เป็นเมียพระเอกก็ลำบากเหมือนกันนะ

ตอนที่ 2 ฉันมาอยู่ในร่างของเมียพระเอกสินะ

จนถึงตอนนี้กังสดาลก็ยังไม่อยากจะเชื่อว่าเรื่องที่เกิดขึ้นมันจะเป็นความจริง ถ้าไม่ใช่เพราะเสื้อผ้าที่เธอสวมเป็นแบบโบราณที่มีรอยปะจนพรุนไปหมด กับสภาพบ้านในตอนนี้เธอก็ยังคิดว่าตัวเองแค่ฝันไป

กังสดาลหลับตาลงอีกครั้ง เสียงชายวัยกลางคนบ่นก็ดังแว่วเข้ามาในโสตประสาท

“เหยาเหยา ฟังพ่อนะ! ครอบครัวของเราอยากจนขนาดนี้ ลูกชายของเศรษฐีที่ไหนอยากจะมาสู่ขอเจ้ากัน...โชคดีแค่ไหนแล้วที่เจ้าหนุ่มบ้านหลินเต็มใจที่จะแต่งเจ้าเข้าบ้าน เรื่องนี้เป็นโชคหล่นมาจากฟ้า เจ้าอย่าได้โวยวายอาละวาดอีกเลย"

“ใช่แล้ว! เหยาเหยา เจ้าต้องคว้าโอกาสไว้ ไม่เช่นนั้น เจ้าจะกลายเป็นสาวเทื้อขึ้นคาน ไม่มีใครกล้ามาสู่ขออีก ” เสียงหญิงวัยกลางคนพูดแทรกขึ้นมา น้ำเสียงของนางแหลมบาดหูน่ารำคาญเป็นที่สุด

กังสดาลถอนหายใจ ตอนนี้เธอไม่รู้อะไรเลย เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น และเธอมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร

ดังนั้นเธอจึงต้องยกมือขึ้นเพื่อขัดจังหวะการพูดของพวกเขา

“ข้ารู้แล้ว ขอเวลาให้ข้าคิดดูก่อน!”

ชายวัยกลางคนจึงไม่เซ้าซี้พูดเรื่องนี้อีกเขาดึงมือภรรยาออกไปจากห้อง

กังสดาลกดขมับ ลุกขึ้นและเดินไปปิดประตู กลับมานอนที่เตียงรับความทรงจำที่หลั่งไหลเข้ามาในสมอง

เหมือนกับว่าในตอนนี้เธอทะลุเข้ามาในนิยายยอดฮิตบนเว็บไซต์ที่เธอเคยอ่านเจ้าของร่างนี้มีชื่อว่าซีเหยา ท่านแม่ของนางเดิมเป็นลูกสาวนายอำเภอ แต่ต่อมาต้องโทษถูกริบทรัพย์และเนรเทศทั้งครอบครัวมาอยู่ที่หมู่บ้านกันดาร หลังจากนั้นไม่นานนางก็สิ้นไป ทิ้งบุตรสาววัยสิบขวบเอาไว้

ท่านพ่อของเจ้าของร่างแต่งงานใหม่กับหญิงหม้ายในหมู่บ้าน พวกเขาเป็นคนขี้ขลาดและโลภมากในทรัพย์สิน ทั้งคู่ตกลงที่จะรับเงินจากครอบครัวพระเอก เพื่อส่งเจ้าของร่างให้แต่งงานกับเขา

อันที่จริงเมื่อวานที่นางตกน้ำเพราะว่าไม่อยากแต่งงานกับพระเอก เจ้าของร่างเดิมมีอดีตคู่หมั้นที่หมั้นหมายกันมาตั้งแต่ยังเด็ก แต่เพราะว่าครอบครัวของนางตกต่ำลง ครอบครัวคู่หมั้นจึงขอยกเลิกสัญญาหมั้นหมายแต่งงาน

ซีเหยาจึงรู้สึกน้อยใจในโชคชะตาของชีวิต หนีไปกระโดดน้ำ คนที่ช่วยนางขึ้นมาจากน้ำเมื่อคืนก็คือพระเอกของเรื่องนี้

กังสดาลถอนหายใจ โลกนิยายนี้เป็นเพียงโลกสมมุติที่นักเขียนสร้างขึ้นมา จักรพรรดิผู้ก่อตั้งราชวงศ์เป็นผู้กล้าหาญและเก่งกาจในการต่อสู้ ในเวลาเพียงสิบปี เขาได้รวบรวมแว่นแคว้นน้อยใหญ่จนเป็นปึกแผ่นบ้านเมืองสงบสุขรุ่งเรืองเป็นอย่างมาก

เพียงแต่ว่าหลังจักรพรรดิองค์ก่อนสวรรคตองค์รัชทายาทขึ้นครองบัลลังก์ แคว้นศัตรูด้านข้างส่งทหารมารุกรานเมืองชายแดน กำลังพลทหารไม่เพียงพอบรรดาหนุ่มฉกรรจ์ในแคว้นต้องถูกเกณฑ์ไปเป็นทหาร

พระเอกของเรื่องนี้ชื่อว่าหลินชวน เป็นชาวบ้านธรรมดาในหมู่บ้านเถาฮวา ต้นตระกูลของพระเอกมีอาชีพล่าสัตว์เป็นพรานป่า เลี้ยงชีพตัวเองด้วยการขายสัตว์ป่าที่ล่ามาได้ ในครอบครัวมีเงินเก็บออมเพียงเล็กน้อย

พ่อหลินกัดฟันส่งลูกชายของตัวเองไปเรียนหนังสือ หวังจะให้มีความรู้เป็นบัณฑิตสอบรับราชการลืมตาอ้าปากได้ แต่น่าเสียดายที่พ่อหลินอายุสั้นจากไปเร็ว เหลือเพียงภรรยาหม้ายที่ดูแลครอบครัว พระเอกจึงต้องลาออกจากสำนักศึกษาและกลับมาดูแลแม่ที่บ้าน

แม่หลินไม่อยากให้ลูกต้องลาออกพยายามที่จะบอกให้เขากลับไปเรียน แต่ก็เหมือนมีเคราะห์ซ้ำกรรมซัด มีเอกสารเกณฑ์ทหารของทางราชสำนักส่งมาถึงบ้าน แม่หลินเห็นแล้วก็เป็นลมทันที

เมื่อนางตื่นขึ้นมา ก็เอาเงินเก็บทั้งหมดในครอบครัวออกมาและต้องการที่จะหาสะใภ้ให้กับลูกชายของนางก่อนที่เขาจะออกไปรบ หากว่าเกิดอะไรขึ้นมาเขาอาจจะยังมีทายาทเอาไว้สืบสกุล

ในตอนแรกพระเอกไม่อยากทำร้ายสตรีผู้อื่นหากว่าเขาไม่รอดกลับมา คนที่จะมาเป็นภรรยาของเขาในอนาคตก็จะต้องเป็นหม้าย แต่เมื่อเห็นมารดาร้องไห้แทบจะขาดใจเขาก็ใจอ่อนไม่อยากขัดผู้เป็นแม่

ตามเนื้อเรื่องเดิม หลินชวนฉลาดเฉลียว และมีร่างกายแข็งแรง เมื่อเข้าร่วมในกองทัพเขาก็โดดเด่นกว่าคนอื่นเป็นอย่างมาก แม่ทัพผู้เฒ่าเห็นเขาก็รู้สึกถูกชะตาจึงเลือกให้มาเป็นมือขวาข้างกาย สอนกลยุทธ์การศึก รวมถึงวรยุทธ์ให้กับเขา

หลินชวนใช้เวลา 7 ปีในการสร้างตำแหน่งผลงาน เขาได้รับชัยชนะเลื่อนตำแหน่งขึ้นมาเรื่อยๆ สุดท้ายได้เป็นแม่ทัพของราชสำนัก การศึกจบลงบ้านเมืองเริ่มกลับเข้าสู่ความสงบสุข

ท่านแม่ทัพผู้เฒ่าอยากให้เขาแต่งงานกับหลานสาวของตัวเอง แต่พระเอกปฏิเสธบอกว่าเขามีภรรยาอยู่ที่บ้านแล้ว หลังจากจบศึกจะไปรับภรรยามาอยู่ด้วยกันที่เมืองหลวง

แต่แล้วนางร้ายในนิยายที่ชื่อว่าจ้าวเป่าอิง เป็นลูกสาวภรรยาเอกของเสนาบดีฝ่ายซ้าย นางตกหลุมรักพระเอก เพราะเขาผ่านทางมาและบังเอิญช่วยเหลือนางตอนที่รถม้าของนางและมารดาถูกดินถล่มทับ

หลังจากนั้นนางก็ให้สายลับตามสืบความเป็นมาของเขา เมื่อรู้ว่าพระเอกแต่งงานมีภรรยาอยู่แล้ว นางก็รีบส่งคนไปกำจัดภรรยาของเขาทันที

ในตอนนั้นพระเอกยังไม่รู้ว่าเขามีลูกชายกับภรรยาหนึ่งคน เมื่อรู้ว่าทั้งลูกและภรรยาถูกฆ่าตายไปหมด พระเอกก็ตามแก้แค้นจนรู้ได้ว่าใครคือผู้บงการของเรื่องนี้ นางร้ายถูกแก้แค้นอย่างสาสม

สุดท้ายพระเอกก็ได้ครองคู่กับนางเอกที่เป็นหลานสาวของท่านแม่ทัพเฒ่า เรื่องราวจบอย่างมีความสุข แต่คนที่โชคร้ายที่สุดของเรื่องก็คืออดีตภรรยาและลูกชายของพระเอกเท่านั้น

กังสดาลเดินออกมาจากห้อง มองเห็นโอ่งน้ำตรงห้องครัวจึงชะโงกหน้าลงไปส่องดูใบหน้าของร่างเดิม เจ้าของร่างมีใบหน้าเรียวรูปไข่ ผิวออกขาวเหลือง แก้มซูบผอม ริมสีปากแห้งแตก บ่งบอกว่าขาดสารอาหารและไม่ได้รับการบำรุง แต่เมื่อเวลายิ้มดวงตาจะโค้งเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวดูน่ารักมาก

ในเมื่อเรื่องมันดำเนินมาถึงขั้นนี้แล้ว ตัวเธอเองก็คงไม่มีโอกาสได้กลับไปสู่โลกปัจจุบัน ถ้าจะลองไปกระโดดน้ำอีกที เธอก็ไม่กล้าเพราะกลัวว่าจะตายขึ้นมาจริงๆ

ในตอนนี้เธอจึงตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตในนามของซีเหยาต่อไปให้ดี เอาชีวิตรอดในนิยายเรื่องนี้ให้ได้!