ตุ้บ!
เสียงแก้วในมือกระทบกับโต๊ะทำให้พาทีสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นและมองดูที่พื้นก็มีแต่ขวดบรั่นดีเปล่าเกลื่อนพื้นไปหมด
“เกิดอะไรขึ้นคุณมังกรกัณฐ์ ไหนบอกว่าไปหาคุณเจณิสา” พาทีถามพร้อมเดินมาหยิบขวดบรั่นดีที่หมดแล้วขึ้นไปตั้งเรียงกันเป็นระเบียบ
“ตอนผมไม่อยู่ เกิดอะไรขึ้นกับณิสา อึก!” หมดไปหลายขวด แต่ก็ทำอะไรหนุ่มลูกครึ่งยักษ์อย่างเขาไม่ได้
“ไม่นี่ครับ เธอก็ไปทำงานปกติ แต่ว่าเธอไปทานข้าวกับพี่ชายของเพื่อนเธอบ่อยครับพักหลังๆ นี้ และดูท่าจะสะ...เพล้ง!” พาทีพูดยังไม่ทันจบ แก้วบรั่นดีที่วางก่อนหน้าก็ถูกคว้าหยิบมาปาใส่ผนัง
เฮอะๆ
“เธอชอบมัน?”
“ไม่น่าใช่ แต่ก็สนิทกันในระดับหนึ่งครับ” พาทีบอก
“ผมอยากอยู่คนเดียวครับลุงพาที และห้ามบอกพ่อกับแม่ด้วยว่าผมดื่มหนักวันนี้” เขาบอกพาทีก่อนที่พาทีจะหายจากไปจากห้อง
หึหึ
“มีผู้ชายคนอื่นงั้นเหรอ ถ้าฉันยังอยู่ อย่าหวังจะไปมีความสุขกับไอ้อีหน้าไหนได้ ปึก!”
พูด
