หอฝูหรง
อาคารสูงสามชั้นทำจากไม้ทั้งหมดก่อสร้างด้วยฝีมือช่างในยุคราชวงศ์ถัง ลวดลายที่แกะสลักบนลายไม้บอกเล่าเอกลักษณ์และความเป็นตัวตนของยุคทองอันรุ่งเรืองเป็นอย่างดี ช่างเป็นที่น่าเสียดายที่งานอันทรงคุณค่ายิ่งในแผ่นดินต้าถังหลงเหลือไปถึงยุคปัจจุบันน้อยยิ่งนัก ทุกสิ่งในยุคนี้กลายเป็นของล้ำค่าและคู่ควรต่อการจดจำยิ่ง
รถม้าจากจวนไต้อ๋องมาหยุดอยู่ตรงหน้าหอฝูหรง พร้อมร่างงามของสตรีสาวชั้นสูงภายใต้อาภรณ์อันสูงค่าพรั่งพร้อมไปด้วยเครื่องประดับตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าค่อยๆ เดินนวยนาดลงจากรถม้าก่อนจะชายหางตามองผู้คนที่กำลังเดินผ่านไปมากันอย่างขวักไขว่ด้วยความรังเกียจ พลางทอดสายตามองทางเข้าหอฝูหรงเห็นชาวเมืองกำลังยืนต่อแถวยาวเหยียดเพื่อซื้อเครื่องประทินโฉมจากหอมีชื่อดังกล่าวกันอย่างคับคั่ง
“ไล่พวกชั้นต่ำออกไปให้ห่างจากประตู กลิ่นสาบสางของพวกไพร่เวลาเดินเข้าไปจะได้ไม่ถูกกายข้า!” เสี้ยนจูเพ่ยหลินบอกนางก
