ปีเตอร์ช้อนตัวหนูนาอุ้มออกไปจากห้องดนตรี เดินไปที่ที่หนูนาลุกจากมาคือโซนนั่งเล่น เพราะเป็นจุดที่มองออกไปเห็นท้องฟ้าและแสงไฟดวงเล็กๆยามราตรีสวยงามมาก ปีเตอร์ค่อยๆวางหนูนาให้นอนลงกับเบาะรองนั่ง หนูนายังคงโอบรอบคอแกร่งนั้นเพราะไม่อยากให้เขาห่างไปไหน ปีเตอร์เอียงหน้าไปจุมพิตเบาๆที่ข้อมือของ หนูนาที่มีเครื่องประดับเพียงชิ้นเดียวคือกำไลทองคำขาวฝั่งเพชรและชิฟสำหรับบอกตำแหน่งของหนูนาในทุกๆที่ที่เธอไปและอยู่
ปีเตอร์ค่อนข้างพึงพอใจอย่างมาก แต่กำไลนั้นก็เป็นเพียงเครื่องบอกตำแหน่งของหนูนาเท่านั้นไม่ใช่อุปกรณ์คุ้มกันใดๆ ถึงแม้เขาจะมีทีมคุ้มกันเธอตลอด แต่ปีเตอร์ก็ไม่วางใจอยู่ดีและยิ่งหลังจากนี้ด้วยแล้ว เขาอยากจะให้หนูนาอยู่ข้างกายในสายตาเขาตลอด แล้วมันจะต้องเป็นแบบนี้อีกนานแค่ไหน ถ้าเขาเล่าทุกอย่างให้เธอฟัง เธอต้องมีคำถามแบบนี้แน่นอน แต่ทุกอย่างมันต้องมีวันจบและสิ้นสุด เพียงแค่ก่อนหน้านี้เขาไม่เคยสนใ
