที่ช่ำชองอะมันไม่ค่อยตื่นเต้นสักเท่าไร”
พูดจบก็หันหลังเดินจากไปทันทีทิ้งส้มหวานให้ยืนกระทืบเท้าลงบนพื้นอย่างแรงด้วยความขัดใจ แค่ท่าทีปฏิเสธที่แสนเย็นชาเธอก็อายจะแย่แล้วยังจะมีคำพูดที่เหมือนลากเธอไปตบกลางสี่แยกไฟแดงให้อับอายมากกว่าเดิมเสียอีก ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าผู้ชายที่หล่อร้าย ๆ แบด ๆ อย่างเก้าทัพจะปากร้ายถึงเพียงนี้
ฝากเอาไว้ก่อนเถอะ สักวันเธอจะต้องเอาเขามาเป็นของเธอให้ได้
- Writer
