9

1497 Words

“ไม่เป็นไร ถ้าพวกมึงหลงผิดไปชั่วขณะ จะมีคนช่วยเอง” “จริงใช่ไหมพี่” พอได้ยินพันศักดิ์พูดแบบนั้น คล้อยและพวกก็มีความหวังขึ้นมาหน่อย “จริง” พันศักดิ์รับคำเป็นมั่นเป็นเหมาะแต่อย่างไรวันนี้ก็ต้องโดนคุมตัวเข้าเมืองไปอยู่ดี รุ่งเช้าของวันใหม่... พวกไอ้คล้อยที่โดนจับไปก็เป็นข่าวดังไปทั้งหมู่บ้าน พิมพ์จันทร์ตัวต้นเหตุก็โดนชาวบ้านด่าทอประณามไล่ให้ออกไปจากหมู่บ้าน คนไหนที่ทำไม่ดี ทำร้ายคนอื่น คนในหมู่บ้านก็จะเนรเทศให้ไปอยู่ที่อื่น แต่พิมพ์จันทร์ไม่มีที่ไป เธอถึงกับลงทุนก้มลงกราบ มังคุดเลยใจอ่อนให้อภัย อีกฝ่ายสัญญาว่าจะไม่ทำอีกและสำนึกผิดจริงๆ มังคุดเลยไม่อยากหาความอีก เธอคิดว่าสร้างมิตรดีกว่าสร้างศัตรู เรื่องนี้ต้องขอบคุณพันศักดิ์ เพราะเขาทำให้เธอพ้นมลทินไปได้ “พอใจหรือยัง” พันศักดิ์เอ่ยถามเมียเด็กของเขา “จริงๆ ก็สงสารพิมพ์จันทร์เหมือนกันนะคะ” แม้เธอจะให้อภัย แต่พิมพ์จันทร์ก็โดนคนในหมู่บ้านเก

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD