“จะไปไหน...”ปีเตอร์รั้งเอวหนูนาไว้ทันที หลังจากที่เธอเดินออกมาจากห้องน้ำ เมื่อหนูนาเปิดประตูห้องน้ำและเห็นเขายืนพิงกำแพงข้างๆประตูห้องน้ำเพื่อรอเธอและเหมือนหนูนาจะตกใจและรู้ทัน กำลังจะวิ่งไปที่ประตูห้องนอน แต่ก็ยังช้ากว่าเขาอยู่ดี
“พีท...คนบ้าปล่อยหนูนานะ!!!” หนูนาดิ้นและร้องโวยวาย เพราะรู้ว่ากำลังจะโดนปีเตอร์ชำระความ
“อะ..ฮ้า...นักโทษกำลังจะหลบหนี...คงต้องเพิ่มโทษอีกกึ่งหนึ่ง” ปีเตอร์พูดพร้อมกับดันตัวหนูนาไปที่เตียงนุ่ม
“ว้าย!...คนบ้า” หนูนาร้องออกมาอีกครั้ง เมื่อปีเตอร์ล้มทับตัวเธอไว้ป้องกันการหลบหนี เพราะหนูนาดิ้นรนขัดขืนพยายามลุกจากเตียงนุ่มนี้
“เพิ่มโทษ...อีกกึ่งหนึ่ง...นักโทษขัดขืนการจับกุม” ปีเตอร์พูดล้อ พร้อมรอยยิ้มขัน มือข้างหนึ่งของเขารวบรัดข้อมือน้อยๆทั้งสองข้างของหนูนาไว้
“พีท...ปล่อยหนูนาเถอะนะ...นะ...นะ” หนูนาเลิกขัดขืน เพราะคิดว่าเหนื่อยเปล่าไม่มีทางชนะเขาได้แน่นอน หัน
