เมื่อปีเตอร์ขึ้นมาถึงห้องทันทีที่เปิดประตูเข้ามาเขาก็เห็นด้านหลังของหนูนาที่ตอนนี้นั่งหันหลังให้ประตูบนเบาะรองนั่งสำหรับนั่งและนอนได้เมื่อต้องการเขาให้แม่บ้านซาร่าเข้ามาจัดตรงโซนเก้าอี้รับแขกใหม่ ให้เหลือเพียงเก้าอี้ยาวเพียงตัวเดียวและให้เป็นที่สำหรับหนูนา เพราะเธอมักจะชอบมานั่งตรงนี้ในการทำงานเขียนของเธอ และตอนนี้หนูนาไม่รู้ตัวเลยว่าเขาได้มานั่งชันเข่าอยู่ข้างหลังเธอ อาจเพราะเธอเข้าสู่โหมดการเขียนนิยายและอีกอย่างเธอเสียบหูฟังเพลงปิดรับสิ่งรอบนอกซึ่งเป็นเอกลักษณ์ในการเขียนของเธอ
ปีเตอร์ค่อยๆเข้าไปนั่งซ้อนหลังหนูนา “อุ้ย!” หนูนาร้องออกมาพร้อมกับที่ ปีเตอร์เข้าไปหอมแก้มทันทีด้วยเช่นกัน
“พีท” หนูนาเรียกเขาพร้อมรอยยิ้มที่เขาชอบมันมากเวลาได้มองปีเตอร์ค่อยโน้มหน้าเข้าไปประกบปากอิ่มอย่างแผ่วเบา ส่วนแขนก็โอบรอบเอวขยับเข้าหาหนูนาแนบแน่นขึ้น
“หนูนาเขียนนิยายอยู่เหรอ?”
“ค่ะ”
“เขียนถึงไหน
