HALOS magsisi si Divlen ng mga sandaling iyon, dahil umalis si Collin, sa harapan niya na walang paalam at walang boses na lumabas sa kanyang bibig. At tuluyan siyang tinalikuran nito.
"Patawarin mo ako Collin. Mahal na mahal kita pero ayaw kong saktan si Jhapdel. Dahil alam kong mahal niya ako na higit pa sa pagmamahal mo para sa akin," wika niya sa kanyang sarili. At sabay patak ng kanyang mga luha, Lalay ang mga balikat niya na umakyat sa kanyang kuwarto.
Pabagsak siyang humiga sa kama at hinayaan na bumaha ang mga luha niya. Nakapikit ang mga mata niya habang kusang bumabalik ang mga magagandang alaala nila noon.
Magdamag na hindi naka tulog si Divlen, at buti na lang ay araw ng Sabado at wala siyang trabaho. Umaga na bago pumikit ang mga mata niya.
Tanghali na nang bumangon si
