เป็นเมียพระเอกก็ลำบากเหมือนกันนะ

องค์ชายสี่ขึ้นครองบัลลังก์

6 ปีผ่านไปราวกับกระพริบตา…

เมื่อต้นปีถังอี้ซื่อหรือองค์ชายสี่ได้ขึ้นครองบัลลังก์ต่อจากพี่ชายที่เจ็บป่วยเรื้อรัง เขาสงบศึกที่ชายแดนได้ โดยมีแม่ทัพที่ห้าวหาญเป็นมือขวาของเขา คนผู้นั้นคือพระเอกของนิยายอย่างหลินชวนนั่นเอง

"หลินชวนมีกำลังทหารเพียงสามพันนาย ก็สามารถเอาชนะกองทัพฝ่ายตรงข้ามที่มีมากกว่าสามหมื่นนายได้อย่างง่ายดาย เขาได้รับฉายาในสนามรบว่า แม่ทัพหลินผู้อยู่ยงคงกระพัน..."

ซีเหยานั่งฟังนักเล่าเรื่องในโรงน้ำชาพูดสรรเสริญเยินยอหลินชวนราวกับว่าเขาได้เห็นเหตุการณ์ด้วยตาตนเอง

แม้ว่านักเล่าเรื่องจะเล่าเรื่องเกินจริงไปบ้าง แต่ว่าที่เขาพูดก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นเรื่องเท็จไปทั้งหมด ตอนนี้หลินชวนได้กลายเป็นแม่ทัพไปแล้ว คำนวณเวลาอีกไม่นานเขาก็คงถูกเรียกตัวเข้าเมืองหลวง

องค์ชายสี่ไม่ได้สิ้นพระชนม์ตามเนื้อเรื่องเดิม และได้ขึ้นครองราชย์เป็นฮ่องเต้ต่อจากพี่ชายที่ร่างกายอ่อนแอ เขาอาสาไปออกรบที่ชายแดนและจำหลินชวนที่เคยช่วยชีวิตเขาเอาไว้ได้ จึงส่งเสริมให้เขาได้ใช้ความสามารถและได้เลื่อนตำแหน่งเป็นแม่ทัพ

หลังจากที่องค์ชายสี่ ขึ้นครองราชย์เป็นฮ่องเต้ พระองค์แต่งตั้งคุณหนูรองสกุลหลูซึ่งก็คือนางเอกในนิยายขึ้นมาเป็นฮองเฮา ในตอนนี้นางเอกและพระเอกของนิยายต่างมีชีวิตเป็นของตนเองไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันอีก

กิจการของซีเหยาในตอนนี้ขยายใหญ่ขึ้นจากเมื่อหกปีก่อนมาก โรงเตี๊ยมที่แต่เดิมมีห้องพักไม่ถึง 10 ห้อง ตอนนี้นางสามารถซื้อที่บริเวณโดยรอบมาเพิ่ม และสร้างห้องพักได้มากกว่า 100 ห้องเลยทีเดียว

ตอนนั้นนางคาดการณ์ได้ดี แม้ว่าโรงเตี๊ยมของนางจะมีที่ตั้งอยู่ตรงชานเมือง แต่กว่าจะเข้าเมืองทุกคนต้องผ่านภูเขาและแม่น้ำกว้างใหญ่ ในบางครั้งมีฝนตกน้ำหลาก พวกเขาต้องตั้งค่ายอาศัยนอนกันอยู่ในป่า แต่เมื่อมีโรงเตี๊ยมของนาง ในการเดินทางของพวกเขาก็สะดวกสบายมากขึ้น ใครบ้างที่จะไม่ชอบนอนในที่นอนอุ่นๆ และกินอาหารร้อนๆ

"นายหญิง นี่เป็นบัญชีของเดือนนี้เจ้าค่ะ" เสี่ยวเถายื่นสมุดบัญชีมาตรงหน้านาง เด็กสาวคนนี้อายุ 15 แล้ว แต่เดิมนางเป็นเด็กค่อนข้างขี้กลัว แต่ว่าคิดคำนวณได้เก่ง ซีเหยาจ้างอาจารย์หญิงมาสอนหนังสือให้กับน้องสาวสามีที่บ้าน เสี่ยวเถาจึงได้เรียนไปด้วย ตอนนี้ซีเหยาจึงให้มาช่วยทำบัญชีที่โรงเตี๊ยม

