สามีข้าคือนายพรานตาบอด

บทที่ 24

หานตงเทียนหลังออกไปเก็บของหนีฝนที่ตกลงมาในเช้านี้ เขาก็ไปจุดไฟให้น้องสาวทำอาหารทานกันก่อน

"ถ้าฝนไม่หยุดตกพวกเจ้าหิวก็ให้กินข้าวก่อนเลยนะพี่อาจจะรอกินพร้อมพี่สะใภ้ของเจ้าพี่อยากให้นางนอนพักเยอะๆจะได้มีหลานให้พวกเจ้าเร็วๆ" หานตงเทียนบอกน้องทั้งสองในห้องครัว

"เจ้าค่ะพี่ใหญ่ข้าจะทำอาหารเอาไว้ให้พวกท่านอย่าได้เป็นห่วงดูแลพี่สะใภ้ใหญ่ดีๆก็พอ" นางบอกพี่ชายของนาง

หานตงเทียนจึงเดินกลับไปที่บ้านไม้เพื่อจะกลับไปนอนกอดภรรยาอากาศช่างเป็นใจฝนตกลงมาห่าใหญ่ในเช้ามืด วันนี้คงไม่ต้องออกจากบ้านจนกว่าฝนจะหยุดตกแล้วพอเปิดประตูเข้าไปในห้องมองไปที่เตียงนอนด้วยสายตาอ่อนโยนก็ชะงักนางไม่อยู่บนเตียงหรือจะไปห้องอาบน้ำที่เขาทำให้เอาไว้ปลดทุกข์ตามที่นางบอกเขาจึงเดินไปตามที่ห้องปลดทุกข์เคาะประตูเบาๆ

เงียบ

หานตงเทียนลองผลักประตูดูไม่ได้ลงกอนเข้าไปไม่เห็นภรรยา นางไปไหนเขาเริ่มร้อนใจรีบกลับเข้าไปที่ห้องอีกครั้งจะว่านางไปที่บ้านของน้องเขาก็พึ่งจะกลับมาหรือจะสวนกันคิดไปเดินให้เร็วเพราะเป็นห่วงนาง ถ้าไม่เจอในห้องเขาจะไปที่บ้านของน้องทั้งสองของตัวเอง

อวี่หลิงนางออกมาจากในมิติและนั่งลงที่เตียงพอดีกับหานตงเทียนเปิดประตูเข้ามาดูสีหน้าของสามีดูกังวล

"ท่านพี่ข้าตกใจหมดมีอะไรหรือไม่เจ้าคะ" นางถามสามี

"หลิงเอ๋อร์น้องไปไหนมาพี่เดินตามหาน้องเมื่อครู่พี่กลับมาจากไปเก็บของไม่พบน้องในห้องจึงไปดูที่ห้องน้ำก็ไม่เห็น พี่ร้อนใจว่าจะเข้ามาดูที่ห้องก่อนจะไปที่บ้านดินของน้องทั้งสอง" หานตงเทียนบอกภรรยาและเดินไปนั่งข้างนางถามด้วยความห่วงใย

"ท่านพี่ข้ามีเรื่องจะบอกหลับตาสิเจ้าคะ" นางจับมือสามีเอาไว้หานตงเทียนก็ทำตามนางบอกทันทีโดยไม่ลังเล

พรึบ!!!

"ลืมตาได้เจ้าค่ะท่านพี่" หานตงเทียนลืมตาขึ้นมาก็ต้องตกใจที่ไม่ได้นั่งในห้องหอของตัวเองกับภรรยาในบ้านไม้ของเขา

"น้องหญิงนี้มันอะไร" เขาถามภรรยาตอนนี้ที่เขานั่งคือเตียงนอนแต่มันใหญ่มากและนุ่มมากทั้งห้องก็ยังใหญ่มากอีกด้วยข้าวของเครื่องใช้ดูแปลกตาไม่เหมือนที่บ้านของเขาเลย

"นี้ละความลับของข้าฟังนะเจ้าคะข้าจะเล่าให้ฟัง"

"ข้าชื่อสายธาร พืชตระการผลเจ้าค่ะ มาจากโลกอนาคตข้างหน้าอีกเป็นพันปี ข้าเกินอุบัติเหตุจนเสียชีวิตแต่พอข้าพื้นขึ้นมากลับเป็นตอนที่ท่านช่วยข้าขึ้นมาจากในน้ำหลังจากที่อวี่หลิงนางลื่นล้มหัวกระแทกหินจมน้ำข้าก็ไม่รู้จะตอบอย่างไรและข้าก็ไม่รู้ว่าข้าไปเข้าร่างของนางได้เช่นไร ข้าพยายามออกจากร่างนางหลายครั้งก็ไม่เป็นผลแต่ข้าเคยฝันเห็นท่านกับน้องหลายคืนติดกันในความฝันพอตื่นขึ้นมาก็พบท่านกับน้องชายที่ช่วยข้าขึ้นจากน้ำพอดีหรือนี้คือสาเหตุการข้ามมิติท่านกลัวข้าไหมเจ้าคะท่านพี่" นางถามสามีเบาๆด้วยความกลัว

