กรร!! เสียงคำรามราวกับสัตว์ป่ากำลังเกรี้ยวกราดทำให้กำแพงหินสั่นสะเทือน! “ช่วยด้วย!” เสียงแหลมของผู้หญิงที่ร้องออกมาอย่างสุดชีวิตดังนำมาเป็นอันดับแรก จู่ๆ คบเพลิงโดยรอบก็ถูกจุดให้ติดขึ้นมาอีกครั้ง เมื่อคราเทลหันไปมองชายหนุ่มข้างกาย อีกฝ่ายก็รีบส่ายหน้าเป็นเชิงปฏิเสธว่าไม่ใช่ฝีมือของเขาแน่นอน ร่างอ้อนแอ้นของหญิงสาวในชุดกระโปรงยาวคลุมเข่าวิ่งออกมาจากอุโมงค์ฝั่งขวามือของพวกเธอ ผมสีฟ้าอ่อนยาวประบ่ากระพือไปตามแรงลม ตามมาด้วยร่างใหญ่โตมหึมาที่ประจักษ์แก่สายตาเป็นครั้งแรก “เฮ้ย! นั่นมันตัวอะไร!” คราเทลอุทานออกมาขณะใช้กาตาร์ในมือชี้ไปยังสัตว์รูปร่างเหมือนคางคกยักษ์ แต่มีปากยื่นแหลมออกมาเหมือนนก ปีกงอกยาวเหมือนค้างคาวแต่ใช้ค้ำเดิน คงเพราะในอุโมงค์นี้ไม่มีที่มากพอที่จะให้มันบินได้ ดวงตาสีแดงโลหิตของมันจ้องเขม็งไปยังเหยื่อที่กำลังวิ่งหนีสุดชีวิต ระยะห่างที่ร่นเข้ามาอย่างน่าหวาดเสียวส่งผลให้คราเ