"อืม...เจ้าทำบัญชีได้ละเอียดดีมาก" ซีเหยาเอ่ยชม รายรับในเดือนนี้ของนาง หลังจากหักค่าจ้างของลูกจ้างเกือบห้าสิบคน และต้นทุนวัตถุดิบรวมถึงค่าใช้จ่ายจิปาถะทั้งหลาย ก็ยังมีมากถึง 100,000 ตำลึง

หลังจากจัดการตรวจสอบบัญชีเสร็จเรียบร้อยนางก็ให้เสี่ยวเถาไปเป็นเพื่อน เพื่อฝากเงินที่ร้านแลกเงินในเมืองหลวง

นอกจากหลินซานและหลินเอ้อร์ที่คอยบังคับรถม้าให้แล้ว ในตอนนี้นางยังจ้างผู้คุ้มกันมาเพิ่มเวลาที่ออกไปข้างนอกอีกหลายคน แม่หลินและน้องสามี รวมถึงลูกชายของนาง ก็มีคนคอยคุ้มกันอยู่ในที่ลับๆ เช่นกัน

ตอนนี้เหลือเวลาอีกไม่ถึงครึ่งปี หลินชวนก็จะได้รับราชโองการเข้ามาในเมืองหลวง

ถ้านับช่วงเวลาตามนิยายเดิม เขากับนางร้ายจะได้เจอกันในช่วงเวลานี้ ซีเหยามีแผนรับมือนางร้ายเอาไว้แล้ว นางแอบจ้างขอทานกลุ่มเล็กๆ เพื่อคอยช่วยส่งข่าว

"เจ้านำจดหมายนี่ไปให้คนที่หอควบคุมอวี้ จำไว้ต้องมอบให้กับชายเสื้อคลุมสีแดง"

หญิงสาวเรียกขอทานตัวน้อยที่วนเวียนอยู่ตรงประตูหน้าบ้านเขามีท่าทางฉลาดเฉลียวเจ้าเล่ห์เป็นที่สุด นางมอบจดหมายปิดผนึกให้เด็กน้อยไปที่ส่งหอควบคุมอวี้ โดยในเนื้อความของจดหมาย เขียนเรื่องราวทุจริตของเสนาบดีฝ่ายซ้ายผู้เป็นบิดาของจ้าวเป่าอิงนางร้ายของเรื่อง

แต่เดิมเสนาบดีฝ่ายซ้ายเกิดในครอบครัวที่ยากจน แม้ว่าเขาจะมีความสามารถ แต่ก็เห็นแก่ผลประโยชน์มากเกินไป รับสินบนและทุจริตในหน้าที่การงานอยู่บ่อยครั้ง

หอควบคุมอวี้อยู่ในความดูแลขององค์ชายสี่ ข่าวขุนนางฉ้อโกงเช่นนี้ จะต้องสร้างความไม่พอพระทัยให้กับพระองค์แน่นอน

องค์ชายสี่ขึ้นครองบัลลังก์ไม่นาน เขาต้องการปราบปรามขุนนางฉ้อโกง เสนาบดีฝ่ายซ้ายถูกร้องเรียนเช่นนี้เขาต้องลำบากแน่ ฮ่องเต้จะต้องตรวจสอบเขา ซีเหยาอยากให้เขาหลุดพ้นจากตำแหน่งขุนนางจะได้ไม่มีความสามารถในการสนับสนุนลูกสาวให้ทำเรื่องชั่วๆ ได้

หากไร้การสนับสนุนจากเสนาบดีฝ่ายซ้ายผู้เป็นพ่อ จ้าวเป่าอิงก็จะไม่เป็นภัยกับตัวนางในช่วงเวลานี้ เพื่อความปลอดภัยของชีวิตตนเองและคนในครอบครัว ซีเหยาจำเป็นต้องลงมือก่อน