หานตงเทียนตกตะลึงในสิ่งที่ได้ยินภรรยาของเขามาจากอนาคตมันเป็นเรื่องเหลือเชื่อมากและเขาก็ไม่รู้จะหาสิ่งได่มาอ้างในเมื่อนางบอกว่านี้คือมิติของนางที่ติดตัวนางมาด้วยนั้นเอง

"ข้าไม่เคยกลัวเจ้าอย่าลืมสิน้องเป็นภรรยาของพี่นะ" หานตงเทียนตอบและกอดจะกอดนางแนบอกทั้งที่ยังสับสนอยู่กับสิ่งที่ภรรยาบอกเล่าแต่เขาก็ดีใจที่นางไว้ใจในตัวเขาจนบอกเรื่องอันตรายของตัวเองให้เขาฟัง ต่อไปคงต้องดูแลนางให้ดีกว่านี้จะให้ใครรู้เรื่องมิติอีกไม่ได้

"หลิงเอ๋อร์เรื่องนี้อย่าได้บอกใครอีกมันอันตรายมากเรื่องที่น้องครอบครองมิติพี่จะปกป้องน้องและครอบครัวของเราด้วยชีวิต" หานตงเทียนบอกนาง

"ข้าวของในมิตินี้ติดตัวของข้ามาเจ้าค่ะท่านพี่ มันคือบ้านและไร่นาสวนผสมของข้าที่ภพเดิมข้าเรียนจบเกษตรและกลับมาอยู่ที่บ้านหลังนี้ได้สองปีแล้วเจ้าค่ะก่อนที่มาอยู่ในร่างของอวี่หลิง ข้าสามารถนำออกไปกินไปขายได้ไม่มีวันหมด ตากับยายรวมทั้งพ่อกับแม่ของน้องท่านมาบอกในคืนที่ข้านอนที่บ้านของอวี่หลิงในวันที่ข้าตกน้ำเจ้าค่ะและหลอมรวมร่างเดียวกันกับนางจนมีความทรงจำของนางทุกอย่างที่นางมีเจ้าค่ะท่านพี่ ข้าจะพาท่านไปดูไร่ของข้าที่ปลูกเองกับมือทุกอย่างและจ้างคนงานแถวบ้านมาช่วยด้วย" พูดจบนางก็จูงสามีแต่พาไปห้องเก่าของตากับยายและพ่อกับแม่ของนางก่อน

"ตาจ๋ายายย๋าพ่อคะแม่คะหนูพาลูกเขยมาไหว้ค่ะ สามีของลูกชื่อหานตงเทียนค่ะ" นางจุดธูปบอกรูปของพ่อแม่ตายายและยื่นให้สามีอีกหนึ่งดอกให้แนะนำตัวเองกับรูปเหมือนของพวกท่าน หานตงเทียนยกมือขึ้นทำตามที่ภรรยาทำก่อนหน้านี้

"ข้าหานตงเทียนสามีของอวี่หลิงหรือสายธารในภพนี้กราบเคารพบรรพบุรุษทุกท่าน ต่อจากนี้ชีวิตของข้าจะรักและปกป้องนางด้วยชีวิตของข้าขอรับ" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่มั่นคงให้เชื่อมั่นในตัวเขา แล้วเขาก็ปักธูปที่กระถางตามภรรยาและมองตานางด้วยสายตาที่อ่อนโยน

นางจึงพาสามีออกไปดูไร่นางสวนผสมและบอกว่ามีอะไรบ้างและนางจะนำไปปลูกที่บ้านของเราด้วย

"ที่ข้าให้ท่านพี่ซื้อที่ก็เพราะจะทำเหมือนในมิตินี้ละเจ้าค่ะท่านพี่" นางเก็บเอาผักหลายอย่างใส่ตระกร้าจนเต็มและพาสามีเดินเข้าบ้านและพาไปที่ห้องครัวชงกาแฟให้สามีกินกับขนมจีบปูซาลาเปาปาท่องโก๋

