Miki's POV
Andito ako ngayon sa hospital habang hindi mapakali kasi nasa ER si Demon. Kaiilangan na raw nilang operahan para makuha 'yung bala sa likod niya. May tendency daw na makalimot siya at makapagpahinga ng matagal.
Hindi ko matanggap, pagkatapos niya akong isupresa may nangyaring hindi namin inaasahan at labis kong inaalala 'yon.
Sobra talaga akong nasopresa sumunod na nangyari. Akala ko wala na 'yung wakas, akala ko 'yon na talaga at walang mangyayari sa amin ngunit akala ko lang pala 'yon. But hell bakit ganu'n masyado naman atang unfair ang tadhana. Kung saan ka sasaya, susuklian ka naman ng kalungkutan. Sana masaya na 'yung mga walang hiyang iyon ngayon dahil binigyan ko pa sila ng pangalawang buhay. Tangina talaga.
Napatingin ako sa ina ni Demon. Galit na galit ang kanyang