นั่งกินเป็นเพื่อนสามีก่อนจะลุกขึ้นไปทำอาหารเช้าด้วยความคล่องแคล่ว หานตงเทียนนั่งมองนางทำโน้นทำนี้จนเพลินและเดินไปหยิบจานช่วยนางใส่อาหารด้วย ไฟของนางที่ทำอาหารมันแรงมากและไม่มีควันเลยเขามองดูด้วยความทึ่งจะไม่เชื่อก็ไม่ได้เพราะเขาได้สัมผัสดูทุกอย่างแล้วนั้นเอง แอบหยิกแขนตัวเองจนเจ็บเขาก็แอบทำตอนที่ภรรยาเผลอจนสะดุ้งเพราะเจ็บมากๆนั้นเอง

"หลิงเอ๋อร์แล้วน้องเห็นพี่แล้วไม่กลัวหรือวันที่พี่อุ้มน้องขึ้นจากน้ำ" หานตงเทียนถามภรรยาตอนนี้ทั้งสองกำลังนั่งทานข้าวด้วยกันบนโต๊ะอาหารที่บ้านในมิติของสายธาร

"ไม่เจ้าค่ะข้าเคยฝันเห็นท่านพี่สามคนรวมน้องทั้งสองด้วยที่ใช้ชีวิตด้วยความลำบาก ที่จริงในโลกนี้มีของที่กินได้เยอะแยะแต่พวกท่านกับไม่รู้จักมันแต่ก็ไม่แปลกเพราะยังไม่เคยมีใครพากิน พอข้าตื่นมาเจอท่านกับน้องรองข้ายังตกใจเลยนี้มันอะไรข้าจะฝันแม่นขนาดนั้นเลยหรือและชาวบ้านที่ตามทุกคนมาดูว่าข้าตกน้ำจนท่านแตะต้องเนื้อตัวของข้าจนต้องแต่งเข้าบ้านข้าก็ไม่กังวลเพราะต้องมีใครอยากให้ข้ามาที่นี้ก็เป็นไปได้ ในภพนี้คนพิการเขามีเงินของรัฐบาลช่วยเหลือทุกเดือนเจ้าค่ะท่านพี่มันเป็นเรื่องปกติไม่มีใครรังเกียจ ถึงมีเขาก็ไม่แสดงออกเหมือนที่ในหมู่บ้านของท่านพี่นะเจ้าคะ ถ้าพูดให้ร้ายซึ่งหน้ารับรองว่าคนนี่พูดจะไม่มีที่ยืนในสังคมเลยที่ดูดูกคนที่ด้อยกว่าตนเอง ในภพนั้นมีสื่อที่รวดเร็วมากและสามารถคุยกันไปได้ทั่วโลกทุกประเทศเลยและเห็นหน้าเวลาคุยกันด้วยนะเจ้าคะในจอมือถือหรือที่เรียกว่าโทรศัพท์ แล้วที่ข้าเปิดนี้คือทีวีสามารถชมได้ทุกอย่างทั่วโลกเลยละเจ้าค่ะ มีข่าวให้ดูมากมายในแต่ละวันมีละครให้ดูทั้งวันทั้งคืนแล้วแต่ว่าใครอยากดูอะไร" นางบอกเล่าให้สามีฟัง

"ที่สำคัญข้าก็ไม่รังเกียจท่านพี่เลยข้าอยากมาช่วยให้ครอบครัวของท่านหลุดพ้นจากความลำบาก ข้าจะทำให้ครอบครัวของเราร่ำรวยจนคนอิจฉาท่านพี่เลยที่พวกเขารังเกียจพวกท่านสามคนพี่น้องและครอบครัวของอวี่หลิงเจ้าของร่างเดิมก็ด้วย เพราะบ้านของนางจนจึงไม่ได้แต่งออกและนางร่างกายไม่ค่อยจะแข็งแรงสักเท่าไร ดีที่ท่านตากับท่านยายและท่านอาดูแลนางมาแทนบิดามารดาของนางถึงพวกเขาจะยากจนแต่ก็ยังรับเลี้ยงอวี่หลิง ข้าจึงจะพาพวกเขาร่ำรวยไปพร้อมๆกันกับพวกเราและความลับของข้ามีท่านอาอวี่จางเฉิงกับอวี่ซิงที่รู้เพราะวันนั้นมีหมูป่าตกลงหลุมไปสามตัวข้าสามคนแบกไม่ไหว ข้าอยากให้ครอบครัวของท่านอาเลี้ยงมันเอาไว้ขยายพันธ์จะได้ไม่ต้องขึ้นเขาไปล่าสัตว์อีกข้าจึงเอาพวกมันเข้ามิติเอาไว้ก่อนและให้ท่านพี่ไปช่วยทำคอกยังไงละเจ้าคะ" นางบอกเล่าให้สามีฟังทุกเรื่องของนาง